Rozdział 1 - Przepisy zasadnicze. - Uposażenie sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem oraz prokuratorów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.134.1107

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1928 r.

ROZDZIAŁ  I.

Przepisy zasadnicze.

Art.  1.

System hierarchiczny, według którego ugrupowani są urzędnicy i urządzone jest ich uposażenie, nie ma zastosowania do sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem, prokuratorów i kandydatów na stanowiska sędziowskie.

Art.  2.

§1. Sędziowie w sądownictwie powszechnem i administracyjnem i prokuratorzy, z wyłączeniem sędziów pokoju nie prawników i pełniących swe czynności ubocznie niezawodowych sędziów pokoju, podzieleni są pod względem uposażenia na cztery grupy.

§ 2. Do grupy A należą: sędziowie pokoju, sędziowie śledczy (w b. zaborze rosyjskim i austrjackim), sędziowie powiatowi, sędziowie zapasowi (w b. zaborze austrjackim), naczelnicy sądów powiatowych i prezesi sądów powiatowych.

Do grupy B należą: prezesi, wiceprezesi i sędziowie sądów okręgowych, dyrektorowie przy sądach okręgowych, prokuratorzy i podprokuratorzy przy sądach okręgowych.

Do grupy C należą: prezesi, wiceprezesi i sędziowie sądów apelacyjnych, prezesi senatów przy sądach apelacyjnych (w b. zaborze pruskim), prokuratorzy i podprokuratorzy przy sądach apelacyjnych, zastępcy prokuratorów przy sądach apelacyjnych (w b. zaborze pruskim), podprokuratorzy przy Sądzie Najwyższym.

Do grupy D należą: Pierwszy Prezes, prezesi i sędziowie Sądu Najwyższego, Pierwszy Prezes, prezesi i sędziowie Najwyższego Trybunału Administracyjnego, Pierwszy Prokurator i prokuratorzy przy Sądzie Najwyższym.

Art.  3.

§1. Dla grupy A ustanawia się z szczebli uposażenia, dla grupy B-6 szczebli, dla grupy C-6 szczebli, dla grupy D-4 szczeble.

§ 2. Poszczególne szczeble uposażenia oznaczone są w tabeli, zawartej w art. 4, małemi literami alfabetu.

Art.  4.

§1. Wysokość uposażenia oznacza się w punktach, ustalonych w następującej tabeli:

Grupa uposażenia	Szczeble uposażenia:
	a	b	c	d	e	f	g
A	700	800	900	1.000	1.100	1.200	1.300
B	1.000	1.100	1.200	1.300	1.400	1.500
C	1.300	1.400	1.500	1.600	1.700	1.800
D	1.700	1.800	1.900	2.000

§ 2. Kwotę uposażenia miesięcznego otrzymuje się przez pomnożenie jednakowej dla wszystkich grup uposażenia mnożnej (art. 5 ustawy z dn. 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924) przez liczbę punktów odpowiedniej grupy i szczebla.

§ 3. W okresie przejściowym (sanacji Skarbu Państwa) zmienia się tabelę, podaną w artykule niniejszym, w ten sposób, że do liczby punktów w każdym szczeblu wszystkich grup dodaje się tytułem dodatku regulacyjnego po 70 punktów. Dodatek regulacyjny ulegać będzie stopniowej redukcji po 10 punktów w okresach półrocznych (art. 6 powołanej wyżej ustawy), począwszy od terminu, który ustali Rada Ministrów na wniosek Ministra Skarbu, w zależności od wyników akcji sanacji Skarbu Państwa.

Art.  5.

§1. Na czas trwania wyjątkowych warunków ekonomicznych ustanawia się dla utrzymującego rodzinę sędziego i prokuratora dodatek ekonomiczny, wynoszący na każdego członka rodziny, nie więcej jednak, niż na pięciu członków, po 45 mnożnych miesięcznie.

§ 2. Jednocześnie ze zmniejszaniem się określonego w art. 4 dodatku regulacyjnego o 10 punktów dodatek ekonomiczny ulegać będzie w tych samych terminach redukcji o jedną mnożną, aż do wysokości 38 mnożnych.

§ 3. Do rodziny w rozumieniu ustawy niniejszej należy:

a) żona, wyjąwszy wypadki, gdy pobiera uposażenie w instytucji państwowej, albo gdy jest sądownie separowana, a na mężu nie ciąży obowiązek alimentacji;

b) dzieci ślubne i uprawnione, tudzież pasierby- do ukończenia lat 18, jeżeli zaś uczęszczają do szkół publicznych lub wskutek ułomności fizycznych, umysłowych, albo nieuleczalnej choroby nie mogą na swe utrzymanie zarabiać-do ukończenia lat 24.

§ 4. W wypadkach ułomności fizycznej, umysłowej, albo nieuleczalnej choroby, jakoteż w wypadkach, gdy studja przewlekły się ponad wiek 24 lat z powodu służby wojskowej, odbytej wskutek zarządzenia mobilizacji lub częściowego uzupełnienia wojska do stopy wojennej, albo z powodu pełnienia w tym czasie służby ochotniczej, Minister Sprawiedliwości, a w stosunku do sędziów Najwyższego Trybunału Administracyjnego Prezes Rady Ministrów, może w drodze wyjątku uwzględnić dzieci w wieku ponad 24 lata.

§ 5. W razie, gdy na mężu ciąży obowiązek alimentowania żony, sądownie z nim separowanej, suma dodatku ekonomicznego na żonę nie - może przewyższać sumy alimentacji.

§ 6. Dzieci i pasierbów, które weszły w związki małżeńskie, lub które same się utrzymują, albo posiadają własne zaopatrzenie-nie uwzględnia się przy wymiarze dodatku ekonomicznego.

§ 7. Ponadto Rada Ministrów władna jest przyznać sędziom i prokuratorom, pełniącym obowiązki w stolicy i na kresach* procentowo obliczony dodatek do uposażenia.

Art.  6.

§1. Do sędziów i prokuratorów stosują się odpowiednio art. 5-17 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924).

§ 2. Sędzia i prokurator, pobierający dodatek na podstawie art. 8, mianowany do grupy wyższej na stanowisko, do którego nie jest przywiązany żaden dodatek lub też przywiązany jest dodatek niższy od dotychczas pobieranego, zachowuje ilość punktów, przysługujących mu łącznie z dodatkiem w grupie niższej, gdyby się okazało, że jego ogólne uposażenie w grupie wyższej byłoby niższe od dotychczasowego.

Art.  7.

Sędzia i prokurator, mianowany z grupy wyższej do niższej, zatrzymuje uzyskany w grupie wyższej szczebel uposażenia oraz prawo do uzyskania w tej wyższej grupie następnych szczebli.

Art.  8. ¹

§1. Poniżej wymienionym sędziom i prokuratorom dodaje się do punktów, ustalonych w tabeli art. 4, miesięcznie:

a) Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego i Pierwszemu Prezesowi Najwyższego Trybunału Administracyjnego 600 punktów;

b) prezesom sądów apelacyjnych 500 punktów;

c) prezesom sądów okręgowych większych oraz wiceprezesom sądów okręgowych w Krakowie i Lwowie, będącym kierownikami sądów okręgowych karnych, 400 punktów;

d) prezesom sądów powiatowych i prokuratorom przy sądach apelacyjnych 300 punktów;

e) prezesom Sądu Najwyższego i prezesom Najwyższego Trybunału Administracyjnego, prezesom sądów -okręgowych mniejszych, Pierwszemu Prokuratorowi przy Sądzie Najwyższym, prokuratorom przy sądach okręgowych większych 250 punktów;

f) wiceprezesom sądów apelacyjnych, prezesom senatów przy sądach apelacyjnych, naczelnikom i stałym kierownikom sądów powiatowych większych 200 punktów;

g) wiceprezesom sądów okręgowych, dyrektorom przy sądach okręgowych, prokuratorom przy sądach okręgowych mniejszych i zastępcom prokuratora przy sądach apelacyjnych (w b. zaborze pruskim) 150 punktów;

h) naczelnikom i stałym kierownikom sądów powiatowych mniejszych i podprokuratorom przy Sądzie Najwyższym 100 punktów.

§ 2. Za sądy okręgowe większe w rozumieniu niniejszego artykułu uważa się sądy okręgowe w miastach, będących 'siedzibą sądów apelacyjnych, a nadto sądy, w których liczba etatów sędziów okręgowych łącznie z prezesem, wiceprezesami i dyrektorami przekracza 18. Sądami powiatowemi większemi są sądy, w których, wliczając naczelnika (kierownika), ustanowionych jest więcej niż 10 stanowisk sędziowskich.

Art.  9.

§1. Suma całego uposażenia łącznie z dodatkiem, wedle art. 8, sędziego i prokuratora, który mianowany został' z grupy wyższej do niższej, nie może przewyższać sumy całego uposażenia wedle najwyższego szczebla, jaki w danej grupie niższej może być osiągnięty łącznię z dodatkiem, przystosowanym do tej niższej grupy. W danym wypadku powinno nastąpić stosowne zmniejszenie, ewentualnie całkowite odjęcie rzeczonego dodatku.

§ 2. Postanowienie powyższe ma zastosowanie także do sędziów i prokuratorów, którzy w myśl art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 436) zaliczeni zostali do grupy wyższej, niż ta, do której powinniby być zaliczeni w myśl art. 2 powołanej ustawy.

Art.  10.

§1. Zawodowi sędziowie pokoju nie prawnicy, w b. zaborze rosyjskim otrzymują pięć szóstych części uposażenia, ustanowionego dla grupy A.

§ 2. Z tem ograniczeniem stosują się do nich odpowiednio przepisy art. 3, 4 i 6 ustawy niniejszej. Nadto stosuje się do nich art. 5 ustawy niniejszej w całej pełni.

Art.  11.

§1. Niezawodowi sędziowie pokoju w b. zaborze rosyjskim i pruskim, pełniący swe czynności ubocznie, sprawują swe obowiązki honorowo.

§ 2. Normy ryczałtowego zwrotu kosztów i odszkodowania za stratę czasu ustanowi Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  12.

§1. Aplikanci bez egzaminu na sędziego otrzymują w pierwszym roku aplikacji ustanowione w ustawie z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924) uposażenie urzędników państwowych X grupy szczebla a (art. 3, 4, 5, 9-17 cytowanej ustawy), a po upływie roku ustanowione w tejże ustawie uposażenie urzędników państwowych IX grupy szczebla c (art. 3, 4, 5, 9-17 cytowanej ustawy).

§ 2. Aplikanci, którzy złożyli egzamin na sędziego, i asesorowie (w b. zaborze pruskim), otrzymują ustanowione w powołanej wyżej ustawie uposażenie urzędników państwowych VII grupy (art. 3-17 cytowanej ustawy).

Aplikanci, przyjęci poza etatem, otrzymują uposażenie, określone w §§ 1 i 2, z chwilą zaliczenia ich na opróżniony etat (art. 11 cytowanej ustawy). Czas spędzony na aplikacji poza etatem, liczy się im przytem tak, jak gdyby byli od początku aplikacji zaliczeni na etat.

Art.  13.

Rozporządzenie Rady Ministrów określi sposób liczenia czasu, spędzonego w służbie państwowej niesędziowskiej, w celu oznaczenia grupy uposażenia sędziowskiego (prokuratorskiego) i szczebla w obrąbie danej grupy, w wypadkach, gdy osoby z prawniczem wykształceniem, których uposażenie unormowane jest ustawą z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924), przechodzą na stanowiska sędziego w sądownictwie powszechnem i administracyjnem lub prokuratora, oraz sposób liczenia czasu, spędzonego w służbie państwowej sędziowskiej i prokuratorskiej, w celu oznaczenia grupy i szczebla uposażenia w obrębie danej grupy w wypadkach, gdy sędziowie lub prokuratorzy przechodzą na stanowiska w służbie państwowej niesędziowskiej.

¹ Z dniem 1 stycznia 1926 r. wyszczególnione w nin. art. dodatkowe punkty i mnożne wynagrodzenia zmniejsza się o 50% (pięćdziesiąt procent), zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 1925 r. (Dz.U.25.129.918).

Z dniem 1 kwietnia 1927 r. przywraca się pierwotne brzmienie nin artykułowi, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 1 marca 1927 r. (Dz.U.27.27.207).