Rozdział 9 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Uposażenie pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.28.120

Akt utracił moc

Wersja od: 1 grudnia 1981 r.

Rozdział  9

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  35.

1. Pracownik zatrudniony w jednostce objętej rozporządzeniem przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, nie mający wymaganych kwalifikacji, może być zatrudniony na dotychczasowym stanowisku (lub stanowisku analogicznym) tylko w tym wypadku, jeżeli był zatrudniony na tym stanowisku zgodnie z obowiązującymi dotychczas przepisami lub był zwolniony od posiadania wymaganych kwalifikacji na podstawie tych przepisów.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie przejścia pracownika do pracy - na takie samo lub niższe stanowisko - w innej jednostce objętej niniejszym rozporządzeniem, w wyniku porozumienia zakładów pracy albo zalecenia jednostki nadrzędnej.

3. W okresie do dnia 31 grudnia 1979 r. pracownik może być zaszeregowany do grupy niższej od wynikającej z tabeli stanowisk i zaszeregowania, przewidzianej dla danego stanowiska, oraz - jeśli będzie to uzasadnione koniecznością zapewnienia minimalnej podwyżki uposażenia zasadniczego, której wysokość określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej - pracownikowi może być przyznane uposażenie zasadnicze w wysokości pośredniej między kwotami ustalonymi dla poszczególnych grup uposażenia zasadniczego.

§ 36. Pracownicy medyczni zatrudnieni w jednostkach przemysłowej służby zdrowia i w żłobkach przy zakładach pracy, uprawnieni do korzystania z branżowych przywilejów, zachowują dotychczasowe uprawnienia, z tym że w razie zbiegu dodatków za wysługę lat (wynagrodzenia specjalnego za staż pracy) przysługuje dodatek wyższy.

§ 37. Pracownikom zatrudnionym w dniu wejścia w życie rozporządzenia, korzystającym z ulg przy przejazdach państwowymi środkami komunikacyjnymi, przysługuje nadal to uprawnienie.

§ 38. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu stosuje się przepisy dotychczasowe, jeśli nie są sprzeczne z przepisami niniejszego rozporządzenia.

§ 39. Tracą moc:

1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1966 r. w sprawie dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy wykonujących opiekę nad zdrowiem pracowników rolnych i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 52, poz. 317),

2) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 września 1972 r. w sprawie uposażenia pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów (Dz. U. z 1972 r. Nr 37, poz. 246, z 1973 r. Nr 51, poz. 288, z 1974 r. Nr 31, poz. 183 i Nr 47, poz. 286).

§ 40. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 grudnia 1978 r.