§ 10. - Uposażenie lekarzy, lekarzy dentystów oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem, zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.20.122

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

§  10.

1. 5 Lekarzom i lekarzom dentystom zatrudnionym w przychodniach, ośrodkach zdrowia i stacjach pogotowia ratunkowego przysługuje dodatkowe wynagrodzenie miesięczne w wysokości:

- lekarzowi dentyście - 600 zł,

- lekarzowi nie będącemu specjalistą - 700 zł,

- lekarzowi będącemu specjalistą I stopnia - 850 zł,

- lekarzowi będącemu specjalistą II stopnia - 1.000 zł.

2. 6 Kwota dodatkowego wynagrodzenia za pracę w lecznictwie otwartym, o którym mowa w ust. 1, nie podlega podatkowi od wynagrodzeń.

3. 7 W razie zatrudnienia lekarza w wymiarze mniejszym lub większym od pełnego etatu kwotę przyznanego dodatkowego wynagrodzenia za pracę w lecznictwie otwartym, o którym mowa w ust. 1, odpowiednio zmniejsza się lub zwiększa.

4. 8 Dodatkowe wynagrodzenie może być obniżone lub cofnięte na okres do 3 miesięcy, jeżeli lekarz nie wykonuje należycie swych obowiązków.

5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia i w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac określi szczegółowe zasady i tryb obniżania lub cofania dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.

6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia i w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac może rozciągnąć przepisy ust. 1-5 na lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych i w stacjach krwiodawstwa.

7. 9 Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia może na określonych w ust. 1-6 zasadach przyznać dodatkowe wynagrodzenie w wysokości do 600 zł innym pracownikom z wyższym wykształceniem, o których mowa w § 1 pkt 2.

Dodatkowe wynagrodzenie dla lekarzy dentystów w lecznictwie dziecięcym.

⁵ Z dniem 1 października 1966 r. przepisy § 10 ust. 1-4 nin. rozporządzenia rozciągają się na lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych oraz Centralnej Bazie Sanitarno-Przeciwepidemicznej, zgodnie z § 1 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 listopada 1966 r. w sprawie dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych (M.P.66.73.340).

⁶ Z dniem 1 października 1966 r. przepisy § 10 ust. 1-4 nin. rozporządzenia rozciągają się na lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych oraz Centralnej Bazie Sanitarno-Przeciwepidemicznej, zgodnie z § 1 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 listopada 1966 r. w sprawie dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych (M.P.66.73.340).

⁷ Z dniem 1 października 1966 r. przepisy § 10 ust. 1-4 nin. rozporządzenia rozciągają się na lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych oraz Centralnej Bazie Sanitarno-Przeciwepidemicznej, zgodnie z § 1 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 listopada 1966 r. w sprawie dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych (M.P.66.73.340).

⁸ Z dniem 1 października 1966 r. przepisy § 10 ust. 1-4 nin. rozporządzenia rozciągają się na lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych oraz Centralnej Bazie Sanitarno-Przeciwepidemicznej, zgodnie z § 1 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 listopada 1966 r. w sprawie dodatkowego wynagrodzenia dla lekarzy zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych (M.P.66.73.340).

⁹ § 10 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 21 listopada 1968 r. (Dz.U.68.43.315) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 1968 r.