Uposażenie osób wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.67.433

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 20 czerwca 1921 r.

w przedmiocie uposażenia osób wojskowych.

Na zasadzie art. 62 ustawy tymczasowej z dnia 29 października 1920 r. o uposażeniu osób wojskowych (Dz. Ust. R. P. № 106 poz. 699), zarządza się co następuje:

§ 1. Aż do czasu uchwalenia przez Sejm nowej ustawy o uposażeniu osób wojskowych, uposażenie tych osób ma być uregulowane według zasad następujących:

I. Oficerowie, duchowni i urzędnicy wojskowi, oraz szeregowi pełniący tak obowiązkową, jak i ochotniczą służbę wojskową, otrzymują uposażenie według norm, ustalonych artykułami 1 do 24 i 28 do 61 ustawy tymczasowej z dnia 29 października 1920 r. o uposażeniu osób wojskowych (Dz. Ust. R. P. № 106 poz. 699);

II. Niezależnie od uposażenia, objętego powyższemi artykułami, osoby te otrzymują:

1. Szeregowi, przyjęci na próbną służbę do żandarmerji wojskowej oraz rezerwowi szeregowi żandarmerji wojskowej, podczas rzeczywistej służby w żandarmerji wojskowej lub polowej, równy dla wszystkich stopni, dzienny dodatek służbowy w wysokości 10 mk. płatny dekadami z góry wraz z żołdem;

2. Personel latający wojsk lotniczych i aeronautycznych, a mianowicie:

a) wojskowi, którzy uzyskali tytuł: pilota, obserwatora lub strzelca lotniczego wojsk lotniczych, pilota lub mechanika balonów sterowych wojsk aeronautycznych, po odbyciu określonej ilości ćwiczeń na samolotach, lub balonach sterowych, których czas trwania i zakres reguluje specjalne instrukcja, miesięczny dodatek lotniczy w wysokości 500 mk., płatny miesięcznie z dołu;

b) obserwatorzy balonów na uwięzi wojsk aeronautycznych, uczniowie szkół pilotów, obserwatorów i strzelców lotniczych, odbywający kurs lotniczy, wymagający wzlotu na samolotach lub w balonach sterowych, po odbyciu określonej ilości ćwiczeń na samolotach lub balonach sterowych, których czas trwania i zakres reguluje specjalna instrukcją, miesięczny dodatek lotniczy w wysokości 250 mk., płatny miesięcznie: z dołu;

c) piloci warsztatowi, niezależnie od dodatku określonego w ustępach a) i b), premję w wysokości 50 mk. za każdy zgodnie z przepisami wypróbowany w locie nowy, lub wychodzący z remontu, samolot;

d) instruktorzy szkół pilotów, niezależnie od dodatku określonego w ustępach a) i b), premję w wysokości 100 mk. po wypuszczeniu każdego ucznia, który odbył pierwszych dziesięć samodzielnych wzlotów bez cięższego uszkodzenia samolotu.

III. Dodatek drożyźniany do należytości, ustalonych w ustępie \l, oblicza się w sposób, określony w art. 57 na początku powołanej ustawy.

§ 2. Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

§ 3. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1921 r., o ile do tego czasu w myśl art. 62 ustawy z dnia 29 października 1920 r. uchwaloną nie zostanie przez Sejm Ustawodawczy ustawa o uposażeniu osób wojskowych.