Uposażenie sędziów i prokuratorów, podlegających przepisom prawa o ustroju sądów powszechnych, sędziów ubezpieczeń społecznych oraz asesorów i aplikantów sądowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.14.83

Akt utracił moc

Wersja od: 20 czerwca 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 19 lutego 1949 r.

w sprawie uposażenia sędziów i prokuratorów, podlegających przepisom prawa o ustroju sądów powszechnych, sędziów ubezpieczeń społecznych oraz asesorów i aplikantów sądowych.

Na podstawie art. 5, 6, 7 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych i samorządowych oraz przewodniczących organów wykonawczych gmin miejskich i wiejskich (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 39) zarządza się, co następuje:

§ 1. Kwoty uposażenia zasadniczego przewidzianego w art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych i samorządowych oraz przewodniczących organów wykonawczych gmin miejskich i wiejskich (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 39) określa się, jak następuje:

Grupa uposażenia	miesięcznie złotych
I	42.000
II	34.000
III	29.000
IV	25.000

§ 2. Uposażenie zasadnicze według kwot określonych w § 1 otrzymują:

1) w grupie I - Prezesi i Pierwszy Prokurator Sądu Najwyższego oraz Prezes Trybunału Ubezpieczeń Społecznych;

2) w grupie I lub II - sędziowie i prokuratorzy Sądu Najwyższego, prezesi, wiceprezesi i prokuratorzy sądów apelacyjnych, wiceprezesi i sędziowie Trybunału Ubezpieczeń Społecznych oraz prezesi okręgowych sądów ubezpieczeń społecznych;

3) w grupie II lub III - sędziowie i wiceprokuratorzy sądów apelacyjnych, sędziowie śledczy do spraw wyjątkowego znaczenia, prezesi, wiceprezesi i prokuratorzy sądów okręgowych, wiceprezesi i sędziowie okręgowych sądów ubezpieczeń społecznych;

4) w grupie III lub IV - sędziowie, wiceprokuratorzy i podprokuratorzy sądów okręgowych, sędziowie śledczy, sędziowie grodzcy, przewodniczący i zastępcy przewodniczących sądów pracy.

§  3.

1. Grupę uposażenia sędziom i prokuratorom w sądownictwie powszechnym przyznaje Minister Sprawiedliwości.

2. W wyjątkowych przypadkach Minister Sprawiedliwości może za zgodą Prezesa Rady Ministrów przyznać sędziemu i prokuratorowi w sądownictwie powszechnym grupę uposażenia bezpośrednio wyższą niż przewidziana w § 2.

3. Grupę uposażenia sędziom sądów ubezpieczeń społecznych przyznaje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 4. Sędziom i prokuratorom pełniącym służbą na obszarze m. st. Warszawy przyznaje się dodatek lokalny w następującej wysokości:

Grupa uposażenia	miesięcznie złotych
I	950
II	850
III	750
IV	650

§ 5. Sędziom i prokuratorom pełniącym służbę na obszarze miast: Elbląga, Gdańska, Gdyni, Sopotu i Szczecina oraz powiatów: elbląskiego, gdańskiego, morskiego, szczecińskiego i wolińskiego przyznaje się dodatek lokalny w następującej wysokości:

Grupa uposażenia	miesięcznie złotych
I	2.550
II	2.000
III	1.700
IV	1.400

§ 6. Ustanawia się 8 stawek dodatku funkcyjnego dla sędziów i prokuratorów w następującej wysokości:

1 stawka	20.000 zł miesięcznie
2 stawka	18.000 zł miesięcznie
3 stawka	15.000 zł miesięcznie
4 stawka	12.000 zł miesięcznie
5 stawka	10.000 zł miesięcznie
6 stawka	7.000 zł miesięcznie
7 stawka	6.000 zł miesięcznie
8 stawka	5.000 zł miesięcznie

§ 7. 1 Dodatek funkcyjny przysługuje zajmującym niżej wymienione stanowiska kierownicze według następujących stawek:

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego	1 stawka
Pierwszy Prokurator Sądu Najwyższego	2 stawka
Prezes Sądu Najwyższego	3 stawka
Prezes Trybunału Ubezpieczeń Społecznych	3 stawka
Prezes sądu apelacyjnego	3 stawka
Prokurator sądu apelacyjnego	4 stawka
Wiceprezes Trybunału Ubezpieczeń Społecznych	4 stawka
Prezes sądu okręgowego	5 stawka
Prezes okręgowego sądu ubezpieczeń społecznych	5 stawka
Sędzia i Prokurator Sądu Najwyższego, pełniący służbę w Sądzie Najwyższym i w ośrodkach sesji wyjazdowych Sądu Najwyższego	6 stawka
Wiceprezes sądu apelacyjnego	6 stawka
Przewodniczący wydziału sądu apelacyjnego	6 stawka
Zastępca prokuratora sądu apelacyjnego	6 stawka
Prokurator sądu okręgowego	6 stawka
Wiceprezes sądu okręgowego	6 stawka
Przewodniczący wydziału sądu okręgowego	6 stawka
Zastępca prokuratora sądu okręgowego	6 stawka
Wiceprezes okręgowego sądu ubezpieczeń społecznych	6 stawka
Kierownik sądu grodzkiego, liczącego ponad 15 sędziów	6 stawka
Kierownik oddziału zamiejscowego prokuratury okręgowej	7 stawka
Kierownik sądu grodzkiego, liczącego ponad 5 sędziów	7 stawka
Kierownicy pozostałych sądów grodzkich	8 stawka
Kierownik rejonu prokuratorskiego	8 stawka
Sędzia, kierujący oddziałem sądu grodzkiego, liczącym ponad 2 sędziów	8 stawka

§ 8. Asesorzy sądowi otrzymują uposażenie zasadnicze grupy VI, aplikanci sądowi - grupy VIII pracowników państwowych, podlegających ustawie o państwowej służbie cywilnej oraz - o ile przysługuje - dodatek lokalny w wysokości przyznanej tym grupom.

§ 9. Asesorzy sądowi otrzymują dodatek służbowy w wysokości 4.000 zł miesięcznie, a aplikanci sądowi - w wysokości 2.000 zł miesięcznie.

§  10.

1. Sędziowie i prokuratorzy pozostający w czynnej służbie w dniu 1 stycznia 1949 r. zachowują posiadaną w tym dniu grupę uposażenia.

2. Asesorzy i aplikanci sądowi, pozostający w czynnej służbie w dniu 1 stycznia 1949 r. zostają zaszeregowani do grup uposażenia wymienionych w § 8.

§ 11. Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów oraz Ministrom Sprawiedliwości i Skarbu.

§  12.

1. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1949 r.

2. Równocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1933 r. o zasadach zaszeregowania do grup uposażenia sędziów w sądownictwie powszechnym i administracyjnym, prokuratorów oraz asesorów i aplikantów sądowych tudzież o dodatkach lokalnych i funkcyjnych (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 102, poz. 782, z 1935 r. Nr 10, poz. 51, z 1937 r. Nr 56, poz. 439, z 1938 r. Nr 43, poz. 356, z 1946 r. Nr 28, poz. 180, Nr 29, poz. 189, z 1947 r. Nr 10, poz. 44, z 1948 r. Nr 2, poz. 5 i Nr 44, poz. 320).

¹ § 7 zmieniony przez obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 1949 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.49.36.272).