Art. 20. - Uposażenie urzędników i niższych funkcjonarjuszów państwowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.65.429

Akt utracił moc

Wersja od: 24 kwietnia 1922 r.

Art.  20.

Rada Ministrów postanowi, na wniosek szefów właściwych władz centralnych, do których stopni służbowych i stopni płacy, przewidzianych niniejszą ustawą, należy zaliczyć urzędy lub posady urzędowe na obszarze Rzeczypospolitej.

Do czasu tego zaliczenia, urzędnicy i funkcjonarjusze niżsi pobierać będą uposażenie według poniższych zasad:

1) w b. zaborze rosyjskim:

a) urzędnicy stali i prowizoryczni, którzy dotychczas otrzymywali uposażenie pewnej kategorii płac, - płace zasadniczą ze stosownym dodatkiem drożyźnianym, ustaloną dla równorzędnego stopnia służbowego. Urzędnicy, którzy dotychczas otrzymywali uposażenie według Vb. kategorji płac - otrzymywać będą w czasie przejściowym płacą zasadniczą w kwocie 2.350 mk, miesięcznie, a podstawę do obliczenia ich dodatku drożyźnianego stanowić będzie w tym czasie dla samotnych mnożna 1,5%.

Od chwili wejścia w życie ustawy niniejszej, nominacje na urzędy, zaliczone dotąd do kategorji Vb., odbywać się nie mogą, ani w drodze awansu ani też przy przyjęciu na służbę państwową,

b) funkcjonarjusze niżsi będą pobierali płacę zasadniczą jednego ze stopni od 1 do 9, ze stosownym dodatkiem drożyźnianym, odpowiadającą rodzajowi ich służby;

2) w b. zaborze austriackim:

a) urzędnicy stali i prowizoryczni, którzy dotychczas pobierali uposażenie pewnej klasy rangi, będą pobierali płacę zasadniczą ze stosownym dodatkiem drożyźnianym, ustaloną dla równorzędnego stopnia służbowego, bez względu na to, czy uposażenie danej rangi pobierali na podstawie mianowania, czy też czasowego posunięcia, w myśl § 51 austrjackiej ustawy z dnia 25 stycznia 1914 r.. (Dz. U. P. № 15 Pragmatyka służbowa);

b) leśniczowie i pomocniczy lasowi w zarządach dóbr państwowych i funduszowych, tudzież w administracji politycznej, którzy dotychczas pobierali uposażenie w myśl austrjackiej ustawy z dnia 25 stycznia 1914 r. (Dz. U. P. № 16) i podlegali postanowieniom II części austijackiej ustawy z dnia 25 stycznia 1914 r. (Dz. U. P. № 15) będą pobierali płacę zasadniczą ze stosownym dodatkiem drożyźnianym ustaloną dla stopnia służbowego od XII do VIII włącznie, odpowiednio do kwalifikacji i czasu służby państwowej;

c) praktykanci w grupach, podanych w § 52 Pragmatyki, będą pobierali wynagrodzenie, równe płacy zasadniczej ze stosownym dodatkiem drożyźnianym, przywiązanej, o ile chodzi o praktykantów, w grupie pragmatyki A i B - X, w grupie C - do XI a w grupie D - do XII stopnia służbowego;

d) oficjanci i oficjantki kancelaryjni będą pobierali płacę zasadniczą, przywiązaną do XII stopnia służbowego, ze stosownym do datkiem drożyźnianym;

e) funkcjonarjusze niżsi będą pobierali płacę jednego ze stopni od 1-9, ze stosownym dodatkiem drożyźnianym, odpowiadającą rodzajowi ich służby;

3) w b. zaborze pruskim:

a) urzędnicy etatowi i pozaetatowi, pobierający uposażenie według klasy I - XII włącznie, otrzymywać będą płacę zasadniczą ze stosownym dodatkiem drożyźnianym, ustaloną dla równorzędnego stopnia służbowego;

b) urzędnicy etatowi i pozaetatowi, pobierający uposażenie według klasy XIII, XIV i XV, otrzymywać będą płacę jednego ze stopni 1-9, że stosownym dodatkiem drożyźnianym, odpowiadającą rodzajowi ich służby.

W razie wątpliwości, według której kategorji rangi lub klasy urzędnik lub funkcjonariusz niższy pobiera uposażenie, decydującą jest wysokość jego płacy zasadniczej, którą oblicza się przez potrącenie z jego uposażenia wszelkich dodatków ekonomicznych, wojennych, drożyźnianych, nadzwyczajnych, mieszkaniowych, rodzinnych, starszeństwa, aktywalnych i funkcyjnych.

W wypadkach, w których tak obliczona wysokość płacy zasadniczej nie odpowiada żadnej z płac, oznaczonej w odnośnej tabeli, lecz leży w granicach dwu bezpośrednio po sobie następujących pozycji płacy zasadniczej, bierze się za podstawę obliczenia tę kategorję, rangę lub klasę, do której wysokość ostatniej płacy zasadniczej najbardziej się zbliża.

W czasie przejściowym, na wniosek szefa właściwej władzy centralnej, Rada Ministrów może utrzymać nadal nadzwyczajne dodatki wyrównawcze przyznane już pewnym kategorjom urzędników.