§ 3. - Umundurowanie i oznaki służbowe urzędników władz górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.21.124

Akt utracił moc

Wersja od: 14 marca 1931 r.

§ 3.

Umundurowanie składa się z kurtki, spodni, płaszcza i czapki:

Kurtka z sukna czarnego (tabl. 1) z dwoma rzędami guzików po 5 z każdego boku, z dwiema bocznemi krytemi kieszeniami. Długość łatek kieszeniowych 18 cm, szerokość 7 cm. Mankiety rękawów mają wysokość 10 cm. Długość kurtki taka, aby dół poły z tyłu dotykał do płaszczyzny siedzenia przy pozycji siedzącej. Kołnierz leżąco wykładany z naszytemi patkami w kształcie równoległoboku - z ciemnozielonego aksamitu, węższego o jeden centymetr od wysokości kołnierza, o bocznych długościach po 9 cm. Górny bok patki ma wycięty kąt prosty. Na patkach nakładane lub haftowane dwa młotki górnicze złote. Wysokość młotków 25 cm, szerokość 31 mm.

Do kurtki należy nosić koszulę białą oraz biały kołnierzyk stojący, lub stojąco wykładany i krawat czarny (długi lub muszkę).

Płaszcz (tabl. 2) czarny, dwurzędowy, wcięty w stanie, po pięć guzików z każdej strony, z kołnierzem leżąco - wykładanym o szerokości 14 cm. Patki jak u kurtki. Na rękawach mankiety o wysokości 16 cm. Na każdym boku płaszcza po jednej kieszeni. Z tyłu płaszcza pęto (dragonik) zaokrąglone, o wysokości 5 - 6 cm, a o długości 20 - 22 cm, zapinane na dwa guziki. Pod pętem po obu stronach pleców dwie listewki, każda o długości 20 cm i szerokości górnej - 4,5 cm, dolnej zaś 6 cm, wystające na 2 cm nad górną krawędzią pęta. Płaszcz w tyle posiada rozcięcie sięgające od dołu do płaszczyzny siedzenia.