Umundurowanie i uzbrojenie Straży Więziennej.
Dz.U.1935.90.577
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 1 listopada 1935 r.
o umundurowaniu i uzbrojeniu Straży Więziennej.
Kurtka niższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej - kobiet powinna być sporządzona w sposób następujący: kurtka z rozcięciem ztyłu, z wykładanym kołnierzem marynarkowym, o rozciętych klapach, zapinana na 4 duże guziki. Ztyłu na wysokości stanu haftki do przytrzymywania pasa. Kołnierz o szerokości ztyłu 8-9 cm, poszerzający się ku przodowi do przecięcia klap. Klapy powinny się zamykać na linji równo zakreślonego owalu. Na górnej granicy kołnierza między górną a dolną klapą naszyte są po obu stronach sukienne patki koloru jasno-zielonego, zwrócone tylnym brzegiem wyciętym w ząb ku dołowi, a zwężające się w stosunku do dolnego brzegu o 1 cm ku górze. Naramienniki na kurtce - jak u niższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej - mężczyzn (rys. 1-a).
Niższy funkcjonariusz Straży Więziennej - kobieta nosi spódniczkę długości od poziomu do dolnego brzegu 22-30 cm, w stanie ujętą na 6 cm w Szerokie zaszycie, od wewnątrz wykończone gurtą i zapinane na haftki. Sama spódniczka na zaszyciu zapinana jest na 2 guziki koloru zielonego, okrągłe, wypukłe. Po prawej stronie przodu spódniczki zastebnowana jest fałda przez całą jej długość, a po lewej stronie rozcięcie zapinane na 6 zielonych okrągłych, wypukłych guzików z wewnętrzną kontrafałdą. Tył spódniczki posiada 2 w okolicy bioder znajdujące się wewnętrzne zaszycia, wygładzające przyleganie spódniczki do figury. Dolny brzeg spódniczki powinien zakrywać 2 cm górnej krawędzi cholewki trzewika (rys. 2).
Niższy funkcjonarjusz Straży Więziennej - kobieta nosi trzewiki czarne z wysoką do połowy łydki cholewką, sznurowane, z wewnętrznym miechem, chroniącym stopę od wody, z kapkami, na niskim słupkowym obcasie. Wysokość cholewki trzewika 20-26 cm. Do trzewików czarne pończochy (rys. 5).
Przodownik Straży Więziennej - kobieta na lewym rękawie kurtki i płaszcza oraz na patkach płaszcza - oznaki, jak u przodownika Straży Więziennej - mężczyzny, zaś w górnej części patek kurtki - jeden złoty poziomy galon szerokości 10 mm (rys. 7-b).
Starszy strażnik więzienny-kobieta - na lewym rękawie kurtki i płaszcza oraz na patkach płaszcza - oznaki, jak u starszego strażnika więziennego - mężczyzny, zaś w górnej części patek kurtki dwa złote poziome galony szerokości 5 mm (rys. 8-b).
Strażnik więzienny-kobieta - na patkach płaszcza oznaki, jak u strażnika więziennego - mężczyzny, zaś w górnej części patek kurtki jeden złoty poziomy galon szerokości 5 mm (rys. 9-b).
Kurtka wyższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej - kobiet kroju, jak u niższych funkcjonarjuszów - kobiet, z tem, że mankiety przy rękawach zakończone są ostremi kątami i obszyte jasno-zieloną wypustką sukienną. Wydłużający się ząb mankietu jest odległy w wierzchołkowym punkcie o 13 cm od dolnego brzegu rękawa (rys. 10-a).
Wyższy funkcjonarjusz Straży Więziennej - kobieta nosi spódniczkę kroju, jak u niższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej - kobiet.
Wyższy funkcjonariusz Straży Więziennej - kobieta nosi obuwie, jak u niższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej - kobiet.
Funkcjonarjusze Straży Więziennej mogą w porze zimowej watować płaszcze lub podszywać je futrem. Kołnierz takiego płaszcza jest sukienny.
Oznaki stopni służbowych wyższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej - kobiet takie same, jak u wyższych funkcjonarjuszów Straży Więziennej mężczyzn, z wyjątkiem oznak na patkach kurtki, których brzeg, zakończony zębem, znajduje się u dołu, przy nim kąty złote od aspiranta wzwyż (rys. 21 i 22).
Przy wystąpieniach funkcjonarjuszów Straży Więziennej w szyku zwartym, dowódca oddziału i plutonowi występują przy szablach prostych w pochwie metalowej białej, w pasach na skórzanej żabce ciemno-bronzowego koloru z rewolwerami w pochwie z prawej strony.
Poza służbą niżsi funkcjonarjusze Straży Więziennej noszą wyłącznie bagnety.
W razie utraty lub zniszczenia umundurowania, albo jego części przed upływem okresu używalności z winy funkcjonarjusza Straży Więziennej, otrzymuje on nowe umundurowanie lub jego części za opłatą pełnej wartości.
Jeżeli utrata lub zniszczenie umundurowania, albo jego części nastąpiła bez winy funkcjonarjusza Straży Więziennej, w związku ze służbą lub wskutek nieszczęśliwego wypadku, otrzymuje on nowe umundurowanie lub jego części bezpłatnie.
W razie wystąpienia, zwolnienia lub wydalenia funkcjonarjusza ze służby w Straży Więziennej przed upływem okresu używalności, umundurowanie ma być zwrócone i może być wydane innemu funkcjonarjuszowi z odpowiednio skróconym okresem używalności. Na prośbę funkcjonarjusza umundurowanie może mu być pozostawione za opłatą odpowiedniej kwoty, obliczonej w stosunku do kosztu, wyłożonego na umundurowanie ze Skarbu Państwa, i czasu używania.
W razie przejścia funkcjonarjusza Straży Więziennej na emeryturę, oraz w razie jego śmierci, umundurowanie (kurtka, spodnie, płaszcz, czapka i obuwie) nie podlega zwrotowi.
W wypadkach, wskazanych w ust. 4 i 5 niniejszego paragrafu, mają być odjęte od umundurowania oznaki służbowe i guziki z godłem państwowem.
Z dniem tym traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 grudnia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 109, poz. 903).
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »