Umundurowanie poborców skarbowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.50.394

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1938 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 11 lipca 1938 r.

o umundurowaniu poborców skarbowych.

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1923 r. o uprawnieniach organów wykonawczych władz skarbowych (Dz. U. R. P. z 1924 r. Nr 5, poz. 37) zarządzam co następuje:

§ 1. Poborcy skarbowi, jako organ wykonawczy władz skarbowych, obowiązani są do noszenia w służbie munduru według wzoru ustalonego postanowieniami § 2 i § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 1929 r. o umundurowaniu urzędników celnych (Dz. U. R. P. Nr 52, poz. 420), z wyłączeniem przepisów o umieszczeniu laski Merkurego na patkach i czapce oraz ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Mundur składa się z płaszcza, kurtki, spodni długich do trzewików lub krótkich do butów i czapki.

Płaszcze, kurtki, spodnie i czapki na okres zimowy będą wykonywane z sukna; kurtki, spodnie i czapki na okres letni - z lekkiego materiału wełniano-bawełnianego.

§ 3. Kolor patek na kurtce i płaszczu oraz otoku czapki jest brązowy, przy czym patki zaopatrzone są w zielone wypustki.

Do kurtki nosi się wykładany kołnierz i czarny krawat.

§ 4. Oznaką poborcy skarbowego jest gwiazdka złota, haftowana, sześciopromienna o średnicy 1 cm, umieszczona na patce kołnierza kurtki i płaszcza oraz złoty płaski sznur, umieszczony na czapce wzdłuż górnej krawędzi otoku.

§ 5. Poborcy skarbowi otrzymują w terminach ustalonych osobnymi zarządzeniami odpowiedni materiał, z którego obowiązani są sporządzić sobie przepisane mundury w terminie sześciotygodniowym od dnia otrzymania materiału.

§ 6. Okres używalności umundurowania ustala się na dwa lata dla kurtki, spodni i czapki, a na trzy lata dla płaszcza.

§ 7. Mundur stanowi własność poborcy skarbowego.

W przypadku utraty lub zniszczenia z winy poborcy skarbowego poszczególnych części umundurowania przed upływem okresu używalności, otrzymuje on materiał na sporządzenie nowych części umundurowania, przy czym obowiązany jest zwrócić Skarbowi Państwa część kosztów tego umundurowania, przypadającą za czas niewykorzystany.

§ 8. Poborcom skarbowym dozwolone jest noszenie munduru także poza służbą.

§ 9. Poborcom skarbowym przeniesionym w stan spoczynku lub zwolnionym ze służby nie przysługuje prawo noszenia munduru.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 19 lutego 1930 r. o umundurowaniu sekwestratorów podatkowych mianowanych na stałe (Dz. U. R. P. Nr 28, poz. 248).