Ulgi taryfowe przy przejazdach powrotnych z uzdrowisk krajowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.59.421

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 października 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOLEI

z dnia 9 czerwca 1925 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami Skarbu, Przemysłu i Handlu oraz Rolnictwa i Dóbr Państwowych o ulgach taryfowych przy przejazdach powrotnych z uzdrowisk krajowych. ^*

Na mocy art. 4 punkt 9 ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o zakresie działania Ministra Kolei Żelaznych i o organizacji urzędów kolejowych (Dz. U. R. P. № 57, poz. 580) zarządza się co następuje:

§ 1. Do "Taryfy polskich normalnotorowych kolei państwowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych" (Dz. U. R. P. z r. 1923 № 31, poz. 193; № 55, poz. 396 i 398; № 63, poz. 490 i 494; № 73, poz. 576; № 84, poz. 663; № 94, poz. 753; № 109, poz. 867; № 120, poz. 971 i № 132, poz. 1090; z r. 1924 № 24, poz. 254; № 35, poz. 375; № 53, poz. 539 i № 77, poz. 753 oraz z r. 1925 № 2, poz. 27 i № 53, poz. 362) wprowadza się w części II w rozdziale I nowy dział F treści następującej:

"F. Ulgi taryfowe przy przejazdach powrotnych z uzdrowisk krajowych.

1. Osoby, powracające z uzdrowisk krajowych, mogą korzystać przy przejazdach pociągami osobowemi lub mieszanemi z ulg następujących:

a) w wagonach klasy III płacą połowę taryfy klasy IV;

b) w wagonach klasy II płacą połowę taryfy klasy III i

c) w wagonach klasy I płacą połowę taryfy klasy II.

W razie przejazdu pociągiem pośpiesznym, oprócz opłaty ulgowej za przejazd pociągiem osobowym, pobiera się opłatę dodatkową za pociąg pośpieszny według taryfy normalnej tej klasy, w której odbywa się podróż.

2. Ulgi powyższe stosuje się, o ile odległość przejazdu od najbliższej stacji danego uzdrowiska do stacji powrotnej wynosi co najmniej 100 km.

3. Bilety ulgowe wydaje się na podstawie zaświadczeń, wydawanych przez komisje uzdrowiskowe lub zarządy gminne względnie zarządy uzdrowisk, stwierdzających, że dane osoby przebywały w uzdrowisku w celach leczniczych lub odpoczynkowych bez przerwy w ciągu najmniej 15 dni.

Zaświadczenie takie stempluje kasa kolejowa, wpisuje na niem numer wydanego biletu i zwraca właścicielowi, który okazywać je powinien przy kontroli biletów, po ukończeniu zaś podróży oddać łącznie z biletem.

W celu stwierdzenia tożsamości osoby kolej może żądać od okaziciela biletu przedstawienia dowodu osobistego.

4. Wykaz uzdrowisk, z których powracający mają prawo do korzystania z ulg powyższych, obejmuje następujące miejscowości: w województwie warszawskiem: Ciechocinek i Otwock; w województwie białostockiem: Druskienniki; w województwie kieleckiem: Busk, Czarniecka Góra, Ojców, Pieskowa Skała i Solec; w województwie lubelskiem: Nałęczów; w województwie pomorskiem wszystkie miejscowości położone nad morzem w powiecie puckim i wejherowskim oraz Kartuzy; w województwie poznańskiem: Inowrocław; w województwie krakowskiem: Czorsztyn, Krościenko, Krynica, Krzeszowice, Muszyna, Piwniczna, Poronin, Rabka, Swoszowice, Szczawnica, Wysowa, Zakopane i Żegiestów; w województwie lwowskiem: Iwonicz, Lubień Wielki, Niemirów, Rymanów i Truskawiec; w województwie stanisławowskiem: Delatyn, Dora, Hrebenów, Jaremcze, Korczyn, Kosów, Mikuliczyn, Morszyn, Skole, Tatarów i Worochta; w województwie tarnopolskiem: Zaleszczyki; w województwie śląskiem: Bystra, Goczałkowice, Jastrzębie, Jaworze, Ustroń i Wisła.

Stacje kolejowe, do których zalicza się dane uzdrowisko, o ile nie jest położone bezpośrednio przy stacji kolejowej, ustala odnośna dyrekcja kolejowa.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 15 czerwca 1925 r. i obowiązuje do dnia 1 października 1925 r.

^* Z dniem 1 października 1925 r. moc obowiązującą nin. rozporządzenia przedłuża się do dnia 31 października 1925 r., zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Kolei z dnia 29 września 1925 r. o przedłużeniu mocy obowiązującej rozporządzenia Ministra Kolei z dnia 9 czerwca 1925 r. o ulgach taryfowych przy przejazdach powrotnych z uzdrowisk krajowych (Dz.U.25.101.718).