§ 3. - Ulgowa spłata zaległości w samoistnych daninach komunalnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.36.259

Akt utracił moc
Wersja od: 20 maja 1935 r.
§  3.
(1)
Zaległość w daninie, powstałą przed dniem 1 kwietnia 1933 r., umarza się w połowie, o ile wiatach budżetowych 1933/34 i 1934/35 uiszczono nie mniej niż wynosi danina, wymierzona w tych latach budżetowych. Jeżeli w latach budżetowych 1933/34 i 1934/35 uiszczono nie mniej niż wynosi danina, wymierzona w tych latach, powiększona o kwotę przewyższającą 1/4 cześć zaległości w daninie, powstałej przed dniem 1 kwietnia 1933 r., wówczas umarza się w całości pozostałą część tej zaległości.
(2)
Za uiszczenia, o których mowa w ust. 1, uważa się wpłaty w gotówce, w świadczeniach w naturze, dokonane bądź dobrowolnie, bądź ściągnięte w drodze egzekucji, oraz wpłaty w kompensacjach z tytułu bezspornych i wymagalnych, a wynikających ze stosunków prywatno-prawnych, należności od związku samorządowego, z wyłączeniem wpłat, zaliczonych na odsetki, odsetki ulgowe i koszty egzekucyjne.
(3)
Umorzenia, przewidziane w ust. 1, oraz ulgi, określone w paragrafach następnych, przysługują również płatnikom, którym w roku budżetowym 1933/34 lub 1934/35 albo w obu tych latach nie wymierzono daniny, o ile ogólna suma zaległości, pochodzących z okresu z przed 1 kwietnia 1933 r., wyprowadzona na dzień 31 marca 1935 r., w porównaniu z ogólną ich sumą, wyprowadzoną na dzień 31 marca 1933 r., wskutek dokonanych uiszczeń nie uległa zwiększeniu lub zmniejszyła się w stopniu, przepisanym w ustępie 1.