Uposażenie pracowników zatrudnionych w ministerstwach i urzędach centralnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.10.54

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1956 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 16 kwietnia 1956 r.

w sprawie uposażenia pracowników zatrudnionych w ministerstwach i urzędach centralnych.

Na podstawie art. 5, 6, 37 i 39 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie stosuje się do pracowników objętych art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) zatrudnionych w naczelnych organach administracji państwowej i w urzędach centralnych, zwanych dalej "ministerstwami".

2. Rozporządzenie nie dotyczy pracowników:

1) służby zagranicznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Handlu Zagranicznego,

2) normalizacyjnych Polskiego Komitetu Normalizacyjnego,

3) orzekających Głównej Komisji Arbitrażowej,

4) Ministerstwa Obrony Narodowej,

5) Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego,

6) 1 (skreślony).

§ 2. Rozporządzenie nie dotyczy pracowników:

1) Ministerstwa Kolei wynagradzanych na podstawie dekretu z dnia 18 czerwca 1951 r. o stosunku służbowym, uposażeniu i zaopatrzeniu emerytalnym pracowników Ministerstwa Kolei (Dz. U. Nr 34, poz. 260),

2) Ministerstwa Górnictwa Węglowego i Wyższego Urzędu Górniczego wynagradzanych na podstawie uchwały nr 126 Prezydium Rządu z dnia 12 marca 1956 r. w sprawie zmiany zasad opłacania pracowników inżynieryjno-technicznych i administracyjnych w górnictwie węglowym, górnictwie rud i kopalnictwie siarki.

§ 3. Ustala się dla poszczególnych grup następujące kwoty uposażenia zasadniczego:

grupa uposażenia	miesięcznie zł
I	2.200
II	1.830
III	1.530
IV	1.270
V	1.050
VI	900
VII	800
VIII	730
IX	680
X	630
XI	590
XII	550

§ 4. Pracownikom pobierającym uposażenie zasadnicze w wysokości ustalonej w § 3 nie przysługują dodatki lokalne (stołeczny i morski).

§ 5. Do pracowników określonych w § 1 stosuje się w sprawach nie uregulowanych niniejszym rozporządzeniem przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie ustalenia stanowisk służbowych i zaszeregowania do grup uposażenia pracowników państwowych, podlegających ustawie o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. Nr 14, poz. 92 z późniejszymi zmianami) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie dodatków funkcyjnych i służbowych dla pracowników państwowych (Dz. U. Nr 14, poz. 94 z późniejszymi zmianami).

§ 6. Prezes Państwowej Komisji Etatów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych ustali w drodze zarządzenia zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu w ministerstwach.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1956 r.

¹ § 1 ust. 2 pkt 6 skreślony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 maja 1956 r. (Dz.U.56.15.83) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1956 r.