Art. 9. - Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Armenii, z drugiej strony. Luksemburg.1996.04.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.39.269

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 marca 2005 r.

Artykuł  9

1. Strony przyznają sobie wzajemnie klauzulę największego uprzywilejowania w odniesieniu do wszystkich dziedzin dotyczących:

- należności celnych i opłat stosowanych w przywozie i wywozie, w tym metody pobierania tych należności i opłat,

- postanowień dotyczących odprawy celnej, tranzytu, składów i przeładunku,

- podatków i innych opłat wewnętrznych o jakimkolwiek charakterze, stosowanych bezpośrednio lub pośrednio do przywożonych towarów,

- metod dokonywania płatności i ich przekazywania,

- zasad dotyczących sprzedaży, zakupu, transportu, dystrybucji i wykorzystania towarów na rynku wewnętrznym.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do:

a) korzyści przyznanych w celu ustanowienia unii celnej lub strefy wolnego handlu lub na mocy ustanowienia takiej unii lub strefy,

b) korzyści przyznanych niektórym krajom zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Handlu (WTO) oraz na mocy innych umów międzynarodowych na rzecz krajów rozwijających się,

c) korzyści przyznanych krajom ościennym w celu usprawnienia ruchu granicznego.

3. Na czas okresu przejściowego kończącego się z datą przystąpienia Republiki Armenii do WTO lub do dnia 31 grudnia 1998 r., w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza, postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do przywilejów określonych w załączniku I przyznanych przez Republikę Armenii innym państwom powstałym w wyniku rozpadu ZSRR.