Rozdział 2 - Przepisy przejściowe. - Uposażenie sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem oraz prokuratorów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.134.1107

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1928 r.

ROZDZIAŁ  II.

Przepisy przejściowe.

Art.  14. ²

Sędziowie i prokuratorzy, którzy będą już w czynnej służbie w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej, otrzymują w tej grupie, która odpowiada grupie, zajmowanej przez danego sędziego lub prokuratora na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 436) szczebel uposażenia, odpowiadający wedle kolejności, licząc od dołu w danej grupie, pobieranemu dotychczas dodatkowi starszeństwa.

Sędziowie i prokuratorzy jednak, którzy w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej byli już sędziami sądu apelacyjnego lub prokuratorami przy tym sądzie, a przed zamianowaniem ich na to stanowisko pobierali na zasadzie ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów (Dz. U. K P Nr 65. poz. 436) w grupie II uposażenia dodatek starszeństwa w kwocie 2.100 lub 2.400 mk. otrzymują w grupie C, jeżeli pobierali w grupie II uposażenia dodatek starszeństwa w kwocie 2.100 mk uposażenie wyższe o jeden szczebel, jeżeli zaś pobierali w ostatnio wymienionej grupie dodatek starszeństwa w kwocie 2.400 mk. uposażenie wyższe o dwa szczeble od uposażenia, jakieby im przysługiwało na mocy poprzedniego ustępu."

Art.  15.

Przy pierwszem zaliczeniu ustala się termin posunięcia do następnego szczebla w ten sposób, że jako termin, od którego zaczyna się. liczyć trzech-lecie, przyjmuje się datę 1 stycznia, jeżeli sędzia, prokurator lub aplikant egzaminowany (asesor) Uzyskał ostatni dodatek starszeństwa w okresie półrocznym od 1 stycznia do 30 czerwca, zaś datę 1 lipca, jeżeli sędzia, prokurator lub aplikant egzaminowany (asesor) uzyskał ostatni dodatek starszeństwa w okresie półrocznym od I lipca do 31 grudnia, przyczem czas służby, w ciągu którego sędzia, prokurator lub aplikant egzaminowany (asesor) otrzymywał ostatni dodatek starszeństwa, liczy się w całości.

Art.  16.

§1. Sędziom i prokuratorom, którzy przyjęci zostaną do służby sądowej polskiej po wejściu w życie ustawy niniejsze], atoli w oznaczonym osobnemi przepisami okresie organizacji jednolitego sądownictwa polskiego, a którzy w czasie przed przyjęciem do służby sądowej polskiej pozostawali w służbie państwowej rosyjskiej, austriackiej i bośniacko-harcegowińskiej lub niemieckiej, albo w zawodzie adwokackim lub notarialnym - liczy się w celu oznaczenia szczebla uposażenia w grupie, do jakiej powinni być wedle ustawy niniejszej zaliczeni:

1) czas spędzony w służbie sądowej polskiej, a to w b. dzielnicy rosyjskiej najwcześniej od 1 września 1917 r., w b. dzielnicy austriackiej najwcześniej od 1 listopada 1918 r., a w b. dzielnicy pruskiej najwcześniej od 1 stycznia 1919 r. na stanowisku, odpowiadającem tej samej grupie, w całości;

2) czas spędzony:

a) iw jakiejkolwiek służbie państwowej polskiej,

b) w formacjach wojskowych polskich, a to najwcześniej od chwili wybuchu wojny światowej - na obszarach Polski i zagranicą,-

c) w sądownictwie (wymiar i zarząd sprawiedliwości) cywilnem, administracyjnem lub wojskowem rosyjskiem, austrjackiem, bośniacko-hercegowińskiem lub niemieckiem,

d) w adwokaturze, notarjacie, rosyjskiej Prokuratorji Królestwa Polskiego albo austrjackiej Prokuratorii Skarbu, oraz w charakterze radcy prawnego instytucji publicznych,

e) w szczególności członkom Najwyższego Trybunału Administracyjnego także czas, spędzony w służbie administracyjnej austrjackiej, rosyjskiej i niemieckiej, a mianowicie:

w	grupie	A	w	dwuch	trzecich częściach,
"	"	B	"	"	szóstych częściach,
"	"	C	"	dwunastych	częściach,
"	"	D	"	"	dwudziestych czwartych częściach.

§ 2. Przy obliczaniu służby (pracy zawodowej) poprzedniej uwzględnia się również czas, spędzony w charakterze aplikanta (auskultanta, praktykanta sadowego, kandydata do posad sądowych), referendarjusza oraz kandydata adwokackiego (pomocnika adwokata przysięgłego) i kandydata notarjalnego.

§ 3. Czasu pełnienia normalnej i powszechnej powinności wojskowej nie uwzględnia się przy obliczaniu czasu poprzedniej służby (pracy zawodowej) ; inną służbę wojskową policzą się tylko wówczas, gdy sędzia (prokurator) nie spełniał jej równocześnie z państwową służbą cywilną (praca zawodowa).

§ 4. W wypadkach urlopu bez uposażenia, odliczania pewnego czasu orzeczeniem dyscyplinarnem, pełnienia dobrowolnie służby wojskowej, zawieszenia w urzędowaniu, zakończonego prawomocnem skazaniem w drodze dyscyplinarnej, nie uwzględnia się odnośnego czasokresu przy obliczaniu czasu poprzedniej służby.

§ 5. Podstawę obliczenia stanowi cały w rachubę wchodzący czas (lata, miesiące, dni). Przerwy w czasie, który powinien być policzony, nie stanowią przeszkody do policzenia poszczególnych okresów. Z czasu, który będzie wynikiem obliczenia, dokonanego według zasad artykułu niniejszego, skreśla się niepełne półrocza.

§ 6. Minister Sprawiedliwości może za zgodą Ministra Skarbu zastosować zasady, wskazane w §§ poprzedzających, takie do sędziego lub prokuratora, będącego już w służbie, którego we wspomnianym w § 1 okresie mianowano na stanowisko wyższej grupy, a to przy oznaczeniu dodatku starszeństwa w danej wyższej grupie.

Art.  17.

§1. Sędziowie prawnicy i prokuratorzy otrzymują uposażenie, dla sędziów i prokuratorów, w ustawie niniejszej ustanowione, tylko o tyle, o ile będą mieli za sobą conajmniaj trzechletnią służbę lub pracę zawodową (art. 16). Ten trzechletni okres liczyć należy, uwzględniając cały czas służby (pracy zawodowej), nie zaś tylko w ułamkach.

§ 2. Sędziowie, prawnicy i prokuratorzy, którzy najmniej trzechletniej służby lub pracy zawodowej jeszcze nie ukończyli, pobiegać będą aż do ukończenia rzeczonego trzechletniego okresu uposażenie, ustanowione dla egzaminowanych aplikantów (asesorów), podwyższone o jeden szczebel.

Art.  18.

Przepis art. 2 o zaliczeniu podprokuratorów przy sądach okręgowych do grupy B, a podprokuratorów przy sądach apelacyjnych do grupy C, wejdzie w życie z terminem, który w miarą postępu organizacji jednolitego sądownictwa polskiego ustali rozporządzenie Rady Ministrów na wniosek Ministra Sprawiedliwości, złożony w porozumieniu z Ministrem Skarbu. Do tego terminu podprokuratorzy przy sądach apelacyjnych należą do grupy B, a podprokuratorzy przy sądach okręgowych do grupy A.

Art.  19.

§1. Podprokuratorów przy sądach apelacyjnych - którzy będą na tych stanowiskach w dniu wejścia w życie ustawy niniejszej, lub obejmą je W czasie, w art. 16 wspomnianym, zalicza się do grupy C jeszcze przed ustaleniem terminu, o którym mowa w art. 18, po upływie osiemnastu lat służby lub pracy zawodowej (art. 16), liczonych w całości, nie zaś tylko w ułamkach.

§ 2. Upoważnia się Ministra Sprawiedliwości, ażeby jeszcze przed ustaleniem terminu, o którym mowa w art. 18, w porozumieniu z Ministrem Skarbu zaliczył do grupy C tych podprokuratorów przy sądach apelacyjnych, którzy wprawdzie nie mają jeszcze osiemnastu lat służby lub pracy zawodowej (art. 16), ale przecież ze względu na znaczną ilość lat, spędzonych w służbie sądowej (pracy zawodowej), i wysokie swe kwalifikacje na zaliczenie takie szczególne zasługują.

Art.  20.

Minister Sprawiedliwości może w porozumieniu E- Ministrem Skarbu zaliczyć do grupy D tych podprokuratorów przy Sądzie Najwyższym, którzy ze względu na znaczną ilość lat, spędzonych w służbie sądowej lub pracy zawodowej (art. 16), nie mniej jednak, aniżeli lat 24, i wysokie swe kwalifikacje na zaliczenie takie szczególnie zasługują; z chwilą zaliczenia do grupy D tracą oni dodatek, przewidziany w art. 8.

Art.  21.

§1. Sędziów śledczych w b. zaborze austrjackim, sędziów powiatowych, sędziów pokoju prawników, sędziów zapasowych w b. zaborze austrjackim i podprokuratorów przy sądach okręgowych w b. zaborze rosyjskim - tych ostatnich w czasie przed ustaleniem terminu, wspomnianego w art. 18 - którzy będą na tych stanowiskach w dniu wejścia w życie ustawy niniejszej, lub obejmą je w czasie, w art. 16 Wspomnianym, zalicza się do grupy B po upływie dziesięciu lat służby lub pracy zawodowej (art. 16), liczonych w całości, nie zaś tylko w ułamkach.

§ 2. Sędziów śledczych w b. zaborze rosyjskim i podprokuratorów przy sądach okręgowych w b. zaborze austrjackim i pruskim, a mianowicie podprokuratorów w czasie przed ustaleniem terminu, wspomnianego w art. 18, którzy będą na tych stanowiskach w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej, lub obejmą je w czasie, w art. 16 wspomnianym, zalicza się do grupy B po upływie sześciu lat służby lub pracy zawodowej (art. 16), liczonych w całości, nie zaś tylko w ułamkach, w tem conajmniej trzech lat służby na stanowisku sędziego śledczego (w b. zaborze rosyjskim), względnie podprokuratora przy sądzie okręgowym (w b. zaborze austrjackim i pruskim).

Art.  22.

Ustanowieni przejściowo w b. dzielnicy pruskiej sędziowie śledczy przy sądach okręgowych i podprokuratorzy pomocniczy przy sądach okręgowych otrzymują uposażenie, ustanowione w ustawie z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924) dla urzędników państwowych IX grupy szczebla c.

Art.  23.

Sędziowie i prokuratorzy, pobierający na Górnym Śląsku uposażenie wedle ustaw niemieckich lub pruskich, otrzymują uposażenie, przewidziane w ustawie niniejszej, z tem, że rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości, wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu, określi zasady, wedle których wymienieni sędziowie i prokuratorzy zostaną zaliczeni do grupy i szczebli uposażenia w myśl ustawy niniejszej.

Art.  24.

Sprawy uposażenia podczas urlopu, nie określone ustawowo, ustali rozporządzenie Ministra "Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Skarbu, a o ile chodzi o sędziów Najwyższego Trybunału Administracyjnego - rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  25.

Do sędziów, prokuratorów i kandydatów na stanowiska sędziowskie stosuje się odpowiednio art. 118 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924).

Art.  26.

Wykonanie ustawy niniejszej poleca się Ministrowi Sprawiedliwości i Ministrowi Skarbu, n o ile chodzi o art. 18 - także Prezesowi Rady Ministrów. O ile zaś chodzi o sędziów Najwyższego Trybunału Administracyjnego- Prezesowi Rady Ministrów i Ministrowi Skarbu.

Art.  27.

Ustawa niniejsza, prócz przepisu, o którym mowa w art. 18, wchodzi w życie na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą ód dnia 1 października 1923 c

Z dniem ogłoszenia ustawy niniejszej tracą moc obowiązującą wszystkie dotychczasowe ustawy i przepisy w przedmiocie, objętym ustawą niniejszą.

² Art. 14 zmieniony przez art. 4 rozp. z mocą ustawy z dnia 22 marca 1928 r. (Dz.U.28.38.370) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 marca 1928 r.