Rozdział 3 - Dodatki do uposażenia. - Uposażenie pracowników zakładów społecznych służby zdrowia, zakładów pomocy społecznej i zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.28.120

Akt utracił moc

Wersja od: 1 grudnia 1981 r.

Rozdział  3

Dodatki do uposażenia.

§  5.

1. Dla pracowników określonych w § 1 ust. 1 ustala się dodatek za wysługę lat w wysokości:

Lp.	Pracownicy według	Dodatek za wysługę lat w zł miesięcznie
	posiadanego wykształcenia	5 lat i więcej	10 lat i więcej	15 lat i więcej	20 lat i więcej
1	Pracownicy z wykształceniem wyższym	200	400	600	800
2	Pracownicy z wykształceniem średnim	150	300	450	600
3	Pracownicy nie wymienieni pod lp. 1 i 2	100	150	200	300

2. Zmiana wysokości dodatku za wysługę lat, wynikająca z podwyższenia wykształcenia lub osiągnięcia określonej liczby lat pracy, następuje od pierwszego dnia najbliższego miesiąca kalendarzowego po powstaniu okoliczności uzasadniających zmianę wysokości dodatku.

3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia ustala zasady obliczania stażu pracy stanowiącego podstawę do przyznawania dodatku za wysługę lat.

§  6.

1. Pracownikom działalności podstawowej może być przyznany dodatek specjalny w wysokości do 3.500 zł miesięcznie.

2. Dodatek specjalny przyznaje pracownikom dyrektor (kierownik) zakładu, a dyrektorowi i zastępcy dyrektora - kierownik właściwej jednostki nadrzędnej.

3. Dodatek specjalny może być obniżony lub cofnięty bez wypowiedzenia w razie ustania warunków, na których podstawie dodatek został przyznany.

4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia ustala szczegółowe zasady przyznawania dodatku specjalnego oraz wysokość tego dodatku dla lekarzy zatrudnionych na niektórych stanowiskach, nie podlegającą obniżaniu w trybie ust. 3.

§  7.

1. Pracownikowi działalności podstawowej przysługuje dodatek w wysokości 5% uposażenia zasadniczego za pracę rozdzieloną przerwą.

2. Pracownikom działalności podstawowej przysługuje dodatek do uposażenia w wysokości od 200 zł do 500 zł miesięcznie za pracę w systemie zmianowym.

3. Położnej zatrudnionej w izbie porodowej (samodzielne stanowisko pracy) przysługuje dodatek do uposażenia w wysokości od 400 zł do 1.000 zł miesięcznie.

4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia określa szczegółowe zasady przyznawania dodatków, o których mowa w ust. 2 i 3.

§ 8. 1 Za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki uposażenia zasadniczego.

§ 9. 2 (skreślony).

§ 10. Pracownikowi medycznemu mającemu stopień naukowy przysługuje dodatek za stopnie naukowe:

- doktora - 300 zł miesięcznie,

- doktora habilitowanego - 600 zł miesięcznie.

§  11.

1. Pracownikowi medycznemu zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy w lotnictwie sanitarnym i sprawującemu opiekę nad chorymi na sanitarnych statkach powietrznych przysługuje dodatek do uposażenia w wysokości 1.700 zł miesięcznie.

2. W razie zatrudnienia w mniejszym wymiarze czasu pracy dodatek określony w ust. 1 oblicza się proporcjonalnie do tygodniowego wymiaru czasu pracy przewidzianego w umowie o pracę. Dodatek ten nie ulega zwiększeniu w razie zatrudnienia pracownika, o którym mowa w ust. 1, w większym wymiarze czasu pracy od tygodniowego wymiaru czasu pracy przewidzianego w umowie o pracę.

§ 12. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy dodatki określone w § 5, 6 i 10 przysługują w wysokości odpowiedniej do liczby godzin pracy. Dodatki te nie przysługują z tytułu dodatkowego zatrudnienia.

§  13.

1. Jeżeli lekarz będący specjalistą w dziedzinie, w której występuje niedobór kadr medycznych, podejmie dodatkową pracę w innym zakładzie położonym w innej miejscowości, dyrektor (kierownik) zakładu może podwyższyć mu uposażenie zasadnicze za pracę w tym zakładzie, nie więcej jednak niż o 25%.

2. Na podjęcie pracy przez lekarza, o którym mowa w ust. 1, wymagana jest zgoda wojewody (prezydenta miasta).

§  14.

1. Lekarzowi, o którym mowa w § 13, oraz pracownikowi medycznemu zatrudnionemu w ambulansie stomatologicznym i rentgenowskim przysługuje ryczałt miesięczny na pokrycie kosztów przejazdów, jeżeli czas potrzebny na przejazd publicznym środkiem lokomocji w jedną stronę wynosi co najmniej pół godziny.

2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, powinien odpowiadać kosztom przejazdów.

3. Jeżeli lekarz, o którym mowa w § 13, korzysta w przejazdach z własnego pojazdu samochodowego, ryczałt na pokrycie kosztów przejazdu może być za zgodą wojewody (prezydenta miasta) obliczony według stawek określonych w przepisach w sprawie używania pojazdów samochodowych dla celów służbowych.

§  15.

1. Pracownicy techniczni, ekonomiczni i administracyjni oraz pracownicy gospodarczy i pracownicy obsługi, zatrudnieni na stanowiskach określonych w załącznikach nr 3 i 4 do rozporządzenia, mogą otrzymywać premie za terminowe i staranne wykonanie zadań wyznaczonych pracownikom poszczególnych komórek organizacyjnych lub stanowisk pracy.

2. Premie wypłaca się miesięcznie po sprawdzeniu wykonania wyznaczonych prac.

3. Podstawowe zadania (prace), za których wykonanie będą przyznawane premie, określi dyrektor zakładu w porozumieniu z radą zakładową.

4. Wysokość indywidualnej premii nie może przekroczyć 25% uposażenia zasadniczego.

5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia ustala wytyczne w sprawie premiowania pracowników, o których mowa w ust. 1.

§ 16. Brygadzista kierujący pracą co najmniej 3 pracowników i wykonujący ponadto własne zadania otrzymuje dodatek w wysokości 10% uposażenia zasadniczego.

¹ § 8 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1981 r. (Dz.U.81.32.182) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 1981 r.

² § 9 skreślony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 7 grudnia 1981 r. (Dz.U.81.32.182) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 1981 r.