Umiejętności zawodowe do prowadzenia przemysłu koncesjonowanego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.111.943

Akt utracił moc
Wersja od: 17 maja 1958 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 9 grudnia 1927 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami: Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Spraw Wewnętrznych, Robót Publicznych, Spraw Wojskowych oraz Komunikacji w sprawie umiejętności zawodowej do prowadzenia przemysłu koncesjonowanego.

Na podstawie art. 9 ust. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. № 53, poz. 468) zarządza się co następuje:
Umiejętność zawodową do prowadzenia przemysłu instalacyj wodociągowych lub gazowych wykazuje się:
1)
przedłożeniem jednego z następujących świadectw:
a)
świadectwa ukończenia wydziału mechanicznego, wydziału inżynierji lądowej lub wodnej, wydziału architekturalnego politechniki krajowej albo świadectwa ukończenia krajowej akademji górniczej lub nostryfikowanego świadectwa ukończenia odpowiednich wydziałów zagranicznej akademickiej szkoły politechnicznej, względnie akademji górniczej,
b)
świadectwa ukończenia wydziału mechanicznego lub drogowego albo budowlanego krajowej szkoły technicznej typu zasadniczego lub wyższego albo odpowiedniej szkoły zagranicznej uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową,
c)
świadectwa ukończenia krajowej szkoły mistrzów maszynowych lub zagranicznej szkoły mistrzów uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową,
d)
świadectwa ukończenia oddziału ślusarskiego, kowalskiego albo tokarskiego szkoły rzemieślniczo-przemysłowej państwowej lub uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową,
e)
świadectwa trzyletniej nauki w przemyśle instalacyj wodociągowych lub gazowych (w zależności od rodzaju przemysłu, na jaki ma być udzielona koncesja) albo świadectwa ukończonej nauki w jednem z następujących rzemiosł: w blacharstwie, kotlarstwie, kowalstwie lub ślusarstwie, oraz
2)
udowodnieniem praktycznego zatrudnienia w przemyśle instalacyj wodociągowych lub gazowych (w zależności od rodzaju przemysłu na jaki ma być udzielona koncesja).

Czas praktycznego zatrudnienia (po ukończeniu nauki) wynosi:

a)
dla inżynierów i absolwentów szkół technicznych typu wyższego-1 rok,
b)
dla absolwentów szkół technicznych typu zasadniczego i szkół mistrzów-2 lata,
c)
dla osób, które posiadają świadectwo nauki, określone w punkcie 1 niniejszego paragrafu pod lit. e) -6 lat,
d)
dla osób, które posiadają świadectwo określone w punkcie 1 niniejszego paragrafu pod lit. d) -4 lata.

Osoby posiadające dowód uzdolnienia do samoistnego wykonywania jednego z następujących rzemiosł: blacharstwa, kotlarstwa, kowalstwa lub ślusarstwa wykazują umiejętność zawodową przedłożeniem tego dowodu oraz dowodu praktycznego zatrudnienia w przemyśle instalacyj wodociągowych względnie gazowych przez 3 lata.

Umiejętność zawodową do prowadzenia przemysłu instalacyj elektrycznych dla wykonywania instalacyj dla siły i światła o niskiem napięciu, dołączanych do istniejących już zakładów elektrycznych wykazuje się:
a)
świadectwem trzyletniej nauki w przemyśle instalacyj elektrycznych, oraz
b)
dowodem praktycznego w tym przemyśle zatrudnienia przez 6 lat po ukończeniu nauki.

Za dowód umiejętności zawodowej równoznaczny z przepisanym w ustępie 1 niniejszego paragrafu uważa się: 1) świadectwo specjalnego egzaminu złożonego po ukończeniu trzyletniej nauki w przemyśle elektrotechnicznym i po odbyciu po nauce trzyletniej praktyki w tym przemyśle - przed jedną z komisyj egzaminacyjnych czynnych przy następujących szkołach:

Państwowej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki w Warszawie i w Poznaniu, Państwowej Szkole Przemysłowy w Krakowie, we Lwowie i w Bielsku, Państwowej Szkole Budowy Maszyn w Grudziądzu, Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie, Państwowej Szkole Górniczej i Hutniczej w Dąbrowie Górniczej, Państwowej Szkole Włókienniczej w Łodzi, Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach;

2)
świadectwo ukończenia wydziału mechanicznego szkół technicznych typu zasadniczego i udowodnienie dwuletniej praktyki w przemyśle elektrotechnicznym po ukończeniu nauki.

Ukończenie oddziału ślusarskiego lub elektrycznego państwowej szkoły rzemieślniczo-przemysłowej lub uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może być uznane za równowartościowe ze świadectwem nauki, wymienionem w ustępie 1 lit. a niniejszego paragrafu.

Dowód umiejętności zawodowej do prowadzenia przemysłu instalacyj elektrycznych dla wykonywaniu instalacyj bez ograniczenia co do wysokości napięcia wykazuje się:
1)
przedłożeniem świadectwa ukończenia krajowej akademji górniczej lub politechniki krajowej z wyłączeniem wydziału chemicznego, względnie nostryfikowanego świadectwa ukończenia zagranicznej akademickiej szkoły politechnicznej z wyłączeniem wydziału chemicznego lub świadectwa ukończenia wydziału elektrycznego krajowej szkoły technicznej typu zasadniczego lub wyższego, względnie odpowiedniej szkoły zagranicznej uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową, oraz
2)
udowodnieniem praktycznego zatrudnienia w przemyśle instalacyj elektrycznych po ukończeniu nauki, przyczem czas tego zatrudnienia wynosi dla inżynierów-elektryków - 1 rok, zaś dla innych osób ubiegających się o koncesję - 2 lata.
(uchylony).
Umiejętność zawodową do prowadzenia przemysłu wyrobu materjałów i przedmiotów pyro-technicznych, wybuchowych oraz amunicji wykazuje się:
1) 3
przedłożeniem świadectwa ukończenia krajowej akademji górniczej, wydziału chemicznego politechniki krajowej, względnie nostryfikowanego świadectwa ukończenia zagranicznej akademji górniczej lub wydziału chemicznego zagranicznej akademickiej szkoły politechnicznej albo świadectwa ukończenia jednej z następujących Szkół technicznych:

Państwowej Szkoły Chemiczno-Przemysłowej w Warszawie, Wydziału Chemicznego Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie, Wydziału Hutniczego Państwowej Szkoły Górniczej i Hutniczej w Dąbrowie Górniczej, Wydziału Farbiarskiego Państwowej Szkoły Włókienniczej w Łodzi, Wydziału Cukrowniczego Państwowej Szkoły Przemysłowej w Bydgoszczy, zawodowej szkoły farbiarskiej lub wydziału farbiarskiego przy Państwowej Szkole Przemysłowej w Bielsku, Szkoły Techników-Chemików Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych w Katowicach, względnie odpowiedniej szkoły zagranicznej uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową, oraz

2)
udowodnieniem co najmniej dwuletniego praktycznego zatrudniania w odnośnym przemyśle po ukończeniu wyżej określonej nauki.
Umiejętność zawodową do prowadzenia przemysłu sprzedaży materjałów i przedmiotów pyrotechnicznych, wybuchowych oraz amunicji wykazuje się przedłożeniem dowodu co najmniej trzyletniego praktycznego zatrudnienia w tym przemyśle lub przedłożeniem jednego ze świadectw określonych w § 5 L. 1.
Umiejętność zawodową do prowadzenia przemysłu wyrobu broni siecznej wykazuje się:
1)
przedłożeniem jednego z następujących świadectw:
a)
świadectwa ukończenia wydziału mechanicznego politechniki krajowej lub nostryfikowanego świadectwa ukończenia odpowiedniego wydziału zagranicznej akademickiej szkoły politechnicznej,
b)
świadectwa ukończenia wydziału mechanicznego krajowej szkoły technicznej typu zasadniczego lub wyższego, świadectwa ukończenia krajowej szkoły mistrzów lub odpowiedniej szkoły zagranicznej uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową,
c)
świadectwa ukończenia oddziału ślusarskiego, kowalskiego albo tokarskiego szkoły rzemieślniczo-przemysłowej państwowej lub uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową,
d)
świadectwa trzyletniej nauki w przemyśle wyrobu broni siecznej albo świadectwa ukończonej nauki w jednem z następujących rzemiosł: w blacharstwie, kotlarstwie, kowalstwie lub ślusarstwie, oraz
2)
udowodnieniem praktycznego zatrudnienia w przemyśle wyrobu broni siecznej.

Czas praktycznego zatrudnienia (po ukończeniu nauki) wynosi:

a)
w odniesieniu do osób posiadających kwalifikacje określone w ust. 1 niniejszego paragrafu pod lit. a, b - 1 rok,
b)
w odniesieniu do osób posiadających kwalifikacje określone w ust. 1 niniejszego paragrafu pod lit. c - 3 lata,
c)
w odniesieniu do osób posiadających kwalifikacje określone w ust. 1 niniejszego paragrafu pod lit. d - 5 lat,
d)
w odniesieniu do osób posiadających dowód uzdolnienia do samoistnego wykonywania jednego z następujących rzemiosł: blacharstwa, kotlarstwa, kowalstwa lub ślusarstwa - 2 lata.
Umiejętność zawodową do prowadzenia przemysłu wyrobu broni palnej wykazuje się:
1)
przedłożeniem jednego ze świadectw nauki wymienionych w § 7 ust 1 z wyłączeniem świadectwa nauki w blacharstwie, lub przedłożeniem świadectwa trzyletniej nauki w przemyśle wyrobu broni palnej, oraz
2)
udowodnieniem praktycznego zatrudnienia w przemyśle wyrobu broni palnej.

Czas praktycznego zatrudnienia (po ukończeniu nauki) wynosi:

a)
dla inżynierów i absolwentów szkół technicznych typu wyższego - l rok,
b)
dla absolwentów szkół technicznych typu zasadniczego i szkół mistrzów - 2 lata,
c)
dla osób posiadających świadectwo trzyletniej nauki w przemyśle wyrobu broni palnej, dla osób posiadających świadectwo ukończenia oddziału ślusarskiego, kowalskiego albo tokarskiego szkoły rzemieślniczo-przemysłowej państwowej lub uznanej przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za równowartościową, oraz dla osób posiadających dowód uzdolnienia do samoistnego wykonywania jednego z następujących rzemiosł: kotlarstwa, kowalstwa lub ślusarstwa - 4 lata,
d)
dla osób posiadających świadectwo trzyletniej nauki w przemyśle broni siecznej albo świadectwo ukończonej nauki w jednem z następujących rzemiosł: kotlarstwie, kowalstwie lub ślusarstwie - 7 lat.
Umiejętność zawodową do prowadzenia przemysłu sprzedaży broni palnej wykazuje się przedłożeniem dowodu co najmniej trzyletniego w nim praktycznego zatrudnienia.

Ubiegający się o koncesję na sprzedaż broni siecznej powinien udowodnić, że był zatrudniony przy sprzedaży takiej broni przez czas co najmniej dwuletni.

Umiejętność zawodową do prowadzenia przedsiębiorstwa trudniącego się dochodzeniem roszczeń powstających z umowy o przewóz towarów do zarządów kolejowych i innych zakładów przewozowych wykazuje się przedłożeniem zaświadczenia posiadania dostatecznych wiadomości fachowych w zakresie taryf kolejowych i przepisów przewozowych.

Do wydawania zaświadczeń określonych w ust. 1 niniejszego paragrafu są powołane dyrekcje kolei państwowych, w obrębie których ma znajdować się siedziba danego przedsiębiorstwa.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje od dnia wejścia w życie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. № 53, poz. 468).
1 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 9 września 1935 r. (Dz.U.35.69.430) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 września 1935 r.
2 § 4 uchylony przez § 15 rozporządzenia z dnia 5 maja 1958 r. w sprawie prowadzenia rzemiosła kominiarskiego i określenia umiejętności zawodowej do jego wykonywania. (Dz.U.58.28.119) z dniem 17 maja 1958 r.
3 § 5 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 9 września 1935 r. (Dz.U.35.69.430) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 września 1935 r.