Unormowanie stosunku pracy pracowników publicznych przebywających za granicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.65.387

Akt utracił moc

Wersja od: 28 października 1947 r.

DEKRET

z dnia 22 października 1947 r.

o unormowaniu stosunku pracy pracowników publicznych przebywających za granicą.

Na mocy art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 4 lipca 1947 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 49, poz. 252) - Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Art.  1.

1. Z mocy samego prawa uznaje się stosunek pracy pracowników publicznych przebywających za granicą w dniu wejścia w życie dekretu niniejszego za rozwiązany, a ich prawa nabyte z tytułu poprzedniej służby za wygasłe.

2. Wygaśnięcie praw z tytułu poprzedniej służby obejmuje co do żołnierzy zawodowych również utratę stopni wojskowych.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie stosują się do:

a) pracowników, którzy powrócą do kraju i najdalej w ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie dekretu niniejszego zgłoszą się do pracy;

b) pracowników przebywających za granicą z tytułu swych obowiązków służbowych lub w czasie udzielonego im urlopu.

4. Uwzględniając warunki repatriacji z poszczególnych obszarów, Rada Ministrów może w drodze rozporządzeń przedłużać termin określony w pkt a) ustępu poprzedzającego.

Art.  2.

W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie może właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Skarbu za zgodą Prezesa Rady Ministrów przywrócić pracownikowi publicznemu, a w razie jego śmierci - pozostałej po nim żonie i dzieciom, utracone prawa.

Art.  3.

Za pracowników publicznych w rozumieniu dekretu niniejszego uważa się pracowników wszelkiego rodzaju władz, urzędów, zakładów, instytucji i przedsiębiorstw państwowych, samorządowych i publicznych, bez względu na charakter stosunku pracy i przepisów prawnych lub umownych regulujących ten stosunek.

Art.  4.

Przepisy dekretu z dnia 14 maja 1946 r. o tymczasowym unormowaniu stosunku służbowego funkcjonariuszów państwowych (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 139) stosuje się odpowiednio do pracowników wymienionych w art. 1 ust. 3 pkt a) dekretu niniejszego, o ile podpadają pod zakres działania dekretu z dnia 14 maja 1946 r. (art. 1 ust. 1), z tym, że do funkcjonariuszów tych nie stosuje się art. 3 ust. 2 powołanego dekretu.

Art.  5.

Wykonanie dekretu niniejszego porucza się Prezesowi Rady Ministrów i wszystkim ministrom, każdemu w zakresie jego działania.

Art.  6.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.