§ 32. - Uposażenie funkcjonariuszów administracji lasów państwowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.8.67

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

§  32.

(1) W razie dostania się funkcjonarjusza administracji lasów państwowych do niewoli lub zaginięcia na terenie działań wojennych, prawo jego do uposażenia ulega zawieszeniu w całości aż do jego powrotu. O ile jednak pozostający w niewoli (zaginiony) pozostawił rodzinę, zawieszeniu ulega tylko połowa uposażenia, drugą zaś połowę należy wypłacać rodzinie, jeżeli pozostający w niewoli (zaginiony) jest ich jedynym żywicielem. Za rodzinę uważa się żonę i dzieci (ślubne, uprawnione i pasierby).

(2) Jeżeli okoliczności wskazują na to, że funkcjonarjusz popadł w niewolę rozmyślnie, zawiesza się również prawo do uposażenia, pobieranego przez rodzinę.

(3) Po powrocie funkcjonarjusza i po stwierdzeniu, że dostał się on do niewoli lub też zaginął bez własnej winy, otrzymuje on za cały czas niewoli (zaginięcia) uposażenie, które uległo zawieszeniu, z potrąceniem ewentualnych zaliczek, wypłaconych w czasie niewoli (zaginięcia) i kwot uposażenia wypłaconego jego rodzime w czasie niewoli (zaginięcia).

(4) Gdy funkcjonarjusz, który zaginął na terenie działań wojennych, nie odnajdzie się najpóźniej w ciągu roku od chwili ratyfikacji pokoju, rodzina zaginionego traci prawo do uposażenia, otrzymuje natomiast tymczasowe zaopatrzenie w myśl obowiązujących przepisów. W wyjątkowych przypadkach Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może ten termin przedłużyć.