Umarzanie należności z tytułu zobowiązań podatkowych, przypadających na rzecz związków samorządu terytorialnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.4.37

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lutego 1950 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ

z dnia 6 lutego 1950 r.

w sprawie umarzania należności z tytułu zobowiązań podatkowych, przypadających na rzecz związków samorządu terytorialnego.

Na podstawie art. 35 ust. 3 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. R. P. z 1946 r. Nr 27, poz. 173, z 1948 r. Nr 36, poz. 248 i Nr 52, poz. 413 oraz z 1949 r. Nr 53, poz. 419) zarządza się, co następuje:

§ 1. Do umarzania w całości lub w części należności z tytułu podatków komunalnych, opłat administracyjnych i specjalnych dopłat, z wyjątkiem zaliczek na podatki, i podatku od kopalń, są uprawnione, jako władze wymiarowe, w przypadkach gospodarczo uzasadnionych lub zasługujących na szczególne uwzględnienie:

a) zarządy gminne - do kwoty 5.000.- zł,

b) zarządy miejskie w miastach nie wydzielonych - do kwoty 10.000.- zł,

c) zarządy miejskie w miastach wydzielonych - do kwoty 20.000.- zł,

d) zarządy miejskie w m. st. Warszawie i w m. Łodzi - do kwoty 30.000.- zł.

§ 2. Do umarzania należności, których wysokość przekracza kwoty wymienione w § 1, uprawnione są:

a) wydziały powiatowe - do kwoty 20.000.- zł,

b) wydziały wojewódzkie - do kwoty 40.000.- zł.

§ 3. Do umarzania należności, których wysokość przekracza 40.000.- zł, a co do należności wymierzanych przez zarządy miejskie m. st. Warszawy i m. Łodzi - 30.000.- zł, uprawniony jest Minister Administracji Publicznej.

§ 4. Przy ocenie właściwości, określonej w §§ 1-3, bierze się pod uwagę same należności główne, a jeśli chodzi o umarzanie wyłącznie należności ubocznych - same należności uboczne.

§ 5. Kwoty wymienione w §§ 1-3, stanowiące granice uprawnień poszczególnych organów wykonawczych, dotyczą odrębnie każdego rodzaju zobowiązań podatkowych podatnika, za każdy rok podatkowy z osobna.

§  6.

1. Władze wymienione w § 1 wydają decyzje w sprawie umorzenia podatku gruntowego po wysłuchaniu gminnych lub miejskich społecznych komitetów współdziałania do spraw podatku gruntowego, jeżeli takie komitety zostały zorganizowane.

2. W przypadku, gdy zarząd gminny lub zarząd miejski w mieście nie wydzielonym zamierza powziąć decyzję odmienną od opinii społecznego komitetu współdziałania do spraw podatku gruntowego, sprawa zostaje przekazana do wydziału powiatowego, który wydaje decyzję ostateczną.

§ 7. Właściwe rady narodowe mogą uzależnić moc prawną decyzji swych organów wykonawczych w sprawie umarzania w całości lub w części należności (§§ 1 i 2) od zatwierdzenia ich przez prezydium rady w przepadku, gdy przepisy § 6 ust. 1 nie miały zastosowania bądź gdy nie został zorganizowany społeczny komitet współdziałania do spraw podatku gruntowego.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.