§ 9. - Umundurowanie i uzbrojenie straży więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.109.903

Akt utracił moc
Wersja od: 10 grudnia 1932 r.
§  9.
Po upływie okresu używalności przechodzi umundurowanie (kurtka, spodnie, płaszcz, czapka i obuwie) na własność funkcjonarjusza Straży Więziennej.

W razie utraty lub zniszczenia umundurowania, albo jego części przed upływem okresu używalności z winy funkcjonarjusza Straży Więziennej, otrzymuje on nowe umundurowanie lub jego części za opłatą pełnej wartości.

Jeżeli utrata lub zniszczenie umundurowania, albo jego części nastąpiła bez winy funkcjonarjusza Straży Więziennej, w związku ze służbą lub wskutek nieszczęśliwego wypadku, otrzymuje on nowe umundurowanie lub jego części bezpłatnie.

W razie wystąpienia, zwolnienia lub wydalenia funkcjonariusza ze służby w Straży Więziennej przed upływem okresu używalności, umundurowanie ma być zwrócone i może być wydane innemu funkcjonarjuszowi z odpowiednio skróconym okresem używalności. Na prośbę funkcjonarjusza umundurowanie może mu być pozostawione za opłatą odpowiedniej kwoty, obliczonej w stosunku do kosztu, wyłożonego na umundurowanie ze Skarbu Państwa, i czasu używania.

W razie przejścia funkcjonarjusza Straży Więziennej na emeryturę, oraz w razie jego śmierci, umundurowanie (kurtka, spodnie, płaszcz, czapka i obuwie) nie podlega zwrotowi.

W wypadkach, wskazanych w ust, 4 i 5 niniejszego paragrafu, mają być odjęte od umundurowania oznaki służbowe i guziki z godłem państwowem.