Umowa o zastosowaniu ceł wywozowych. Gdańsk.1925.08.12.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.14.123

Akt utracił moc

Wersja od: 4 kwietnia 1928 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 8 lutego 1929 roku

w sprawie wymiany not między Rzecząpospolitą Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem dotyczących zatwierdzenia umowy z dnia 12 sierpnia 1925 r. o stosowaniu ceł wywozowych, oraz protokółu końcowego.

Podaje się niniejszem do wiadomości, że w wykonaniu § 13 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem o stosowaniu ceł wywozowych, podpisanej w Gdańsku dnia 12 sierpnia 1925 r., a zatwierdzonej rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 10, poz. 81), została dokonana w Gdańsku, w dniu 24 marca 1928 r. wymiana not między Rzecząpospolitą Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem, dotyczących zatwierdzenia powyższej umowy, oraz protokółu końcowego.

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską, a Wolnem Miastem Gdańskiem o zastosowaniu ceł wywozowych.

Rzeczpospolita Polska zastąpiona przez Prezesa Lwowskiej Dyrekcji Ceł Dra Władysława Rasińskiego oraz

W. M. Gdańsk zastąpione przez Senatora Dra Franka

zawierają w wykonaniu decyzji Wysokiego Komisarza Ligi Narodów z dn. 6 listopada 1924 r. i uchwały Rady Ligi Narodów z dnia 13 marca 1925 r. następującą umowę po wymianie przez nazwanych pełnomocników ich pełnomocnictw i uznaniu ich za dobre i należyte:

§ 1. Odnośnie do ceł wywozowych otrzymują wytwory gdańskiego przemysłu, gdańskich rękodzieł i gdańskiego rolnictwa w wywozie z obszaru Wolnego Miasta Gdańska za granicę celną, bez względu na to, czy wywóz ten dokonywa się bezpośrednio czy też przez obszar Rzeczypospolitej Polskiej, ulgi według następujących postanowień. Przez te postanowienia nie uszczupla się jednak zastosowania także do gdańskich wytworów takich ułatwień i ulg, które pozatem przez przepisy celne dla wywozu zostają udzielone.

§ 2. Ulgi polegają na zwolnieniu od ceł wywozowych, lub na takiem obniżeniu tychże ceł, że wszelkie prohibicyjne ich działanie zostaje usunięte.

Z ulg korzystają tylko te gdańskie wytwory, których pochodzenie gdańskie zostanie stwierdzone świadectwem pochodzenia wystawionem stosownie do § 7 niniejszej umowy i które wymienione są w listach kontyngentowych ustanowionych według §§ 3-6 tej umowy i to w ramach podanych tam kontyngentów i stosownie do ustalonych tamże stawek ulgowych.

§ 3. Rządy obydwu Stron umawiają ze sobą listy kontyngentowe, które zawierać muszą rodzaje towarów, kontyngenty oraz rodzaj i rozmiar ulg, każdocześnie na przeciąg roku gospodarczego, który liczy się od 1 kwietnia do 31 marca, przyczem uwzględnić należy rozmiar gdańskiej produkcji poszczególnych rodzajów towarów i stosunki co do ich zbytu.

Postanowienia celno-prawne potrzebne do przeprowadzenia ulg według niniejszej umowy, oraz list kontyngentowych w szczególności co do uznawania na wszystkich placówkach gdańskich świadectw pochodzenia wystawionych stosownie do § 7 niniejszej umowy, wydaje Rząd Polski.

§ 4. Jeśli w ciągu roku gospodarczego wprowadzone zostaną nowe cła wywozowe lub istniejące zmienione, albo jeśli lista kontyngentowa okaże się niewystarczająca co do towarów, kontyngentów lub ulg, wtedy umówić należy uzupełnienia lub zmiany listy według niniejszej umowy. Kontyngenty należy w tych wypadkach ustanawiać odpowiednio do pozostałej części roku gospodarczego; ta zasada jednak nie obowiązuje co do takich towarów, których wywóz według doświadczenia nie odbywa się zwykle równomiernie w ciągu roku gospodarczego, w szczególności do t. zw. towarów sezonowych, co do których ustanowienie nastąpić winno według każdoczesnych potrzeb.

§ 5. Najpóźniej dwa miesiące przed upływem roku gospodarczego mają się zacząć rokowania o ustanowienie listy kontyngentowej na nowy rok gospodarczy.

Jeżeli nowe ustanowienie z jakichkolwiek powodów nie nastąpiło do początku nowego roku gospodarczego, wtedy dotychczasowa lista kontyngentowa zatrzymuje tymczasowo swą ważność z warunkiem, że aż do ostatecznego uregulowania rozporządza się kontyngentami tylko w ratach miesięcznych. Co do towarów, których wywóz nie odbywa się zwykle równomiernie w ciągu roku gospodarczego, obowiązuje stypulacja z § 4 zdanie ostatnie.

§ 6. O ile ostateczne ustanowienie listy kontyngentowej nie nastąpi przed wejściem w życie nowych lub zmienionych ceł wywozowych, tudzież o ile § 5 ust. drugi nie ma zastosowania, Rząd Polski aż do ostatecznego uregulowania sprawy ustanowi dla gdańskich wytworów tymczasowe ulgi, któreby odpowiadały wymogom tej umowy i poda je jaknajrychlej do wiadomości Senatu Wolnego Miasta Gdańska.

§ 7. Wystawiania przewidzianych w § 2 ust. drugi niniejszej umowy świadectw pochodzenia według przyległego formularza oraz rozdziału kontyngentów dokonywają urzędowe instytucje, które Senat Wolnego Miasta wyznaczy i poda do wiadomości Polskiego Rządu.

Celno-prawną kontrolę wywozu według ogólnie obowiązujących zasad uskutecznia zarząd celny.

§ 8. O ile dla przywozu pod warunkiem powrotnego wywozu lub dla wywozu pod warunkiem powrotnego przywozu zawarte układy lub obowiązujące pozatem postanowienia zawierają przepisy, w szczególności co do zwolnienia od ceł przywozowych, to mają one analogiczne zastosowanie także co do ceł wywozowych. W tych wypadkach nie ma miejsca policzenie na poczet ewentualnych kontyngentów.

§ 12. Dodatku II (Cło) do Warszawskiej Umowy z 24 października 1921 ma analogiczne zastosowanie także do ceł wywozowych.

§ 9. Co do wysłuchania Senatu Wolnego Miasta i gdańskich kół interesowanych przed wprowadzeniem nowych lub zmianą istniejących ceł wywozowych mają analogiczne zastosowanie postanowienia art. 197 ust. 4 Umowy Warszawskiej z 24 października 1921 z zastrzeżeniem ewentualnego późniejszego odmiennego uregulowania.

§ 10. O ile w czasie od 5 marca 1925 do zastosowania pierwszej listy kontyngentowej ustanowionej na zasadzie niniejszej umowy, przy wywozie gdańskich wytworów, które w tej liście będą wymienione, cło wywozowe tymczasowo zostało odroczone dla tych wytworów przyznaną będzie ulga cła wywozowego na bieżący rok gospodarczy przyznać się mająca, bez policzenia wywiezionych już ilości towarów na poczet tejże listy kontyngentowej. Co do wymienionych w polskiem rozporządzeniu ministerjalnem z 5 marca 1925 roku gdańskich wytworów, które w międzyczasie stały się wolnemi od cła wywozowego i dlatego nie mogą być już przyjęte do pierwszej listy kontyngentowej, zastosuje się obecnie ostatecznie te stawki ulgowe, które były przyznane drogą odroczenia.

§ 11. Co do rozdziału dochodów z ceł wywozowych między Wolnem Miastem Gdańskiem a Rzecząpospolitą Polską mają aż do odmiennego umownego uregulowania odpowiednie zastosowanie postanowienia o rozdziale ceł przywozowych.

§ 12. Co do czasu trwania ważności tej umowy mają zastosowanie przepisy art. 241 Umowy Warszawskiej z 24 października 1921 r.

§ 13. Niniejsza umowa wchodzi w życie z upływem dziesięciu (10) dni po wymianie not stwierdzających, że umowa została zatwierdzona przez obustronne właściwe czynniki.

Wymiana tych not nastąpi jaknajrychlej.

Na dowód tego wymienieni na wstępie pełnomocnicy niniejszą umowę, sporządzoną w dwóch egzemplarzach w polskim i niemieckim języku, z których każdy jest miarodajnym, podpisali i zaopatrzyli pieczęciami.

Wygotowano w Gdańsku dnia dwunastego sierpnia roku tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego.

Za Rzeczpospolitą Polską

(-) Dr. Władysław Rasiński

m. p.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY

do umowy między Rzecząpospolitą Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem o zastosowaniu cel wywozowych z dnia 12 sierpnia 1925 roku.

Przy podpisaniu zawartej w dniu dzisiejszym między Rzecząpospolitą Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem umowy o zastosowaniu ceł wywozowych sporządzono następujący protokół końcowy:

I) Podpisani pełnomocnicy złożyli następujące zgodne oświadczenia, które tworzą integralną część składową umowy:

1. Jeśli umowa, jak ona przewidzianą jest w §§ 3-5 układu, co do listy kontyngentowej t. zn. co do rodzaju towarów, które ma obejmować, co do kontyngentów lub rodzaju i rozmiaru ulg nie przyjdzie do skutku w ciągu jednego miesiąca od rozpoczęcia rokowań, obydwie strony zamierzają umówić się o to, aby sporna kwestja oddaną została do ostatecznego rozstrzygnięcia Wysokiemu Komisarzowi Ligi Narodów w Gdańsku lub mianowanemu przezeń rozjemcy neutralnemu.

Przez to nie narusza się prawa obydwóch Stron do spowodowania rozstrzygnięcia na zasadzie art. 39 Konwencji Paryskiej w innych sprawach spornych, któreby z tej umowy ewentualnie wyniknąć miały.

2. Obrachunek co do przewidzianych w § 10 umowy ulg działających z mocą wsteczną nastąpi za przedłożeniem potrzebnego przez zarząd celny sprawdzonego materjału w tym dniu, w którym uskutecznioną zostanie wymiana not przewidziana w § 13 umowy.

II) Pełnomocnik Wolnego MIasta Gdańska składa natępujące oświadczenie:

Według rozstrzygnięcia Rady Ligi Narodów z 13 marca 1925 r. Wolne Miasto Gdańsk ma prawo do tego, aby było wysłuchane przed wprowadzeniem nowych ceł wywozowych lub zmianą istniejących ceł wywozowych.

Ponieważ Rząd Polski wskutek odmiennej interpretacji rozstrzygnięcia Rady Ligi Narodów zaprzecza dotychczas tego prawa Wolnemu Miastu i dlatego § 9 umowy w swej obecnej formie nie odpowiada w całej pełni temu prawu Gdańska, Wolne Miasto zastrzega sobie spowodowanie odmiennego uregulowania sprawy, aniżeli ono w § 9 jest zamierzone i, o ile to nie zabezpieczy wspomnianego prawa Gdańska w pełnej mierze, spowodowanie rozstrzygnięcia tej spornej między obiema Stronami sprawy, w toku instancji Ligi Narodów stosownie do art. 39 Paryskiej Konwencji z 9 listopada 1920 roku.

W dowód tego wymienieni na wstępie pełnomocnicy niniejszy protokół końcowy sporządzony w dwóch egzemplarzach w polskim i niemieckim języku, z których każdy jest miarodajnym, podpisali i zaopatrzyli pieczęciami.

Wygotowano w Gdańsku dnia dwunastego sierpnia roku tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego.

Za Rzeczpospolitą Polską

(-) Dr. Władysław Rasiński

m. p.