Uprawa tytoniu.
Dz.U.1932.67.623
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 19 lipca 1932 r.
o uprawie tytoniu.
Przez uprawę tytoniu w znaczeniu powyższego przepisu rozumie się wszystkie czynności produkcji surowca tytoniowego, w tej liczbie także pielęgnowanie roślin tytoniowych, choćby nie posianych ani nie posadzonych przez użytkownika gruntu.
Osoby, posiadające koncesje na uprawę tytoniu, nazywane będą w dalszym ciągu niniejszego rozporządzenia plantatorami.
Przekraczanie tych uprawnień oraz prowadzenie uprawy tytoniu w innym zakresie, aniżeli to wynika z dokumentu koncesyjnego, jest prowadzeniem niedozwolonej uprawy tytoniu.
Za niedozwoloną uprawę tytoniu uważa się w szczególności:
W razie wygaśnięcia koncesji posiadanej przez plantatora, o ile to wygaśnięcie nastąpiło z powodów wymienionych w p. a. - b) § 39, osoby, wchodzące w posiadanie plantacji lub zbiorów po byłych plantatorach, mają prawo do uzyskania koncesji na dokończenie uprawy tytoniu pod warunkiem, iż zawiadomią władzę powołaną do nadania takiej koncesji nie później niż w ciągu 14 dni, o przejęciu plantacji lub zbiorów tytoniu.
Przez kampanję uprawy tytoniu w znaczeniu przepisów niniejszego rozporządzenia rozumie się okres od zasiewu tytoniu do terminu wykupu tytoniu w tym samym roku gospodarczym.
Koncesje okresowe nadaje się z ważnością na kilka lat, nie dłużej jednak, niż na okres lat 10; koncesje te ważne są na kampanje uprawy tytoniu w latach, na które zostały wydane.
Koncesje na hodowlę rozsady tytoniowej uprawniają tylko do wyhodowania rozsady tytoniowej.
Koncesje na dokończenie uprawy tytoniu mogą być nadawane w wypadkach przewidzianych w art. 58 ustawy karnej skarbowej z dnia 18 marca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 34, poz. 355) oraz w wypadkach, gdy plantacje lub zbiory tytoniowe po byłych plantatorach przechodzą w ciągu trwania kampanji uprawy tytoniu w posiadanie osób trzecich. Koncesje te uprawniają tylko do dokończenia uprawy tytoniu w danej kampanji uprawy w zakresie wskazanym w dokumencie koncesyjnym.
W drodze wyjątku od tej zasady Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego może nadawać koncesje na uprawę tytoniu w celach naukowych, doświadczalnych lub próbnych również i poza wspomnianemi okręgami.
Koncesje okresowe oraz koncesje, o których mowa w ust. 2 § 7, nadaje Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego.
Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego przysługuje prawo podwyższania w poszczególnych okręgach uprawy tytoniu określonego w ustępie poprzednim minimum obszaru uprawy.
Podania o koncesje, które nadaje Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego, z wyjątkiem podań, o których mowa w ustępie drugim § 7, należy składać do Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego za pośrednictwem zakładów uprawy tytoniu, właściwych dla tego okręgu, w którym ma być prowadzona uprawa.
Podanie ma zawierać:
Wyjątek stanowią koncesje na dokończenie uprawy tytoniu.
Organa przedsiębiorstwa Polski Monopol Tytoniowy wydawać będą plantatorom nasiona potrzebne do uprawy tytoniu bezpłatnie, przed rozpoczęciem danej kampanji uprawy tytoniu.
Plantatorzy mogą nabywać i odstępować sobie wzajemnie rozsadę tytoniową pod warunkiem, iż nabycie względnie odstąpienie rozsady tytoniowej następować będzie pomiędzy plantatorami, posiadającymi koncesje na uprawę jednego i tego samego gatunku tytoniu.
Plantator obowiązany jest zniszczyć, najpóźniej do dnia 10 czerwca każdego roku uprawy tytoniu, pozostałość rozsady tytoniowej niezużytej dla własnej plantacji lub nie odstąpionej innym plantatorom.
Plantator obowiązany jest donieść w ciągu dni 8 organowi Polskiego Monopolu Tytoniowego, sprawującemu stały dozór nad uprawą, o każdem zdarzeniu, które spowodowało utratę, zniszczenie albo uszkodzenie plantacji lub zbiorów tytoniowych.
Wyjątkowo, w razie zniszczenia liści pierwotnych wskutek klęsk elementarnych, może plantator uzyskać pozwolenie na produkcję liści odrostowych, jeżeli zniszczenie miało miejsce przed 15 lipca.
Pozwolenie na produkcję liści odrostowych wydają zakłady uprawy tytoniu, a w miejscowościach, na które nie rozciąga się właściwość terytorjalna tych zakładów - Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego.
Plantator, który takie zezwolenie otrzymał, obowiązany jest produkować nasienie z roślin nasiennych, wybranych przez organ Polskiego Monopolu Tytoniowego, dozorujący uprawę tytoniu.
Oddanie liści tytoniowych do suszenia lub przechowywania poza obręb zabudowań gospodarskich plantatora nastąpić może tylko za zezwoleniem właściwego zakładu uprawy tytoniu.
Suszenie i przechowywanie tytoniu winno się odbywać w budynkach, uznanych przez organa Polskiego Monopolu Tytoniowego, sprawujące stały dozór nad uprawą tytoniu, za odpowiednie do tego celu.
O dniu i miejscu wykupu plantatorzy powinni być zawiadomieni przez zakłady, przeprowadzające wykup, co najmniej na 14 dni naprzód.
Należność za dostarczone liście i nasiona tytoniowe oblicza się na zasadach i po cenach ustalanych przez Ministra Skarbu w drodze osobnych przepisów przy zastosowaniu postanowień §§ 26 - 38 niniejszego rozporządzenia.
Na żądanie zakładów, przeprowadzających wykup tytoniu, plantator obowiązany jest dostarczyć wspomniane w ustępie poprzednim łodygi tytoniowe i inne części rośliny tytoniowej, niepodlegające wykupowi, do zakładów uprawy tytoniu lub miejsc wykupu tytoniu celem przeprowadzenia zniszczenia łodyg względnie części roślin tytoniowych przez organa Polskiego Monopolu Tytoniowego; plantatorzy otrzymują w tym wypadku wynagrodzenie za dowóz łodyg względnie innych części rośliny tytoniowej, niepodlegających wykupowi, w wysokości określanej przez Ministra Skarbu.
Do zakładów, przeprowadzających wykup tytoniu należy:
Eksperci i komisje szacunkowe przy ustalaniu orzeczeń szacunkowych obowiązani są kierować się zasadami klasyfikacyjnemi i normami szacunkowemi, określanemi przez Ministra Skarbu w drodze rozporządzenia.
Orzeczenie eksperta przedstawia się bezzwłocznie plantatorowi, a w razie nieobecności plantatora - jego zastępcy. Za zastępcę plantatora, uprawnionego do złożenia w imieniu plantatora oświadczeń, przewidzianych w niniejszym paragrafie, uważa się osobę, dostarczającą liście tytoniowe w imieniu plantatora i legitymującą się jego dokumentem koncesyjnym.
Jeżeli plantator lub jego zastępca zgadza się z orzeczeniem eksperta, winien zgodę swoją wyrazić bezzwłocznie na przedstawionem mu orzeczeniu, poczem doręcza mu się wtórnik tego orzeczenia.
Orzeczenie eksperta, na które plantator lub jego zastępca wyraził swą zgodę, jest ostateczne.
Jeżeli plantator lub jego zastępca nie zgadza się z orzeczeniem eksperta, lub z jakiegokolwiek powodu odmawia wyrażenia swej zgody na przedstawionem mu orzeczeniu, liście tytoniowe dostarczone przez plantatora poddaje się ponownemu szacunkowi, dokonywanemu przez komisję szacunkową.
Komisja szacunkowa nie jest związana orzeczeniem eksperta i może wydać orzeczenie szacunkowe zarówno korzystniejsze jak i mniej korzystne dla plantatora.
Orzeczenie szacunkowe wydane przez komisję szacunkową jest ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.
Komisję szacunkową zwołuje na posiedzenia przewodniczący komisji, na wniosek przedstawiciela zakładu uprawy tytoniu przeprowadzającego wykup tytoniu.
Jeżeli członek komisji szacunkowej, wymieniony w punkcie 3) ustępu pierwszego niniejszego paragrafu nie zgłosi się na posiedzenie komisji szacunkowej lub z jakichkolwiek powodów odmawia udziału W posiedzeniu komisji, przewodniczący komisji wybiera zastępcę z pośród 5 osób obecnych na miejscu, a przedstawionych przez plantatora, którego tytoń ma być przedmiotem ponownego szacunku.
W poszczególnych orzeczeniach komisji szacunkowej nie może brać udziału ekspert, którego orzeczenie dany plantator zakwestjonował.
Orzeczenia komisji szacunkowej zapadają większością głosów.
Członkowie komisji szacunkowej przy wydawaniu orzeczeń szacunkowych nie są zależni od władz, przez które zostali wyznaczeni.
Członkowie komisji szacunkowej, nie będący pracownikami Polskiego Monopolu Tytoniowego, otrzymują za uczestnictwo w posiedzeniach komisji wynagrodzenie w wysokości po 20 zł dziennie oraz zwrot kosztów przejazdu do miejsc wykupu tytoniu i diety za czas tego przejazdu według norm ustalonych dla funkcjonarjuszów państwowych wymienionych w pkt. 1) lit, g) ust, (1) § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 marca 1934 r. o należnościach w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłem miejscem służbowem oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 320)
Przedstawiciel zakładu, przeprowadzającego wykup tytoniu, może usunąć plantatora względnie jego zastępcę z lokalu, w którym odbywa się odbiór tytoniu, jeżeli przez swe nieodpowiednie zachowanie się zakłóca tok pracy przy odbiorze tytoniu.
Usunięcie plantatora względnie jego zastępcy nie przerywa odbioru i szacowania tytoniu dostarczonego przez plantatora.
W razie, gdy decyzję taką wydała w I instancji Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego, odwołanie rozstrzyga Minister Skarbu.
Rozstrzygnięcie, zapadłe w II instancji, jest ostateczne w administracyjnym toku instancyj.
W razie wniesienia przez plantatora odwołania od decyzji, ustalającej należność za tytoń (§ 36), należność tę wypłaca się dopiero po rozstrzygnięciu odwołania przez Dyrekcję Polskiego Monopolu Tytoniowego względnie Ministra Skarbu.
Plantator, który przyjął należność, ustaloną przez zakład, przeprowadzający wykup tytoniu, nie ma prawa odwołania.
Plantator ma prawo być obecnym przy zniszczeniu tego tytoniu.
O zniszczeniu tytoniu sporządza się odpowiedni protokół.
Koncesje okresowe ulegają ponadto cofnięciu w razie, gdy plantator nie zastosuje się do ciążącego na nim obowiązku odstąpienia przedsiębiorstwu "Polski Monopol Tytoniowy" całego wyprodukowanego zapasu liści i nasienia tytoniowego.
W razie zaś jeżeli przed cofnięciem lub wygaśnięciem koncesji tytoń został już zebrany, wówczas byli plantatorzy lub ich zastępcy prawni obowiązani są albo zniszczyć zbiory tytoniu, w trybie ustalonym w poprzednim ustępie niniejszego paragrafu dla zniszczenia roślin tytoniowych, albo zebrany tytoń dostarczyć właściwemu zakładowi uprawy tytoniu w ciągu dni 14 od doręczenia decyzji o cofnięciu koncesji lub od wygaśnięcia koncesji.
W tym ostatnim przypadku odbiór i szacunek tytoniu odbywa się według zasad określonych w § 26 - 38 niniejszego rozporządzenia
Plantacje tytoniu, niezniszczone po wygaśnięciu lub cofnięciu koncesji w wyznaczonym terminie, uważane będą za niedozwolone, posiadanie zaś zbiorów tytoniowych w tych warunkach traktowane będzie jako bezprawne posiadanie surowca tytoniowego.
W razie przejścia plantacji lub zbiorów tytoniowych w posiadanie osób, które uzyskają koncesję na dokończenie uprawy tytoniu prowadzonej przez plantatora, nadanie takiej koncesji zwalnia byłych plantatorów, względnie ich następców prawnych od obowiązku, o którym mowa w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu.
Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego oraz zakłady uprawy tytoniu czuwają nad tem, by plantatorzy stosowali się do przepisów, normujących uprawę tytoniu, decydują w sprawach udzielania, cofania i wygasania koncesyj oraz osobnych zezwoleń, o których mowa w niniejszem rozporządzeniu, oraz sprawują czynności kontrolne, potrzebne dla zabezpieczenia całości zbioru tytoniu dla Polskiego Monopolu Tytoniowego.
W zakresie, o którym mowa w ustępie poprzednim, Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego i zakłady uprawy tytoniu oraz ich organa działają w charakterze władz względnie organów skarbowych.
Do Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego i zakładów uprawy tytoniu należy ponadto udzielanie plantatorom instrukcyj technicznych co do prowadzenia uprawy tytoniu.
Odwołania od decyzyj Dyrekcji Polskiego Monopolu Tytoniowego rozstrzyga Minister Skarbu.
Rozstrzygnięcie, zapadłe w II instancji, jest ostateczne w administracyjnym toku instancji.
Odwołania należy wnosić za pośrednictwem władzy, która decyzję wydała, w terminie 14 dni, licząc od dnia następnego po dniu doręczenia decyzji.
Odwołanie wstrzymuje wykonanie decyzji, aż do rozstrzygnięcia odwołania przez władzę wyższej instancji.
1. | Zakład | Uprawy | Tytoniu | w Borszczowie, |
2. | " | " | " | w Jagielnicy, |
3. | " | " | " | w Monasterzyskach, |
4. | " | " | " | w Tarnopolu, |
5. | " | " | " | w Zabłotowie, |
6. | " | " | " | w Krzemieńcu, |
7. | " | " | " | w Lublinie, |
8. | " | " | " | w Grodnie, |
9. | " | " | " | w Grudziądzu, |
10. | " | " | " | w Krakowie, |
11. | " | " | " | w Wodzisławiu. |
Terytorialną właściwość zakładów określa się, jak następuje:
Organom zarządów gmin Dyrekcja Polskiego Monopolu Tytoniowego wypłacać będzie za każdy dzień asystencji, udzielonej na żądanie organów, dozorujących uprawę tytoniu, wynagrodzenie w wysokości 5 zł dziennie.
- zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 30 marca 1935 r. (Dz.U.35.27.207) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 kwietnia 1935 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 lutego 1938 r. (Dz.U.38.12.86) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1938 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »