Uposażenie pracowników kulturalno-oświatowych zatrudnionych w świetlicach i domach kultury, podległych prezydiom rad narodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.13.71

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lutego 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 9 lutego 1959 r.
w sprawie uposażenia pracowników kulturalno-oświatowych zatrudnionych w świetlicach i domach kultury, podległych prezydiom rad narodowych.

Na podstawie art. 5 oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) zarządza się, co następuje:
Przepisom niniejszego rozporządzenia podlegają pracownicy kulturalno-oświatowi, zatrudnieni w świetlicach i domach kultury, podległych prezydiom rad narodowych.
1.
Stawki uposażenia zasadniczego dla pracowników wymienionych w § 1 ustala się, jak następuje:
Lp.Stanowiskomiesięcznie w złotych
oddo
1Dyrektor wojewódzkiego domu kultury2.0002.800
2Kierownik działu wojewódzkiego domu kultury, kierownik wojewódzkiego ośrodka instrukcyjno-metodycznego1.7002.100
3Instruktor wojewódzkiego domu kultury, instruktor wojewódzkiego ośrodka instrukcyjno-metodycznego1.2001.650
4Kierownik powiatowego, miejskiego (miasta stanowiącego powiat) oraz dzielnicowego domu kultury1.2001.850
5Kierownik miejskiego domu kultury w mieście nie stanowiącym powiatu1.1001.500
6Instruktor powiatowego, miejskiego, dzielnicowego domu kultury1.0001.400
7Kierownik świetlicy, wiejskiego domu kultury, instruktor 9001.200
2.
Do zajmowania stanowisk, o których mowa w ust. 1, wymagane jest co najmniej wykształcenie średnie.
3.
Pracownicy posiadający wykształcenie wyższe otrzymują dodatek w wysokości 15% uposażenia zasadniczego.
4.
Minister Kultury i Sztuki określi rodzaje wykształcenia, które mogą być uznane za średnie lub wyższe, oraz ustali wymagania kwalifikacyjne, uprawniające do zajmowania stanowisk wymienionych w ust. 1.
1.
Pracownicy kulturalno-oświatowi, zatrudnieni w świetlicach i domach kultury w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, nie posiadający ukończonej szkoły średniej mogą pełnić dotychczasowe funkcje, o ile otrzymają czasowe zwolnienie od wymagań kwalifikacyjnych w zakresie wykształcenia, jeżeli uzasadnia to dotychczasowy przebieg pracy zawodowej, a pracownik złoży zobowiązanie uzupełnienia posiadanego wykształcenia w określonym terminie.
2.
Tymczasowe zwolnienie należy cofnąć, jeżeli z przebiegu nauki pracownika wynika, że nie uzupełni on wykształcenia w określonym terminie.
3.
Do udzielenia i cofnięcia zwolnień, o których wyżej mowa, uprawnione są prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wydzielonych z województw).
4.
Przez okres tymczasowego zwolnienia od wymagania posiadania wykształcenia średniego pracownik pobiera wynagrodzenie w dotychczasowej wysokości.
W wyjątkowych przypadkach Minister Kultury i Sztuki może zwolnić pracownika od wymagań kwalifikacyjnych ustalonych dla danego stanowiska.
Pracownikom kulturalno-oświatowym, którzy:
a)
posiadają wyjątkowo wysokie kwalifikacje - albo
b)
mają szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej lub wychowawczej, albo
c)
położyli specjalne zasługi na polu organizowania życia kulturalno-oświatowego w swoim środowisku,

prezydium właściwej rady narodowej może przyznać dodatek specjalny w wysokości od 10% do 30% uposażenia zasadniczego miesięcznie.

1.
Pracownikom wymienionym w § 1 przyznaje się dodatek za wysługę lat w wysokości 5% uposażenia zasadniczego za każde pełne pięciolecie pracy, wykonywanej w placówkach kulturalno-oświatowych.
2.
Dodatek za wysługę lat nie może przekraczać 15% uposażenia zasadniczego.
1.
Pracownicy kulturalno-oświatowi, zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy, otrzymują wynagrodzenie obliczone według stawki godzinowej.
2.
Stawka za efektywną godzinę pracy wynosi 1/175 wynagrodzenia miesięcznego, które przysługiwałoby pracownikowi w przypadku zatrudnienia go w pełnym wymiarze czasu pracy na określonym stanowisku.
3.
Powyższe nie dotyczy instruktorów amatorskich zespołów artystycznych i kół zainteresowań, których wynagrodzenie regulują odrębne przepisy.
1.
Bibliotekarze zatrudnieni w wojewódzkich domach kultury lub domach kultury miast wydzielonych z województw otrzymują wynagrodzenie według zasad ustalonych dla pracowników służby bibliotecznej, zatrudnionych w publicznych bibliotekach powszechnych.
2.
Pracownicy kin w placówkach kulturalno-oświatowych otrzymują wynagrodzenie według zasad ustalonych dla pracowników państwowej sieci kin.
1.
Nauczyciele urlopowani przez władze szkolne do pracy w świetlicach lub domach kultury, podległych prezydiom rad narodowych, korzystają w okresie pracy w tych placówkach z uprawnień wynikających z ustawy z dnia 27 kwietnia 1956 r. o prawach i obowiązkach nauczycieli (Dz. U. Nr 12, poz. 63).
2.
Nauczyciele, o których mowa w ust. 1, otrzymują wynagrodzenie według zasad i stawek ustalonych niniejszym rozporządzeniem, z tym że wynagrodzenie to nie może być niższe od uposażenia zasadniczego (wraz ze zwyżkami), które by przysługiwało nauczycielowi w przypadku pozostawania w służbie nauczycielskiej w szkole.
3.
Nauczyciele, którzy przeszli do pracy w świetlicach lub domach kultury, podległych prezydiom rad narodowych, otrzymują wynagrodzenie według zasad ustalonych niniejszym rozporządzeniem. Nauczycielom tym w przypadku powrotu do pracy pedagogicznej, o której mowa w art. 1 powołanej w ust. 1 ustawy o prawach i obowiązkach nauczycieli, czas pracy w powyższych placówkach zalicza się do stażu pracy nauczycielskiej.
4.
Do nauczycieli, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 maja 1957 r. w sprawie zaliczania nauczycieli do kategorii zatrudnienia (Dz. U. Nr 27, poz. 119).
Pracownicy placówek kulturalno-oświatowych, wykonujący czynności administracyjne lub usługowe, nie są pracownikami kulturalno-oświatowymi w rozumieniu przepisów niniejszego rozporządzenia. Pracownicy ci pobierają uposażenie według zasad określonych dla pracowników prezydiów rad narodowych odpowiedniego szczebla w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 maja 1958 r. w sprawie ustalenia stanowisk, kwalifikacji i uposażenia pracowników rad narodowych (Dz. U. Nr 33, poz. 149).
Pracownicy wymienieni w § 1, zatrudnieni przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia i odpowiadający jego warunkom i wymaganiom, otrzymują dotychczasowe uposażenie, o ile przy stosowaniu zasad i stawek rozporządzenia otrzymaliby uposażenie niższe.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Kultury i Sztuki oraz Ministrowi Finansów.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lutego 1959 r.