Art. 32. - Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Armenii, z drugiej strony. Luksemburg.1996.04.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.39.269

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 marca 2005 r.

Artykuł  32

1. Strony zobowiązują się stosować zasadę nieograniczonego dostępu do międzynarodowego rynku i transportu morskiego opartego na zasadach komercyjnych:

a) powyższe postanowienie nie narusza praw i obowiązków wynikających z Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Kodeksu Postępowania dla Konferencji Armatorów Liniowych, odnoszących się do jednej lub drugiej Strony niniejszej umowy; statki nieobjęte konferencją będą miały prawo działania w konkurencji ze statkami konferencji, o ile będą przestrzegać reguł uczciwej konkurencji na zasadach handlowych,

b) Strony potwierdzają swoje przywiązanie do warunków swobodnej konkurencji, jako istotnej cechy handlu sypkimi i płynnymi towarami masowymi.

2. Stosując zasady określone w ustępie 1, Strony:

a) nie stosują, po dniu wejścia w życie niniejszej umowy, postanowień dotyczących podziału ładunku wynikających z umów dwustronnych między jakimkolwiek Państwem Członkowskim Wspólnoty a byłym Związkiem Radzieckim,

b) nie wprowadzają, w przyszłych umowach dwustronnych z państwami trzecimi, klauzul o podziale ładunku, chyba że powstaną wyjątkowe okoliczności, w których przedsiębiorstwa żeglugi liniowej z jednej lub drugiej Strony niniejszej umowy nie miałyby innej możliwości udziału w handlu z lub do zainteresowanego państwa trzeciego,

c) zakazują w przyszłych umowach dwustronnych wprowadzania klauzul o podziale ładunku w przypadku handlu sypkimi i płynnymi towarami masowymi,

d) znoszą z dniem wejścia w życie niniejszej umowy, wszelkie środki jednostronne, przeszkody administracyjne, techniczne i inne, które mogłyby wywierać skutek ograniczający lub dyskryminacyjny w stosunku do swobody świadczenia usług w międzynarodowym transporcie morskim.

3. Każda ze Stron przyznaje między innymi statkom będącym własnością obywateli lub przedsiębiorstw drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane własnym statkom w zakresie dostępu do portów otwartych dla handlu międzynarodowego, możliwości korzystania z infrastruktury i pomocniczych służb morskich w tych portach, jak również związane z należnościami i opłatami, ułatwieniami celnymi oraz wyznaczaniem miejsc zrzucania kotwicy oraz urządzeń do załadunku i rozładunku.

4. Obywatele i przedsiębiorstwa wspólnotowe, zapewniające międzynarodowe usługi transportu morskiego, mogą swobodnie świadczyć usługi w międzynarodowym transporcie żeglugi śródlądowej Republiki Armenii i odwrotnie.