Rozdział 1 - Przebieg, oznakowanie i utrzymanie granicy - Ukraina-Polska. Umowa o stosunkach prawnych na polsko-ukraińskiej granicy państwowej oraz współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych. Kijów.1993.01.12.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.63.267

Akt obowiązujący
Wersja od: 21 grudnia 1993 r.

ROZDZIAŁ  I

Przebieg, oznakowanie i utrzymanie granicy

1.
Umawiające się Strony, stojąc na gruncie nienaruszalności granic państwowych, potwierdzają przebieg linii granicy państwowej między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą, ustalonej w Umowie między Rzecząpospolitą Polską i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisanej dnia 16 sierpnia 1945 r., Umowie między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o zmianie odcinków terytoriów państwowych, podpisanej dnia 15 lutego 1951 r., która przebiega w terenie w taki sposób, jak była wyznaczona:
1)
w dokumentach podpisanych przez przedstawicieli Polski, byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i byłej Czechosłowacji w Użhorodzie w dniu 18 kwietnia 1946 r. dla znaku granicznego "Krzemieniec", ustawionego na styku granic Polski, byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i byłej Czechosłowacji, będącego punktem początkowym byłej polsko-radzieckiej granicy państwowej, a obecnie polsko-ukraińskiej granicy państwowej;
2)
w dokumentach wytyczenia byłej polsko-radzieckiej granicy państwowej w latach 1946-47, podpisanych w Warszawie w dniu 30 kwietnia 1947 r., które odnoszą się do odcinków od znaku granicznego "Krzemieniec" do znaku granicznego nr 350, od znaku granicznego nr 472 do znaku granicznego nr 700 i od znaku granicznego nr 860 do styku granic państwowych Rzeczypospolitej Polskiej, Ukrainy i Republiki Białorusi, znajdującego się 700 m na północ od znaku nr 1122 na linii polsko-ukraińskiej granicy państwowej;
3)
w dokumentach wytyczenia byłej polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisanych w Warszawie dnia 23 października 1951 r., dla odcinków od znaku granicznego nr 350 do znaku granicznego nr 472 i od znaku granicznego nr 700 do znaku granicznego nr 860, między którymi przy wytyczeniu nowej linii granicy między Rzecząpospolitą Polską a byłym Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w 1951 r. podczas wymiany odcinków terytoriów państwowych zostały ustawione odpowiednio znaki graniczne od nr 351-A do nr 432-A i od nr 701-B do nr 859-B;
4)
w dokumentach z drugiej wspólnej kontroli przebiegu linii byłej polsko-radzieckiej granicy państwowej na rzekach, strumieniach i kanałach, podpisanych w Warszawie w dniu 30 grudnia 1981 r.;
5)
w załącznikach i uzupełnieniach do dokumentów wytyczenia polsko-ukraińskiej granicy państwowej, które mogą być sporządzone w czasie obowiązywania niniejszej umowy.
2.
Dokumentami wytyczającymi granicę są:
1)
opisy protokolarne przebiegu linii granicy państwowej między Polską a byłym Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich dla odcinka granicy między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą;
2)
mapy granicy państwowej między Polską a byłym Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich dla odcinka granicy między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą;
3)
protokoły znaków granicznych i inne dokumenty wyznaczające linię granicy państwowej.
1.
Linia granicy państwowej określona w dokumentach wymienionych w artykule 1 i przechodząca przez nią płaszczyzna pionowa rozgranicza przestrzeń powietrzną, ląd, wody i wnętrze ziemi Umawiających się Stron, zwanych dalej Stronami.
2.
W rozumieniu niniejszej umowy występujące w niej terminy "linia granicy państwowej" i "granica państwowa" mają jednakowe znaczenie.

Na odcinkach lądowych oraz w tych miejscach, gdzie granica przecina wody stojące lub powierzchniowe wody płynące, granica biegnie linią prostą od jednego znaku granicznego do drugiego.

1.
Na granicznych wodach płynących linia granicy przebiega ich środkiem albo środkiem głównej odnogi. Główną odnogą jest ta, która przy średnim stanie wody wskazuje większy przepływ.
2.
Przy określeniu linii granicy przebiegającej środkiem rzeki lub strumienia znajdujące się na nich zatoki nie będą brane pod uwagę. Za środek tych rzek i strumieni uważa się w takich przypadkach linię wyrównaną jednakowo oddaloną od odpowiednio wyrównanych linii brzegów. W miejscach, gdzie nie można dokładnie oznaczyć linii brzegów, za środek wyżej określonych wód granicznych uważa się środek wodnej powierzchni przy średnim poziomie wody.
3.
Wyspy na rzekach granicznych należą do terytorium jednej lub drugiej Strony, w zależności od ich położenia w stosunku do linii granicy, i są oznaczone w dokumentacji granicznej numerami kolejnymi dla każdej rzeki oddzielnie.
4.
W przypadku zmiany koryta granicznej rzeki lub strumienia, spowodowanej zjawiskami naturalnymi, Komisja Graniczna określona w artykule 11 rozpatruje możliwość przywrócenia wodom granicznym ich poprzedniego koryta. W razie niemożliwości przywrócenia stanu poprzedniego, przebieg linii granicy państwowej określają odpowiednie organy Stron.
1.
Granica państwowa oznaczona jest w terenie następującymi znakami granicznymi:
1)
na lądowych odcinkach granicy - dwoma żelbetonowymi słupami granicznymi, ustawionymi z reguły w odległości 2,5 m od linii granicy po obu jej stronach, i ustawionym między nimi na samej granicy kamiennym lub żelbetonowym słupkiem poligonowym;
2)
w punktach zasadniczych załamań linii granicy i w szczególnie charakterystycznych jej miejscach - dwoma żelbetonowymi granicznymi słupami z żelbetonowym monolitem ustawionym między słupami na samej linii granicy;
3)
w miejscach przejścia granicy z odcinka lądowego na odcinek wodny i z wodnego na lądowy - trzema żelbetonowymi słupami granicznymi i żelbetonowym monolitem, przy czym dwa słupy i monolit między nimi zostają ustawione na jednym brzegu rzeki lub jeziora, a trzeci słup, kierunkowy, na przeciwległym brzegu, na przedłużeniu linii granicy;
4)
na wodnych odcinkach granicy - dwoma żelbetonowymi słupami, ustawionymi na obu brzegach rzeki, strumienia lub kanału.
2.
Charakterystykę każdego znaku granicznego i jego położenie w stosunku do linii granicy określają odpowiednie dokumenty graniczne.
3.
Oznaczenie linii granicy innym systemem, który nie był przyjęty przy wytyczeniu granicy, lub zmiana istniejących znaków granicznych znakami innego typu może mieć miejsce tylko za porozumieniem Stron.

Strony zobowiązują się utrzymać znaki graniczne, ustawione w celu oznaczenia linii granicy, w takim stanie, aby ich położenie, wygląd, forma, wymiary, kolory i numeracja odpowiadały wszystkim wymaganiom wynikającym z dokumentów wytyczenia granicy oraz dokumentów określonych w artykule 1 ustęp 1 punkt 5.

Pieczę na znakami granicznymi Strony sprawują w następujący sposób:

1)
pieczę nad słupami granicznymi, znajdującymi się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sprawuje Strona polska;
2)
pieczę nad słupami granicznymi, znajdującymi się na terytorium Ukrainy, sprawuje Strona ukraińska;
3)
pieczę nad poligonowymi słupkami i monolitami, ustawionymi na samej linii granicy państwowej, sprawują:
a)
dla znaków z numeracją nieparzystą - Strona polska,
b)
dla znaków z numeracją parzystą - Strona ukraińska.
1.
Strony zobowiązują się utrzymywać granicę na całej jej długości w stanie widoczności. W tym celu pas o szerokości 10 m (po 5 m w obie strony od linii granicy, licząc w koronie drzew) powinien być utrzymany w całkowitym porządku i w miarę potrzeb oczyszczany z krzaków i innych zarośli zasłaniających granicę państwową. Zabrania się wznoszenia w tym pasie wszelkich budowli, z wyjątkiem przeznaczonych do ochrony granicy.
2.
Każda Strona w odpowiednim czasie oczyszcza ten pas na swoim terytorium. Przedstawiciele odpowiednich organów obydwu Stron informują się wzajemnie o mającym nastąpić rozpoczęciu prac przy oczyszczaniu pasa, nie później niż na 10 dni przed ich rozpoczęciem.
3.
Strony będą troszczyć się o to, żeby urządzenia i budowle, zarówno istniejące, jak i nowo wznoszone w bezpośredniej bliskości granicy, odpowiadały wymogom przepisów przeciwpożarowych. Odpowiednie organy Stron wymienią wzajemnie te przepisy.
1.
Odpowiednie organy każdej Strony dokonują przeglądu stanu i rozmieszczenia znaków granicznych i stanu pasa oczyszczania zgodnie z artykułami 6, 7 i 8, według własnego uznania.
2.
Oprócz przeglądów jednostronnych powinny być przeprowadzane raz na dwa lata wspólne przeglądy kontrolne znaków granicznych przez przedstawicieli odpowiednich organów Stron. Wspólne przeglądy kontrolne znaków granicznych przeprowadza się w okresie letnim. Termin rozpoczęcia wspólnego przeglądu kontrolnego znaków granicznych każdorazowo uzgadniają odpowiednie organy Stron.
3.
W przypadku konieczności dokonania dodatkowego wspólnego przeglądu znaków granicznych, odpowiednie organy jednej ze Stron uprzedzają o tym pisemnie odpowiednie organy drugiej Strony. Dodatkowy wspólny przegląd znaków granicznych przeprowadza się w terminie do 10 dni od daty zawiadomienia odpowiednich organów jednej ze Stron.
4.
W wyniku przeglądu przeprowadzonego przez przedstawicieli odpowiednich organów Stron sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i ukraińskim.
1.
W przypadku zaginięcia, zniszczenia lub uszkodzenia znaku granicznego, odtworzenie jego lub naprawę wykonują niezwłocznie organy tej Strony, na której terytorium znak graniczny znajduje się lub która sprawuje pieczę nad tym znakiem. O rozpoczęciu prac przy odtwarzaniu lub naprawie znaków granicznych odpowiednie organy jednej ze Stron obowiązane są zawiadomić pisemnie odpowiednie organy drugiej Strony, nie później niż na 10 dni przed rozpoczęciem prac.
2.
Odtworzenie zaginionych, zniszczonych lub uszkodzonych znaków granicznych przeprowadzają odpowiednie organy jednej Strony w obecności przedstawicieli odpowiednich organów drugiej Strony.
3.
Przy odtworzeniu znaku granicznego należy zwracać uwagę, aby miejsce jego ustawienia nie zmieniło się. W tym celu należy kierować się dokumentami granicznymi, a zawarte w nich dane powinny być sprawdzone w terenie przez pomiar kontrolny.
4.
Na wodnych odcinkach granicy przy odtwarzaniu lub ponownym ustawieniu znaków granicznych uszkodzonych albo zniszczonych przez powódź lub pochód lodów zezwala się na zmianę miejsc ich poprzedniego ustawienia, nie zmieniając przy tym przebiegu linii granicy, oraz na ponowne ustawienie w miejscach, w których nie groziłoby im zniszczenie. Zmianę miejsca znaków granicznych na tych odcinkach przeprowadza się po wyrażeniu zgody przez obie Strony.
5.
Przenoszenie znaków granicznych na nowe miejsca zgodnie z ustępem 4 niniejszego artykułu jest dopuszczalne również w koniecznych przypadkach na odcinkach granicy przebiegającej przez wąwozy.
6.
Konieczność przeprowadzenia prac w celu odtworzenia, naprawy lub ponownego ustawienia znaku granicznego w nowym miejscu odpowiednie organy Strony określają w protokole w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i ukraińskim. Ponadto dla każdego ustawionego w nowym miejscu znaku granicznego sporządza się w terminie jednego miesiąca protokół znaku granicznego i szkic - croquis (szkic topograniczny), który powinien w pełni odpowiadać pozostałym dokumentom granicznym i być do nich załączony.
7.
W przypadkach konieczności odpowiednie organy Stron mogą po wzajemnym porozumieniu się ustawiać dodatkowe znaki graniczne na linii granicy, nie zmieniając przy tym samego przebiegu linii granicy. Dodatkowo ustawione na granicy znaki graniczne powinny odpowiadać wzorom ustalonym w dokumentach wytyczenia granicy, przy czym powinny być sporządzone dokumenty wymienione w ustępie 6.
8.
Prace związane z naprawą znaków granicznych, powierzonych pieczy jednej ze Stron, zgodnie z artykułem 7 wykonuje ta Strona samodzielnie.
9.
Strony zastosują odpowiednie środki dla należytej ochrony znaków granicznych. W przypadkach uszkodzenia lub zniszczenia znaków granicznych przez osoby zamieszkałe lub przebywające na terytorium drugiej Strony, będą one odtworzone na koszt tej Strony.
10.
Przedstawiciele odpowiednich organów jednej ze Stron, jeśli zauważą zniszczony lub uszkodzony znak graniczny na terytorium drugiej Strony, zawiadomią o tym odpowiednie organy tej Strony, w celu odtworzenia lub naprawy znaku granicznego. Przedstawiciele odpowiednich organów tej Strony, na której terytorium zauważone zostało zaginięcie, zniszczenie lub uszkodzenie znaku granicznego, obowiązani są bezzwłocznie odtworzyć go lub naprawić.