§ 17. - Uposażenie sędziów, asesorów i aplikantów sądów powszechnych i sądów ubezpieczeń społecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.35.213

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1966 r.

§  17.

1. Tracą moc:

1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 maja 1959 r. w sprawie uposażenia sędziów, członków Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz asesorów i aplikantów sądowych (Dz. U. z 1959 r. Nr 31, poz. 184, z 1961 r. Nr 57, poz. 316, z 1963 r. Nr 44, poz. 246 i z 1964 r. Nr 38, poz. 241) - w stosunku do pracowników objętych niniejszym rozporządzeniem, z wyjątkiem §§ 10 a i 13 ust. 2,

2) uchwała nr 108 Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 1958 r. w sprawie dodatkowego funduszu nagród dla sędziów i asesorów sądowych,

3) § 3 uchwały nr 265 Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1956 r. w sprawie niektórych dodatków uzasadnionych specjalnymi kwalifikacjami i warunkami służby oraz nagród przyznawanych pracownikom prezydiów rad narodowych i terenowych organów podległych ministrom (Monitor Polski Nr 53, poz. 585) - w stosunku do pracowników objętych niniejszym rozporządzeniem.