Uposażenie pracowników zatrudnionych w dziale orzecznictwa państwowych komisji arbitrażowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.28.162

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1955 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 9 lipca 1955 r.

w sprawie uposażenia pracowników zatrudnionych w dziale orzecznictwa państwowych komisji arbitrażowych.

Na podstawie art. 5 i art. 7 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. (Dz. U. Nr 7, poz. 39) oraz art. 12 dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o państwowym arbitrażu gospodarczym (Dz. U. z 1949 r. Nr 46, poz. 340 i z 1951 r. Nr 31, poz. 239) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się następującą tabelę stanowisk, zasadniczego uposażenia miesięcznego i dodatków funkcyjnych dla pracowników państwowych komisji arbitrażowych zatrudnionych w dziale orzecznictwa:

Lp.	Stanowisko	Zasadnicze uposażenie miesięczne w złotych	Dodatek funkcyjny w złotych
	a) Główna Komisja Arbitrażowa
1.	Wiceprezes Głównej Komisji Arbitrażowej	3.500	600
2.	Dyrektor zespołu arbitrów, dyrektor Biura Orzecznictwa	2.600 - 3.200	450
3.	Arbiter państwowy	2.600 - 3.200	200
4.	Starszy rzecznik arbitrażu	2.000 - 2.400	-
5.	Rzecznik arbitrażu	1.400 - 1.800	-
6.	Starszy asesor arbitrażu	1.100 - 1.500	-
7.	Asesor arbitrażu	750 - 950	-
	b) Okręgowe komisje arbitrażowe
1.	Prezes okręgowej komisji arbitrażowej	2.200 - 2.700	600
2.	Wiceprezes okręgowej komisji arbitrażowej	1.600 - 2.000	400
3.	Arbiter okręgowy kierownik zespołu	1.600 - 1.800	250
4.	Arbiter okręgowy	1.400 - 1.800	-
5.	Starszy asesor arbitrażu	1.100 - 1.500	-
6.	Asesor arbitrażu	750 - 950	-

§ 2. Prezes Państwowej Komisji Etatów może zezwolić na wniosek Prezesa Głównej Komisji Arbitrażowej na utworzenie czasowego stanowiska nie przewidzianego w tabeli i określić wysokość zasadniczego uposażenia miesięcznego, jak również wysokość dodatku funkcyjnego przywiązanego do tego stanowiska.

§ 3. Wysokość zasadniczego uposażenia miesięcznego dla poszczególnych pracowników objętych tabelą ustala Prezes Głównej Komisji Arbitrażowej w granicach wskazanych w tabeli dla danego stanowiska.

§ 4. Przy mianowaniu, powołaniu (przyjęciu do pracy) lub delegacji przyznaje się zasadnicze uposażenie miesięczne w najniższej wysokości przewidzianej tabelą dla danego stanowiska.

§ 5. Prezes Głównej Komisji Arbitrażowej może przyznać pracownikowi przy mianowaniu lub powołaniu (przyjęciu do pracy) wyższe zasadnicze uposażenie miesięczne od najniższego przewidzianego dla danego stanowiska, jeżeli pracownik posiada praktykę w zakresie czynności bezpośrednio związanych z jego stanowiskiem lub gdy tego wymagają ważne względy służbowe.

§ 6. Przy mianowaniu lub powołaniu (przeniesieniu) na wyższe stanowisko przyznaje się pracownikowi zasadnicze uposażenie miesięczne w wysokości nie niższej od uposażenia ostatnio przez niego pobieranego.

§ 7. Prezes Głównej Komisji Arbitrażowej może w wyjątkowych przypadkach w porozumieniu z Prezesem Państwowej Komisji Etatów przyznać pracownikowi zasadnicze uposażenie miesięczne w granicach przewidzianych tabelą dla stanowiska bezpośrednio wyższego od stanowiska zajmowanego przez pracownika.

§ 8. Pracownikom arbitrażu objętym rozporządzeniem (§ 1) nie przysługują inne dodatki do zasadniczego uposażenia miesięcznego poza dodatkiem funkcyjnym ustalonym w niniejszym rozporządzeniu.

§ 9. Pracownicy objęci rozporządzeniem (§ 1) zachowują prawo do uposażenia ostatnio pobieranego, jeżeli łącznie z dodatkami jest ono wyższe od przewidzianego rozporządzeniem dla danego stanowiska.

§ 10. W zakresie unormowanym niniejszym rozporządzeniem traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 lutego 1950 r. w sprawie tabeli stanowisk, zasad zaszeregowania, dodatków funkcyjnych i służbowych pracowników państwowych komisji arbitrażowych (Dz. U. Nr 5, poz. 41).

§ 11. Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów i Ministrowi Finansów.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1955 r.