Art. 7. - Ukraina-Polska. Umowa o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym wydarzeniom oraz usuwania ich następstw. Warszawa.2002.07.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.166.1737

Akt obowiązujący
Wersja od: 21 stycznia 2004 r.
Artykuł  7

Przewóz wyposażenia i środków pomocy przez granicę państwową

1.
Strony ułatwiają procedurę przywozu i wywozu wyposażenia i środków pomocy. Kierownik grupy ratowniczej i eksperci indywidualni, przy przekraczaniu granicy państwowej, są obowiązani do przedstawienia odpowiedniemu organowi celnemu Strony zwracającej się o pomoc spisu przewożonego wyposażenia i środków pomocy.
2.
Jeżeli w przypadkach niecierpiących zwłoki nie można przedstawić spisu przewożonego wyposażenia i środków pomocy, spis ten zostanie przedstawiony odpowiedniemu organowi celnemu najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia przekroczenia granicy państwowej. Ułatwienia tego nie stosuje się do środków odurzających i substancji psychotropowych.
3.
Grupy ratownicze i eksperci indywidualni nie mogą wwozić ani wywozić żadnych innych przedmiotów oprócz wyposażenia i środków pomocy, niezbędnych do udzielenia pomocy. Wyposażenie i środki pomocy są zwolnione z ceł, podatków i innych opłat oraz są wykorzystywane wyłącznie w celu udzielenia pomocy.
4.
Wyposażenia i środków pomocy nie dotyczą zakazy i ograniczenia obowiązujące w przypadku przywozu i wywozu towarów. Wyposażenie, które nie zostało zużyte, utracone lub zniszczone, należy wywieźć z powrotem najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia ukończenia udzielania pomocy. Jeżeli ze względu na istotne okoliczności wywiezienie z powrotem nie jest możliwe, o rodzaju, ilości i miejscu pozostawienia wyposażenia należy zawiadomić właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc, który informuje o tym odpowiedni organ celny. Odpowiednie organy Państwa-Strony zwracającej się o pomoc mają prawo kontroli wykorzystania i przechowywania wyposażenia i środków pomocy.
5.
Jeżeli wyposażenie pozostanie jako środek pomocy na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc, wtedy ten fakt należy niezwłocznie zgłosić właściwemu organowi Strony zwracającej się o pomoc, który w razie potrzeby powiadomi o tym odpowiedni organ celny.
6.
Środki odurzające i substancje psychotropowe mogą być przywożone tylko w celu udzielenia koniecznej pomocy medycznej, a stosować je może wyłącznie wykwalifikowany personel medyczny zgodnie z prawem wewnętrznym Państwa-Strony udzielającej pomocy. Strona zwracająca się o pomoc ma prawo dokonywać kontroli tych środków na terytorium swojego państwa. Postanowienia ustępów 4 i 5 stosuje się również w przypadku przywozu środków odurzających i substancji psychotropowych na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc i wywozu z powrotem niezużytych środków. W stosunku do niezużytych środków odurzających i substancji psychotropowych, które nie mogą być wywiezione z terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc, mają zastosowanie przepisy prawa państwa tej Strony. Przywozu i wywozu tych środków nie uznaje się za przywóz i wywóz w rozumieniu przepisów odpowiednich umów międzynarodowych dotyczących środków odurzających i substancji psychotropowych.
7.
W przypadku użycia pojazdów przy udzielaniu pomocy na podstawie niniejszej umowy, nie wymaga się zezwolenia na międzynarodowy transport drogowy i międzynarodowego ubezpieczenia, a także opłat za użytkowanie autostrad i dróg szybkiego ruchu. Pojazdy te muszą być wyraźnie oznakowane przez odpowiednie symbole lub napisy, tak aby było widoczne, że są przeznaczone do udzielenia pomocy.
8.
Grupy ratownicze, na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc, mają prawo używania własnego oznakowania i urządzeń ostrzegawczych na swoich pojazdach.
9.
Postanowienia ustępów od 1 do 8 mają odpowiednie zastosowanie również w przypadkach, kiedy państwo jednej ze Stron jest państwem tranzytu.