§ 7. - Uprawianie żeglugi i spławu na śródlądowych drogach wodnych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1934.37.335
Akt utracił moc Wersja od: 7 maja 1934 r.
§ 7.
(1)
Kadłub statku lub łodzi powinien być dostatecznie mocny i skonstruowany odpowiednio do swego przeznaczenia. Dno powinno być należycie konserwowane a przykrywająca je podłoga powinna być urządzona w taki sposób, aby w każdej chwili możliwy był dostęp od wewnątrz w celu oględzin i naprawy dna.(2)
Kadłub powinien posiadać dostateczną ilość szczelnych grodzi, zabezpieczających od przenikania wody i szerzenia się pożaru. Statki i łodzie o długości ponad 25 m z własnym napędem mechanicznym powinny posiadać co najmniej cztery poprzeczne grodzie, jedną na dziobie, jedną na rufie i dwie, odgraniczające komory kotłów i maszyn. Jeżeli jedna z grodzi na dziobie lub na rufie służy jednocześnie za grodź komory kotłowej i maszynowej, wówczas wystarczą trzy grodzie. Statki i łodzie z własnym napędem mechanicznym o długości do 25 m włącznie mogą nie posiadać grodzi na rufie. Statki i łodzie bezpokładowe z własnym napędem mechanicznym oraz statki i łodzie bez własnego napędu mechanicznego powinny posiadać co najmniej dwie grodzie, jedną na dziobie i jedną na rufie. Statki i łodzie o powierzchni do 20m2 włącznie mogą nie posiadać poprzecznych grodzi wodoszczelnych. Na statkach i łodziach osobowych pomieszczenia pod pokładem, przeznaczone do przewozu ładunków, powinny być oddzielone od innych pomieszczeń wodoszczelnemi grodziami, sięgającemi od dna do pokładu i zrobionemi na statkach i łodziach żelaznych z żelaza, na drewnianych z żelaza lub drzewa. Jeżeli grodzie z drzewa służą do odgraniczenia komory kotłów i maszyn, powinny być pokryte od wewnątrz komory materjałem niepalnym i nieprzepuszczającym ciepła. Otwory w grodziach powinny być zaopatrzone w wodoszczelne zamknięcia.