Rozdział 2 - Uposażenie i inne należności pieniężne żołnierzy zawodowych i służby okresowej. 2 - Uposażenie żołnierzy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.36.165

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1973 r.

Rozdział  II.

Uposażenie i inne należności pieniężne żołnierzy zawodowych i służby okresowej. 2

1.
Na uposażenie zasadnicze oficera i podoficera zawodowego składa się:
1)
uposażenie według posiadanego stopnia wojskowego,
2)
uposażenie według zajmowanego stanowiska służbowego.
2.
Rada Ministrów ustala:
1)
stawki uposażenia według posiadanego stopnia wojskowego z uwzględnieniem wysługi lat,
2)
stawki uposażenia przywiązanego do typowych stanowisk służbowych.
3.
Minister Obrony Narodowej lub organ wojskowy przez niego upoważniony zalicza poszczególne stanowiska służbowe do odpowiednich stanowisk typowych w zależności od wymaganych kwalifikacji, zakresu wykonywanych czynności służbowych i ponoszonej odpowiedzialności.
1.
Do wysługi lat podlegających w myśl art. 10 ust. 2 pkt 1 uwzględnieniu przy ustalaniu stawek uposażenia według posiadanego stopnia wojskowego zalicza się służbę w stopniu oficerskim lub w charakterze podoficera zawodowego albo nadterminowego:
1)
w Ludowym Wojsku Polskim,
2)
w polskich formacjach wojskowych za granicą i w armiach sojuszniczych w okresie wojny 1939 - 1945 r.,
3)
w oddziałach, które prowadziły walkę z hitlerowskim okupantem,
4)
w Wojsku Polskim do dnia 15 października 1939 r.,
5)
w Armii Związku Socjalistycznych Republik Rad,
6)
w wojskowych oddziałach ludowych w czasie wojny domowej w Hiszpanii.
2.
Do wysługi lat zalicza się również okresy służby:
1)
na stanowisku oficerskim lub w stopniu podoficerskim:
a)
w armiach i formacjach wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 w okresie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1945 r.,
b)
w oddziałach wymienionych w ust. 1 pkt 3 i 6,
2)
w stopniu oficerskim albo podoficerskim w charakterze funkcjonariusza służby bezpieczeństwa publicznego lub Milicji Obywatelskiej.
3.
Minister Obrony Narodowej może zaliczyć do wysługi lat wymienionej w ust. 1 również okresy:
1)
rewolucyjnej działalności antyfaszystowskiej,
2)
pobytu w niewoli w czasie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 9 maja 1945 r., jeżeli dostanie się do niewoli nastąpiło w wyniku i w czasie działań wojennych.
4.
Do wysługi lat nie zalicza się okresów:
1)
odbywania ćwiczeń wojskowych w rezerwie (przeszkolenia wojskowego),
2)
odbywania kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania, chyba że żołnierz został uniewinniony lub postępowanie karne zostało umorzone,
3)
służby w stanie zmiennym oddziału karnego.
1.
Oficer lub podoficer zawodowy wyznaczony na inne stanowisko służbowe, do którego przywiązane jest uposażenie zasadnicze niższe od pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym, zachowuje dotychczasowe uposażenie zasadnicze.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach przewidzianych w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o służbie wojskowej oficerów Sił Zbrojnych (Dz. U. z 1958 r. Nr 2, poz. 5) i w art. 75 ustawy z dnia 6 czerwca 1958 r. o służbie wojskowej szeregowców i podoficerów Sił Zbrojnych (Dz. U. Nr 36, poz. 164) oraz w przypadkach gdy wyznaczenie oficera lub podoficera na inne stanowisko służbowe następuje na jego prośbę.
1.
Oficerowie i podoficerowie zawodowi otrzymują następujące dodatki do uposażenia:
1)
dodatek rodzinny,
2)
dodatek terenowy,
3)
dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo kwalifikacjami.
2.
Oficerowie i podoficerowie zawodowi pełniący służbę w określonych przez Ministra Obrony Narodowej wojskowych zakładach produkcyjnych i przedsiębiorstwach państwowych podległych Ministrowi Obrony Narodowej mogą otrzymywać premie pieniężne lub inne dodatkowe wynagrodzenie w zależności od wyników działalności gospodarczej zakładu lub przedsiębiorstwa albo od indywidualnej wydajności pracy.
3.
Zasady i warunki otrzymywania dodatków do uposażenia, premii i dodatkowych wynagrodzeń oraz ich wysokość określa Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrami Finansów oraz Pracy i Opieki Społecznej.

Oficerowi i podoficerowi zawodowemu mogą być przyznawane nagrody i zapomogi w wysokości i na zasadach określonych przez Ministra Obrony Narodowej.

Podoficerowie zawodowi otrzymują przy powołaniu do wojskowej służby zawodowej i objęciu stanowiska służbowego jednorazowe wynagrodzenie z tytułu powołania do wojskowej służby zawodowej w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego przysługującego na objętym stanowisku wraz z dodatkami o charakterze stałym.

1.
Oficerowie i podoficerowie zawodowi zwolnieni ze służby wojskowej otrzymują należności pieniężne wymienione w art. 59-61 ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o służbie wojskowej oficerów Sił Zbrojnych (Dz. U. z 1958 r. Nr 2, poz. 5) lub w art. 92 i 93 ustawy z dnia 6 czerwca 1958 r. o służbie wojskowej szeregowców i podoficerów Sił Zbrojnych (Dz. U. Nr 36, poz. 164), jeżeli odpowiadają warunkom określonym w tych przepisach.
2.
Do wysługi wpływającej na zwiększenie odprawy przewidzianej w przepisach wymienionych w ust. 1 zalicza się nieprzerwaną służbę w stopniu oficerskim i w charakterze podoficera zawodowego lub nadterminowego:
1)
w Ludowym Wojsku Polskim,
2)
w polskich formacjach wojskowych za granicą i w armiach sojuszniczych w okresie wojny 1939-1945 r. oraz w oddziałach, które prowadziły walkę z hitlerowskim okupantem, jeżeli przejście do służby w Ludowym Wojsku Polskim nastąpiło bezpośrednio ze służby w tych formacjach, armiach lub oddziałach.
3.
Do wysługi wymienionej w ust. 2 zalicza się również okresy nieprzerwanej służby na stanowisku oficerskim i w stopniu podoficerskim:
1)
w Ludowym Wojsku Polskim, w polskich formacjach wojskowych za granicą i w armiach sojuszniczych - do dnia 31 grudnia 1945 r.,
2)
w oddziałach, które prowadziły walkę z hitlerowskim okupantem.
4.
Do wysługi wpływającej na zwiększenie odprawy przewidzianej w przepisach wymienionych w ust. 1 zalicza się ponadto okres nieprzerwanej służby w charakterze funkcjonariusza służby bezpieczeństwa publicznego lub Milicji Obywatelskiej w razie bezpośredniego przejścia z tej służby do służby w Ludowym Wojsku Polskim, jeżeli w związku z tym przejściem nie została wypłacona odprawa.
5.
Za bezpośrednie przejście z formacji, armii lub oddziałów wymienionych w ust. 2 pkt 2 i w ust. 4 do służby w Ludowym Wojsku Polskim uważa się wstąpienie do Ludowego Wojska Polskiego nie później niż w ciągu trzech miesięcy od dnia zwolnienia oficera lub podoficera z powyższych formacji, armii lub oddziałów.
6.
Do wysługi nie zalicza się okresów:
1)
odbywania kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania, chyba że żołnierz został uniewinniony lub postępowanie karne zostało umorzone,
2)
służby w stanie zmiennym oddziału karnego.
7.
Przy wysłudze powyżej pięciu lat okres przekraczający sześć miesięcy liczy się jako pełny rok, a części roku do sześciu miesięcy nie uwzględnia się.
1.
W razie śmierci oficera lub podoficera zawodowego przyznaje się zasiłek na pokrycie kosztów pogrzebu w wysokości:
1)
trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym przysługującego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice,
2)
kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1 - jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2.
W uzasadnionych przypadkach Minister Obrony Narodowej lub dowódca przez niego upoważniony może zezwolić na pokrycie przez wojsko kosztów pogrzebu oficerów i podoficerów zawodowych zmarłych w związku ze służbą wojskową.
3.
W przypadku pokrycia przez wojsko kosztów pogrzebu oficera lub podoficera zawodowego (ust. 2) małżonkowi, dzieciom lub rodzicom przysługuje połowa zasiłku określonego w ust. 1 pkt 1.
4.
W razie śmierci członka rodziny oficera lub podoficera zawodowego przyznaje się zasiłek na pokrycie kosztów pogrzebu w wysokości:
1)
dwumiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym przysługującego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - jeżeli koszty pogrzebu ponosi oficer lub podoficer,
2)
kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1 - jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
5.
Minister Obrony Narodowej określa wysokość i zasady pokrywania przez wojsko kosztów pogrzebu wymienionych w ust. 2 oraz osoby, na które przysługuje zasiłek wymieniony w ust. 4.
6.
W razie zbiegu uprawnień do zasiłku na pokrycie kosztów pogrzebu członka rodziny oficera lub podoficera zawodowego na podstawie ust. 4 oraz na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym, lub innych przepisów oficerowi lub podoficerowi przysługuje prawo do jednego tylko wybranego przez niego zasiłku.

1.
W razie śmierci żołnierza zawodowego przysługuje jego rodzinie jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości równej odprawie, jaka przysługiwałaby temu żołnierzowi w razie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej.
2.
Odprawa przysługuje małżonkowi, który w dniu śmierci żołnierza pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, oraz dzieciom, wnukom, rodzeństwu i rodzicom, jeżeli w dniu śmierci żołnierza spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, określone w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin.

W razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłym miejscem służbowym oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe przysługują oficerom i podoficerom zawodowym należności w wysokości i na zasadach określonych przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Finansów.

1.
Oficerowie wyznaczeni do wykonywania zadań poza wojskiem otrzymują uposażenie i inne należności pieniężne przewidziane w niniejszej ustawie dla oficerów zawodowych.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy należności wymienionych w art. 3 ust. 2 pkt 5. Należności te oficerowie wyznaczeni do wykonywania zadań poza wojskiem otrzymują w wysokości i na zasadach obowiązujących w resortach, do których zostali skierowani.
3.
Zasady wypłaty uposażenia i innych należności pieniężnych oficerom wymienionym w ust. 1 określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
4.
Oficerowie i podoficerowie zawodowi wyznaczeni do pełnienia służby w polskich przedstawicielstwach i misjach dyplomatycznych za granicą otrzymują uposażenie i inne należności pieniężne na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach dla pracowników tych przedstawicielstw (misji).

Oficerowie zawodowi wymienieni w art. 2 w przypadku pobierania uposażenia określonego w tym przepisie otrzymują dodatek rodzinny oraz należności pieniężne przewidziane w art. 14 i 16-18 na podstawie niniejszej ustawy.

Żołnierze służby okresowej otrzymują uposażenie i inne należności na zasadach określonych przez Radę Ministrów.

2 Tytuł rozdziału II zmieniony przez art. 210 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U.67.44.220) z dniem 29 listopada 1967 r.
3 Art. 17a dodany przez art. 83 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U.72.53.341) z dniem 1 stycznia 1973 r.
4 Art. 21 zmieniony przez art. 210 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U.67.44.220) z dniem 29 listopada 1967 r.