Umowa między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych. Paryż.1964.06.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.143.1594

Akt obowiązujący
Wersja od: 24 października 2000 r.

UMOWA
między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych,
sporządzona w Paryżu dnia 18 czerwca 1964 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 18 czerwca 1964 r. w Paryżu została sporządzona Umowa między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych w następującym brzmieniu:

Przekład

UMOWA

między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych

Preambuła

Strony Traktatu Północnoatlantyckiego, podpisanego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r.,

uznając, że ich wzajemne bezpieczeństwo i obrona wymagają, aby były przygotowane na wypadek prowadzenia działań wojennych z użyciem broni atomowej, oraz

uznając, że w ich wspólnym interesie leży udostępnienie Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz jej państwom członkowskim stosownych informacji, oraz

uwzględniając przygotowaną w tym celu w Stanach Zjednoczonych Ustawę o Energii Atomowej z 1954 r., wraz z poprawkami,

działając w imieniu własnym oraz w imieniu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego,

uzgadniają, co następuje:

Będąc w zgodzie oraz wykonując postanowienia obowiązującej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Ustawy o Energii Atomowej z 1954 r., wraz z poprawkami, Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki, podczas gdy Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego kontynuuje zapewnianie znaczącego oraz wymiernego wkładu do wzajemnej obrony i bezpieczeństwa, będzie współpracować, co pewien czas przekazując Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz jej państwom członkowskim, wtedy gdy państwa te zapewniają taki wkład, informacje atomowe zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, jeśli Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki zdecyduje, że tego rodzaju współpraca poprawi i nie narazi na nieuzasadnione ryzyko bezpieczeństwa i obrony kraju.

Równolegle do zgodnych z niniejszą umową działań Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki, pozostałe państwa członkowskie Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego będą, w stopniu uznanym przez nie za stosowny, przekazywać Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, w tym jej strukturom wojskowym i cywilnym, jak również państwom członkowskim, posiadane przez nie informacje atomowe tego samego rodzaju jak jest to ujęte w niniejszej Umowie. Zasady oraz warunki przekazywania tych informacji przez pozostałe państwa członkowskie staną się przedmiotem odrębnych porozumień, lecz pozostaną takie same bądź podobne do zasad oraz warunków określonych w niniejszej Umowie.

Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki przekaże Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, w tym jej strukturom wojskowym oraz cywilnym, a także państwom członkowskim Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, takie informacje atomowe niezbędne ze względu na realizowanie przez nie zadań związanych z wypełnianiem misji NATO, jakie Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki uzna za konieczne z punktu widzenia:

(a)
rozwoju planów obronnych;
(b)
szkolenia personelu w zakresie użycia oraz obrony przed skutkami użycia broni atomowej i innych wojskowych zastosowań energii atomowej;
(c)
oceny zdolności potencjalnych wrogów do użycia broni atomowej oraz innych wojskowych zastosowań broni atomowej, oraz
(d)
rozwoju środków przenoszenia kompatybilnych z umieszczoną w nich bronią atomową.
1.
Współpraca przewidziana niniejszą Umową będzie realizowana przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki zgodnie ze stosownym ustawodawstwem.
2.
Zgodnie z niniejszą Umową Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki nie będzie przekazywał broni atomowej, nienuklearnych części systemów uzbrojenia atomowego oraz nienuklearnych części systemów uzbrojenia atomowego zawierających Dane Zastrzeżone.
3.
Informacje atomowe przekazywane przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach niniejszej Umowy mogą być użyte wyłącznie w celu przygotowania bądź realizacji planów obronnych oraz działań NATO, a także w celu rozwijania systemów przenoszenia zgodnie ze wspólnym interesem Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.
1.
Informacje atomowe przekazane zgodnie z niniejszą Umową będą podlegać pełnej ochronie według stosownych przepisów i procedur NATO, uzgodnionych porozumień w zakresie bezpieczeństwa oraz narodowych rozwiązań i regulacji prawnych. Od daty wejścia w życie niniejszej Umowy Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego ani jej państwa członkowskie nie będą, w żadnym wypadku, stosować mniej restrykcyjnych standardów bezpieczeństwa dla ochrony informacji atomowych od tych, które są zawarte w odpowiednich przepisach NATO w zakresie bezpieczeństwa oraz innych uzgodnionych porozumieniach w dziedzinie bezpieczeństwa.
2.
Ustanowienie oraz koordynacja programów w zakresie bezpieczeństwa we wszystkich elementach struktury wojskowej oraz cywilnej NATO odbywać się będzie pod zwierzchnictwem Rady Północnoatlantyckiej zgodnie z procedurami przyjętymi w uzgodnionych porozumieniach w zakresie bezpieczeństwa.
3.
Informacje atomowe przekazane przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki zgodnie z niniejszą umową będą udostępnione za pośrednictwem istniejących bądź innych uzgodnionych kanałów wymiany informacji atomowych.
4.
Informacje atomowe przekazywane lub wymieniane zgodnie z niniejszą Umową nie będą przekazywane lub wymieniane przez Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego, ani osoby znajdujące się pod jej jurysdykcją, z żadnymi nieupoważnionymi osobami bądź, z wyjątkiem postanowień ustępu 5 niniejszego artykułu, osobami niepodlegającymi jurysdykcji Organizacji.
5.
W przypadku gdy Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki nie postanowi inaczej, informacje atomowe Stanów Zjednoczonych dostarczone Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego mogą zostać przekazane jej państwom członkowskim w stopniu niezbędnym do wykonywania funkcji związanych z misjami NATO, przyjmując, że dalsze przekazywanie takich informacji atomowych wewnątrz państw członkowskich jest ograniczone do określonego grona osób związanych z misjami NATO, którym informacje te są niezbędne. Państwa członkowskie zgadzają się, że informacje atomowe otrzymane z Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w powyższy lub inny sposób pozostający w zgodzie z niniejszą Umową nie zostaną przekazane osobom nieupoważnionym lub osobom pozostającym poza jurysdykcją państwa członkowskiego otrzymującego informację; informacja taka może zostać przekazana Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego bądź - po otrzymaniu upoważnienia od Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki - innym państwom członkowskim, dla których posiadanie tych informacji jest niezbędne z punktu widzenia funkcji związanych z misjami NATO.

Niezależnie od innych postanowień niniejszej Umowy Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki może określić zakres, w którym każda informacja atomowa udostępniona przez ten Rząd Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego lub państwu członkowskiemu może zostać przekazana dalej, może wyszczególnić kategorie osób, które mogą mieć dostęp do takich informacji, a także może ustanowić inne ograniczenia co do dalszego przekazywania informacji w stopniu uznanym za stosowny.

1.
Strona, która otrzymuje informacje atomowe zgodnie z niniejszą Umową, użyje ich tylko w celach określonych w Umowie. Wszelkie wynalazki bądź odkrycia wynikłe z posiadania takich informacji przez stronę otrzymującą informacje lub osoby pozostające pod jej jurysdykcją będą udostępnione nieodpłatnie Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki dla celów obronnych, zgodnie z takimi ustaleniami, które mogą być uzgodnione oraz będą chronione stosownie do postanowień artykułu V niniejszej Umowy.
2.
Za wykorzystanie bądź użycie jakichkolwiek informacji przekazanych zgodnie z niniejszą Umową odpowiedzialna jest Strona otrzymująca; Strona przekazująca informacje nie zapewnia jakiejkolwiek ochrony lub gwarancji odnośnie do jej wykorzystania bądź użycia.

Żadne z postanowień niniejszej umowy nie będzie rozumiane jako zastępujące lub mające wpływ na dwustronne porozumienia między Stronami niniejszej umowy zapewniające współpracę w dziedzinie wymiany informacji atomowych.

Dla celów niniejszej Umowy:

(a)
"Broń atomowa" oznacza każde urządzenie, wykorzystujące energię atomową, niebędące środkiem przenoszenia bądź napędu (w przypadku gdy takie środki są odrębnymi, dającymi się odłączyć częściami urządzenia), którego zasadniczym przeznaczeniem jest jego użycie, lub rozwój jako broni, prototypu broni lub urządzenia testującego broń.
(b)
"Informacja atomowa" przekazywana przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki zgodnie z niniejszą Umową oznacza informację, którą Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki uznał jako "Dane Zastrzeżone" lub "Dane Uprzednio Zastrzeżone".
1.
Niniejsza Umowa wchodzi w życie z chwilą otrzymania przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki notyfikacji złożonych przez wszystkie Strony Traktatu Północnoatlantyckiego stanowiących, że są one gotowe związać się postanowieniami Umowy.
2.
Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki poinformuje wszystkie Strony Traktatu Północnoatlantyckiego, a także Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego o każdej notyfikacji oraz o dacie wejścia w życie niniejszej Umowy.
3.
Niniejsza Umowa pozostanie w mocy do chwili jej wypowiedzenia w drodze jednomyślnej decyzji bądź zastąpienia jej przez inne porozumienie; jednakże przyjmuje się, że wypowiedzenie niniejszej Umowy nie zwolni żadnej ze Stron z zawartego w Umowie obowiązku ochrony informacji pozyskanych w wyniku Umowy.

Niezależnie od postanowień artykułu VI(4) Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego w dziedzinie informacji atomowych, podpisanej w Paryżu dnia 22 czerwca 1955 r., zostanie ona zastąpiona przez niniejszą Umowę z chwilą jej wejścia w życie, jednakże przyjmuje się, że informacje przekazane zgodnie z Umową z dnia 22 czerwca 1955 r. będą uważane we wszystkich przypadkach za przekazywane zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Niniejsza Umowa będzie posiadać datę, w jakiej zostanie ona otwarta do podpisu oraz pozostanie ona otwarta do podpisu do czasu jej podpisania przez wszystkie Państwa-Strony członkowskie Traktatu Północnoatlantyckiego.

Na dowód tego podpisani poniżej przedstawiciele złożyli podpisy pod niniejszą Umową w imieniu swoich państw, członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz w imieniu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.

Sporządzono w Paryżu dnia 18 czerwca 1964 r., w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki przekaże uwierzytelnione kopie Umowy wszystkim sygnatariuszom oraz przystępującym państwom.

ZAŁĄCZNIK

Załącznik bezpieczeństwa do Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o współpracy w dziedzinie informacji atomowych

Niniejszy załącznik określa środki bezpieczeństwa, które Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego oraz jej państwa członkowskie będą stosować w celu ochrony informacji atomowych, udostępnionych przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki Organizacji Traktu Północnoatlantyckiego oraz jej państwom członkowskim, zgodnie z Umową o współpracy w dziedzinie informacji atomowych, sporządzoną w Paryżu dnia 18 czerwca 1964 (zwaną dalej "Umową"), której niniejszy załącznik jest integralną częścią. W przypadku gdy członek Organizacji Traktu Północnoatlantyckiego, inny niż Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki, udostępni informacje atomowe zgodnie z artykułem II Umowy, informacja taka będzie chroniona przy pomocy środków bezpieczeństwa nie mniej restrykcyjnych niż wymienione w niniejszym załączniku.

Rozdział  I

Postanowienia ogólne

A. Przepisy bezpieczeństwa NATO, nie mniej restrykcyjne niż te, które są obecnie określone w dokumencie C-M(55) 15(Końcowy) oraz w Poufnym Uzupełnieniu z dnia 1 stycznia 1961, jak również środki bezpieczeństwa wymienione w niniejszym załączniku, będą stosowane przez wojskowe i cywilne elementy NATO, a także państwa członkowskie w stosunku do informacji atomowych przekazywanych zgodnie z Umową.

B. Program bezpieczeństwa realizowany we wszystkich wojskowych i cywilnych elementach NATO oraz państwach członkowskich, otrzymujących informacje atomowe zgodnie z Umową, zapewni pełne przestrzeganie wymogów bezpieczeństwa zawartych w niniejszym załączniku.

C. W celu ochrony informacji atomowych objętych Umową Sekretarz Generalny, działając w imieniu Rady Północnoatlantyckiej i z jej upoważnienia, będzie odpowiedzialny za nadzór nad realizacją programu bezpieczeństwa NATO. Zapewni on, stosując procedury określone w rozdziale X niniejszego załącznika, przedsięwzięcie przez cywilne i wojskowe elementy NATO oraz instytucje krajowe cywilne i wojskowe wszystkich środków wymaganych przez program bezpieczeństwa NATO w celu ochrony informacji wymienianych w ramach Umowy.

D. Żadna osoba nie zostanie upoważniona do dostępu do informacji atomowych wyłącznie ze względu na rangę, pełnioną funkcję lub klauzulę dostępu do informacji niejawnych.

E. Dostęp do informacji atomowych przekazywanych Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego będzie ograniczony do przedstawicieli państw członkowskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, którym, zgodnie z postanowieniami rozdziału II niniejszego załącznika, przyznane zostały certyfikaty bezpieczeństwa oraz których obowiązki służbowe uzasadniają taki dostęp.

F. Dostęp do informacji atomowych, przekazywanych zgodnie z Umową państwu członkowskiemu, będzie ograniczony do tych jego obywateli, którym zgodnie z przepisami rozdziału II niniejszego załącznika przyznane zostały certyfikaty bezpieczeństwa i których obowiązki służbowe uzasadniają taki dostęp, tak aby państwo członkowskie mogło wypełniać swoje zadania i zobowiązania wobec Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.

Rozdział  II

Bezpieczeństwo osobowe

A. Żadnej osobie nie zostanie przyznany certyfikat bezpieczeństwa upoważniający do dostępu do informacji atomowych, dopóki nie zostanie ustalone, iż wydanie takiego certyfikatu nie zagrozi bezpieczeństwu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego lub bezpieczeństwu narodowemu państw członkowskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.

B. Przed przyznaniem dostępu do informacji atomowych, wobec każdej osoby mającej uzyskać dostęp do tych informacji, zostaną przeprowadzone czynności sprawdzające (decyzja o przyznaniu certyfikatu bezpieczeństwa) przez właściwe władze delegowane przez rząd.

C. Decyzja o tym, czy przyznanie certyfikatu bezpieczeństwa jest zgodne z interesem bezpieczeństwa, zostanie podjęta w oparciu o wszelkie dostępne informacje. Przed podjęciem tej decyzji odpowiednie organy rządowe przeprowadzą postępowanie sprawdzające, a zebrane w ten sposób informacje będą poddane analizie w kontekście podstawowych rodzajów informacji, które mogą stanowić przeszkodę dla przyznania certyfikatu bezpieczeństwa, tak jak zostało to określone w rozdziale III Poufnego Uzupełnienia do dokumentu C-M(55)15(Końcowy) z dnia 1 stycznia 1961 r.

D. Minimalny zakres postępowania sprawdzającego będzie zgodny ze standardami wymienionymi w rozdziale II Poufnego Uzupełnienia do dokumentu C-M(55)15(Końcowy), chyba że wymagane będzie przeprowadzenie specjalnego postępowania sprawdzającego w celu przyznania certyfikatu upoważniającego do dostępu do informacji atomowych na poziomie Tajne dla osób niebędących członkami sił zbrojnych lub cywilnego personelu zatrudnionego w strukturach wojskowych państw członkowskich.

E. Każda instytucja posługująca się informacjami atomowymi będzie prowadzić stosowny wykaz certyfikatków osób upoważnionych do dostępu do takich informacji w tej instytucji. Każdy certyfikat dostępu powinien być, stosownie do potrzeb, poddany sprawdzeniu w celu potwierdzenia, że odpowiada on aktualnym standardom przewidywanym dla zakresu obowiązków danej osoby, która, w przypadku otrzymania informacji, iż jej dalsze zatrudnienie na stanowisku związanym z dostępem do informacji atomowych może dłużej nie być zgodne z interesem bezpieczeństwa, będzie w trybie priorytetowym poddana kolejnym czynnościom sprawdzającym.

F. W każdym państwie powinna być utrzymywana efektywna łączność pomiędzy agencjami państwowymi odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo państwa oraz władzami odpowiedzialnymi za wydawanie certyfikatów dostępu w celu zapewnienia możliwości niezwłocznego powiadomienia o uzyskaniu, po wydaniu certyfikatu dostępu, informacji, które mogłyby stanowić przeszkodę w jego przyznaniu.

Rozdział  III

Bezpieczeństwo fizyczne

A. Informacje atomowe będą chronione fizycznie przeciw szpiegostwu, sabotażowi, nieupoważnionemu dostępowi lub każdej innej wrogiej działalności. Ochrona taka będzie proporcjonalna w stosunku do rozmiarów zagrożenia interesu bezpieczeństwa.

B. Ustanowione zostaną programy bezpieczeństwa fizycznego informacji atomowych w celu zapewnienia:

1. Właściwej ochrony aktualnie posiadanych informacji atomowych, przeznaczonych do natychmiastowego użycia, znajdujących się w miejscach przechowywania lub w trakcie przewożenia;

2. Organizacji stref bezpieczeństwa o kontrolowanym dostępie w miejscach, w których jest to niezbędne z uwagi na stopień wrażliwości, charakter, rozmiar oraz wykorzystywanie niejawnych informacji atomowych, a także charakter oraz lokalizację odnośnego budynku lub grupy budynków;

3. Systemu kontrolowanego dostępu, który będzie wcielał w życie procedury mające na celu zagwarantowanie kompetentnym władzom prawa przyznawania dostępu, właściwe metody identyfikacji personelu oraz odpowiedzialność za środki identyfikacji, jak również środki wymuszania ograniczeń poruszania się na obszarze oraz dostępu do stref bezpieczeństwa.

C. Postanowienia ustępu B będą stanowiły uzupełnienie do procedur wymienionych w rozdziale IV dokumentu C-M(55)15(Końcowy).

Rozdział  IV

Kontrola informacji atomowych

A. Utrzymywane będą programy kontroli informacji mające za swój podstawowy cel:

1. Kontrolę dostępu;

2. Ustanowienie odpowiedzialności proporcjonalnej do stopnia wrażliwości;

3. Zniszczenie nośnika informacji po jej wykorzystaniu.

B. Klauzule bezpieczeństwa nadawane przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki w stosunku do informacji atomowych przekazywanych w ramach umowy będą zawsze przestrzegane; zmiana poziomu tajności lub jej zniesienie może nastąpić wyłącznie za zgodą Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki.

C. Dokumenty zawierające informacje atomowe Stanów Zjednoczonych przekazane w ramach Umowy będą nosiły oznaczenia NATO oraz klauzule bezpieczeństwa równorzędne do nadanych przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki, widniejące przed wyrazem ATOMAL. Ponadto następująca uwaga będzie umieszczana na dokumencie w języku tego dokumentu:

"Dokument ten zawiera informacje atomowe Stanów Zjednoczonych (Dane Zastrzeżone lub Dane Uprzednio Zastrzeżone) udostępnione w ramach Umowy NATO o współpracy w dziedzinie informacji atomowych, podpisanej 18 czerwca 1964 r., i będzie podlegał właściwej ochronie".

D. Prowadzone będą rejestry odpowiedzialności za posiadane dokumenty o klauzuli Ściśle Tajne oraz Tajne oraz za wszystkie dokumenty określone zgodnie z artykułem VI Umowy jako niejawne. Zapisy te umożliwią identyfikację wszystkich odbiorców dokumentów niejawnych.

E. Kopie, w tym wyciągi i tłumaczenia, dokumentów zawierających informacje atomowe Stanów Zjednoczonych noszące oznaczenia wymienione w ustępie C powinny być wykonywane według następujących zasad:

1. Dokumenty niejawne i Tajne i Ściśle Tajne mogą być kopiowane tylko po uprzedniej zgodzie Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Dokumenty takie będą opatrzone w tym celu stosownymi adnotacjami. W sytuacjach wyjątkowych, kiedy wcześniejsza zgoda nie będzie mogła być uzyskana na czas, zasada ta nie będzie obowiązywać, lecz Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki zostanie o tym poinformowany w najszybszy możliwy sposób.

2. Dokument Poufny może zostać powielony tylko w wypadku, gdy jest to konieczne ze względu na istniejące uwarunkowania.

3. Kopie, w tym wyciągi i tłumaczenia, będą opatrzone oznaczeniami bezpieczeństwa (w tym oznaczeniami opisanymi w ustępie C), takimi jak na oryginalnych dokumentach, oraz będą podlegać trybowi kontroli odpowiedzialności przewidzianemu dla dokumentu oryginalnego. Tam gdzie ustępy opatrzone zostały oddzielnymi klauzulami, klauzula bezpieczeństwa dokumentu zawierającego wypisane informacje atomowe będzie zgodna z klauzulą ustępu opatrzonego najwyższą klauzulą bezpieczeństwa, z którego sporządzono wypis, a także tam, gdzie jest to właściwe, będzie nosić oznaczenia określone w ustępie C. Kontrola odpowiedzialności za wypisane informacje atomowe odbywać się będzie zgodnie z przepisami ustępu D niniejszego rozdziału. Ponadto specjalne ograniczenia, jakie zostały umieszczone na dokumencie oryginalnym, będą odnosić się do dokumentów zawierających wypisy.

F. Dokumenty przygotowane w celu zapisu informacji atomowych otrzymanych w ramach umowy środkami dźwiękowymi lub wizualnymi będą opatrzone oznaczeniami wymienionymi w ustępie C oraz będą podlegać zasadom odpowiedzialności i kontroli stosownym dla danego poziomu tajności.

Rozdział  V

Kanały transmisji

Przekazywanie przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki informacji atomowych w ramach Umowy, w tym łączność dźwiękowa oraz wizualna, odbywać się będzie za pośrednictwem istniejących kanałów lub w uzgodniony sposób. W celu udzielenia Sekretarzowi Generalnemu pomocy w wypełnianiu obowiązków w zakresie bezpieczeństwa, zapisanych w ustępie C rozdziału I niniejszego załącznika, Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki udostępni Sekretarzowi Generalnemu stosowne informacje umożliwiające identyfikację każdego pisemnego przekazania informacji atomowych przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz każdego przekazania zaakceptowanego przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach Umowy. Informacje te, odnoszące się do wszystkich przekazów udostępnionych elementom struktur wojskowych, zostaną również przesłane do Stałej Grupy.

Rozdział  VI

Raporty

A. Każde państwo członkowskie oraz cywilne i wojskowe elementy NATO, które otrzymują informacje atomowe Stanów Zjednoczonych w ramach Umowy, będą przedstawiać corocznie, do dnia 31 marca, za pośrednictwem istniejących lub uzgodnionych kanałów, poprzez Sekretarza Generalnego do Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki, raport zawierający:

1. Listę wszystkich dokumentów zawierających informacje atomowe, otrzymanych od Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki w ciągu dwunastu miesięcy liczonych do dnia 31 grudnia poprzedniego roku.

2. Zapis dystrybucji dokumentów wymienionych powyżej w ustępie 1 oraz

3. Poświadczenie o zgromadzeniu wszystkich dokumentów dotyczących spraw atomowych, za które państwo członkowskie lub wojskowe bądź cywilne elementy NATO ponoszą odpowiedzialność zgodnie z Umową. Poświadczenie będzie zawierać listę wszystkich utraconych dokumentów, wraz ze stanowiskiem opisującym rezultaty dochodzenia podjętego w przypadku utraty informacji oraz działań naprawczych podjętych w celu zapobieżenia powtórzeniu się tego typu sytuacji.

B. Jeśli informacje atomowe Stanów Zjednoczonych przekazane w ramach Umowy straciły swoją wartość w konsekwencji utraty dokumentów lub w jakikolwiek inny sposób, niezwłocznie zostanie sporządzony raport zawierający wszystkie informacje związane z tym wydarzeniem oraz, przy zastosowaniu istniejących bądź uzgodnionych kanałów, zostanie przekazany do Sekretarza Generalnego oraz Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Rozdział  VII

Edukacja w dziedzinie bezpieczeństwa

Państwa członkowskie oraz wojskowe i cywilne elementy NATO otrzymujące informacje w ramach Umowy będą utrzymywać stosowne programy w celu zachowania pewności, że wszystkie osoby uprawnione do dostępu do informacji atomowych są poinformowane o swoich obowiązkach wynikających z ochrony tych informacji. Program będzie obejmował zestaw określonych wstępnych pouczeń oraz informacji orientacyjnych, okresowe przypomnienia o odpowiedzialności indywidualnej oraz rozmowę końcową kładącą nacisk na uświadomienie trwałości odpowiedzialności za ochronę informacji atomowych.

Rozdział  VIII

Bezpieczeństwo kontraktów niejawnych

Każdy kontrakt niejawny, subkontrakt, porozumienie w sprawie konsultacji lub inne porozumienie, do którego przystąpiły Strony Umowy, którego wykonanie wymaga konieczności uzyskania dostępu do informacji atomowych określonych w Umowie, będzie zawierać stosowne przepisy narzucające zaangażowanym osobom prywatnym obowiązek przestrzegania porozumień w dziedzinie bezpieczeństwa ustanowionych w tym załączniku.

Rozdział  IX

Stały przegląd systemu bezpieczeństwa

A. Uznaje się, że skuteczna i natychmiastowa implementacja polityki bezpieczeństwa może być efektywnie stymulowana poprzez wzajemne wizyty personelu bezpieczeństwa. Uzgodniono kontynuację gruntownej wymiany poglądów w odniesieniu do polityki bezpieczeństwa, standardów i procedur, jak również udzielenie zezwolenia grupom roboczym Stanów Zjednoczonych zajmującym się sprawami bezpieczeństwa na zbadanie oraz naoczne sprawdzenie procedur oraz praktycznego działania agencji Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz agencji państw członkowskich odpowiedzialnych za ochronę dokumentów i informacji przekazanych w ramach Umowy. Celem takich wizyt byłoby osiągnięcie zrozumienia adekwatności oraz racjonalnego upodobnienia odpowiednich systemów bezpieczeństwa.

B. Sekretarz Generalny, a także Stała Grupa, w przypadku wizyt w elementach struktury wojskowej, będą poinformowani o tych wizytach, a raporty zawierające wnioski grup roboczych Stanów Zjednoczonych będą im udostępniane po każdej wizycie. Wszystkie wizyty w strukturach narodowych będą prowadzone we współpracy z krajowymi władzami bezpieczeństwa tych państw.

Rozdział  X

Inspekcje w zakresie bezpieczeństwa

A. Wszystkie elementy wojskowe i cywilne NATO oraz państwa członkowskie, które w ramach zapisów tej Umowy otrzymały informacje atomowe, będą podlegały, zgodnie z kryteriami określonymi w rozdziale I ustęp A niniejszego załącznika, regularnym szczegółowym inspekcjom w zakresie bezpieczeństwa, jednakże nie rzadziej niż raz w ciągu dwunastu miesięcy. Inspekcje te będą dokonywane przez agencje NATO odpowiedzialne za realizację Programu Bezpieczeństwa NATO, przy pomocy wykwalifikowanego personelu. Rada może, jeśli uzna to za konieczne lub pożądane, zlecić przeprowadzenie specjalnych inspekcji oraz wyznaczyć, w trybie ad hoc, grupy inspektorów składające się z personelu wojskowych i cywilnych agencji NATO lub też innego wykwalifikowanego personelu. Wizytowanie cywilnych i wojskowych elementów w państwach członkowskich będzie koordynowane z właściwymi władzami krajowymi.

B. Wszystkie fazy Programu Bezpieczeństwa będą podlegały przeglądowi i w ciągu trzydziestu dni po zakończeniu inspekcji do Sekretarza Generalnego zostanie przesłany pisemny raport zawierający listę wszystkich wykrytych uchybień w stosowaniu przepisów bezpieczeństwa.

C. Zgodnie z Umową oraz innymi jej postanowieniami kopie wspomnianych raportów Sekretarz Generalny udostępni Stanom Zjednoczonym oraz, jeśli uznane zostanie to za właściwe, instytucjom poddanym inspekcji, odnośnej krajowej władzy bezpieczeństwa oraz dowództwom wojskowym.

D. W ciągu trzydziestu dni po otrzymaniu raportu z inspekcji właściwe władze NATO lub krajowa instytucja podlegająca inspekcji przekaże Sekretarzowi Generalnemu raport na temat działań podjętych w celu usunięcia wszystkich uchybień wymienionych w raporcie z inspekcji. Po dokonaniu przeglądu raportów z inspekcji oraz raportów na temat działań podjętych w celu usunięcia wykrytych uchybień Sekretarz Generalny, działając z upoważnienia Rady, zwróci, stosownie do okoliczności, uwagę władz krajowych, Stałej Grupy lub też instytucji cywilnej, której to dotyczy, na wszelkie dalsze działania, jakie powinny zostać podjęte w celu wypełniania wymogów NATO w zakresie bezpieczeństwa oraz postanowień niniejszej Umowy. Kopie raportów na temat działań podjętych w celu usunięcia wykrytych uchybień, jak również kopie wszelkich uwag poczynionych przez Sekretarza Generalnego zgodnie z niniejszym ustępem zostaną udostępnione w sposób właściwy dla raportów z inspekcji, opisany w ustępie C niniejszego rozdziału.

E. W przypadku gdy pomimo podjętych działań mających na celu usunięcie uchybień wykrytych w trakcie inspekcji problem pozostanie nierozwiązany po zastosowaniu procedur wymienionych w ustępie D niniejszego rozdziału, Sekretarz generalny podniesie tę kwestię na forum Rady wraz z zaleceniem wysłania inspekcji ad hoc w celu zbadania problemu oraz złożenia raportu Radzie, która podejmie następnie właściwe działania.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej Umowy,

- postanowienia Umowy są ratyfikowane, przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 27 lipca 2000 r.