Rozdział 4 - Funkcje konsularne - Ukraina-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1991.09.08.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1994.60.248
Akt obowiązujący Wersja od: 20 stycznia 1994 r.
Rozdział IV
Funkcje konsularne
Funkcje konsularne
1.
Urzędnik konsularny ma prawo, w granicach okręgu konsularnego, wykonywać funkcje wymienione w niniejszym rozdziale. Urzędnik konsularny może oprócz tego wykonywać inne oficjalne funkcje konsularne, jeśli nie są one sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego.2.
W państwie, w którym Państwo wysyłające nie ma swego przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędnik konsularny może, za zgodą Państwa przyjmującego, być uprawniony do wykonywania aktów dyplomatycznych.3.
Urzędnik konsularny, po notyfikacji Państwu przyjmującemu, może działać jako przedstawiciel Państwa wysyłającego przy każdej organizacji międzynarodowej.4.
Urzędnik konsularny może w związku z wykonywaniem swoich funkcji zwracać się na piśmie lub ustnie do właściwych władz w okręgu konsularnym, w tym do przedstawicieli władz centralnych.5.
Urzędnik konsularny ma prawo do pobierania opłat konsularnych zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego.Urzędnik konsularny ma prawo:
1)
bronić interesów Państwa wysyłającego, jego obywateli i osób prawnych;2)
popierać rozwój stosunków handlowych, gospodarczych, naukowo-technicznych, informacyjnych, kulturalnych i humanitarnych, związków między Państwem wysyłającym i Państwem przyjmującym oraz w inny sposób popierać rozwój przyjaznych stosunków między nimi.1.
Urzędnik konsularny ma prawo:1)
prowadzić rejestr obywateli Państwa wysyłającego;2)
przyjmować wszelkie oświadczenia w sprawach obywatelstwa;3)
rejestrować i przyjmować zawiadomienia i dokumenty dotyczące urodzeń lub zgonów obywateli Państwa wysyłającego;4)
przyjmować, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego, oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, pod warunkiem że obie strony posiadają obywatelstwo tego państwa;5)
przyjmować oświadczenia w sprawach rodzinnych obywateli Państwa wysyłającego.2.
Urzędnik konsularny będzie powiadamiał właściwe organy Państwa przyjmującego o zarejestrowaniu w urzędzie konsularnym urodzeń, małżeństw i zgonów obywateli Państwa wysyłającego, jeśli jest to wymagane przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego.3.
Postanowienia punktów 3 i 4 ust. 1 niniejszego artykułu nie zwalniają zainteresowanych osób od obowiązku przestrzegania formalności wymaganych przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego.Urzędnik konsularny ma prawo:
1)
wydawać, wznawiać ważność i unieważniać paszporty obywateli zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego;2)
wystawiać dokumenty uprawniające do wjazdu do Państwa wysyłającego i wprowadzać w tych dokumentach konieczne zmiany;3)
wystawiać wizy.Urzędnik konsularny ma prawo dokonywania następujących czynności:
1)
przyjmować, sporządzać, rejestrować i poświadczać oświadczenia obywateli Państwa wysyłającego;2)
sporządzać, rejestrować, poświadczać i przechowywać testamenty obywateli Państwa wysyłającego;3)
sporządzać, rejestrować i poświadczać ugody, zawierane między obywatelami Państwa wysyłającego, i poświadczać akty woli jednostronne, jeśli te ugody i akty nie są sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny nie może sporządzać, rejestrować i poświadczać takich umów, które ustanawiają lub likwidują prawa rzeczowe do nieruchomości znajdujących się w Państwie przyjmującym;4)
legalizować dokumenty wydawane przez władze i urzędy Państwa wysyłającego lub Państwa przyjmującego, a także poświadczać kopie, tłumaczenia i wypisy z tych dokumentów;5)
poświadczać podpisy obywateli Państwa wysyłającego;6)
przyjmować do depozytu mienie i dokumenty od obywateli Państwa wysyłającego lub dla obywateli tego Państwa, jeśli jest to zgodne z ustawodawstwem Państwa przyjmującego;7)
dokonywać innych czynności dotyczących funkcji urzędu konsularnego, w przypadku gdy nie jest to sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego.Sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez urzędnika konsularnego dokumenty, stosownie do postanowień artykułu 29 niniejszej konwencji, będą uznawane w Państwie przyjmującym za dokumenty wywierające taki sam skutek prawny i posiadające taką samą moc, jak dokumenty sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez właściwe władze i organy Państwa przyjmującego.
Urzędnik konsularny ma prawo sprawowania opieki, w granicach ustawodawstwa i przepisów Państwa wysyłającego oraz Państwa przyjmującego, nad interesami małoletnich i innych osób nie posiadających pełnych zdolności do czynności prawnych, obywateli Państwa wysyłającego, w szczególności gdy zachodzi potrzeba ustanowienia nad nimi opieki lub kurateli.
Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urzędnika konsularnego o zgonie obywatela Państwa wysyłającego i przekażą mu bezpłatnie odpis aktu zgonu.
1.
Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urzędnika konsularnego o otwarciu w tym Państwie spadku po obywatelu Państwa wysyłającego, jak również o otwarciu spadku, niezależnie od obywatelstwa osoby zmarłej, jeżeli obywatel Państwa wysyłającego powołany jest do spadku jako spadkobierca.2.
Właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą odpowiednie środki przewidziane w ustawach i innych przepisach tego Państwa dla zabezpieczenia spadku oraz przekazania urzędnikowi konsularnemu odpisu testamentu, jeżeli został on sporządzony, oraz wszelkich posiadanych informacji dotyczących spadku, miejsca pobytu osób uprawnionych do spadku, wartości i składników masy spadkowej, łącznie z kwotami pochodzącymi z tytułu ubezpieczeń społecznych, zarobków i polis ubezpieczeniowych. Powiadomią także o terminie rozpoczęcia postępowania spadkowego lub stadium, w jakim ono się znajduje.3.
Urzędnik konsularny jest upoważniony, bez potrzeby przedstawienia pełnomocnictwa, do reprezentowania bezpośrednio lub za pośrednictwem swego przedstawiciela przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego obywatela Państwa wysyłającego, uprawnionego do spadku lub mającego roszczenia do spadku w Państwie przyjmującym, jeżeli jest on nieobecny lub nie ustanowił swojego pełnomocnika.4.
Urzędnik konsularny ma prawo domagać się:1)
zabezpieczenia spadku, nałożenia i zdjęcia pieczęci, podjęcia środków zabezpieczenia spadku, w tym wyznaczenia kuratora spadku, jak również uczestniczyć w tych czynnościach;2)
sprzedaży mienia wchodzącego w skład spadku, jak również powiadomienia o dacie ustalonej dla tej sprzedaży, aby mógł być obecny.5.
Z chwilą zakończenia postępowania spadkowego lub innych czynności urzędowych właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią o tym niezwłocznie urzędnika konsularnego i po uregulowaniu długów, opłat i podatków w ciągu trzech miesięcy przekażą mu spadek lub udziały spadkowe osób, które reprezentuje.6.
Urzędnik konsularny ma prawo otrzymania, w celu przekazania osobom uprawnionym, udziałów spadkowych i zapisów przypadających obywatelom Państwa wysyłającego, nie mającym stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, oraz otrzymania kwot, które przypadają uprawnionym z tytułu odszkodowań, rent, zaległych zarobków i polis ubezpieczeniowych.7.
Przekazanie mienia i należności do Państwa wysyłającego stosownie do postanowień ust. 5 i 6 niniejszego artykułu może być dokonane jedynie zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego.1.
W przypadku gdy obywatel Państwa wysyłającego, nie posiadający miejsca stałego pobytu w Państwie przyjmującym, zmarł w czasie pobytu w tym państwie, przedmioty pozostałe po nim zostaną zabezpieczone przez właściwe organy Państwa przyjmującego, a następnie przekazane, bez specjalnego postępowania, urzędnikowi konsularnemu Państwa wysyłającego. Urzędnik konsularny spłaci długi zaciągnięte przez osobę zmarłą w czasie jej przebywania w Państwie przyjmującym do wysokości wartości przekazanych przedmiotów.2.
Do mienia określonego w ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 33 ust. 7 niniejszej konwencji.Urzędnik konsularny ma prawo reprezentować przed władzami Państwa przyjmującego obywateli Państwa wysyłającego, jeśli osoby te, na skutek nieobecności lub innych ważnych przyczyn, nie mogą w odpowiednim czasie bronić swoich praw i interesów. Reprezentacja ta może ulegać przedłużeniu, dopóki osoba reprezentowana nie wyznaczy swojego pełnomocnika lub nie przystąpi osobiście do obrony swoich praw i interesów.
1.
Urzędnik konsularny ma prawo komunikować się i spotykać z każdym obywatelem Państwa wysyłającego, udzielać mu porad i wszelkiej pomocy, a w przypadkach koniecznych podejmować kroki w celu udzielenia mu pomocy prawnej. Państwo przyjmujące nie może w jakikolwiek sposób ograniczać kontaktu obywatela Państwa wysyłającego z urzędnikiem konsularnym, a także ograniczyć mu dostępu do urzędu konsularnego.2.
Właściwe władze Państwa przyjmującego powiadomią właściwego urzędnika konsularnego natychmiast, ale nie później niż w ciągu trzech dni, o aresztowaniu, zatrzymaniu lub w innej formie pozbawieniu wolności obywateli Państwa wysyłającego.3.
Urzędnik konsularny ma prawo bezzwłocznie, to jest przed upływem czterech dni, odwiedzić i nawiązać kontakt z obywatelem Państwa wysyłającego, przebywającym w areszcie, zatrzymanym lub pozbawionym wolności w inny sposób bądź odbywającym karę więzienia.Uprawnienia wymienione w niniejszym ustępie przyznaje się zgodnie z ustawodawstwem i przepisami Państwa przyjmującego, pod warunkiem jednak, że wspomniane ustawodawstwo i przepisy nie mogą przeczyć tym uprawnieniom.
4.
Właściwe władze Państwa przyjmującego powiadomią bezzwłocznie właściwy urząd konsularny państwa wysyłającego o nieszczęśliwych wypadkach i innych wypadkach losowych, których ofiarami stali się obywatele Państwa wysyłającego.1.
Urzędnik konsularny ma prawo pomagać i udzielać wszelkiej pomocy statkowi Państwa wysyłającego w portach, na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przebywania.2.
Urzędnik konsularny może wchodzić na pokład statku Państwa wysyłającego niezwłocznie po dokonaniu odprawy przy jego wejściu, a kapitan statku i członkowie załogi mogą nawiązać z nim kontakt.3.
Urzędnik konsularny może zwrócić się o pomoc do właściwych władz Państwa przyjmującego we wszelkich sprawach dotyczących wykonywania czynności w stosunku do statku Państwa wysyłającego, kapitana i członków załogi statku.Urzędnik konsularny ma prawo:
1)
bez uszczerbku dla uprawnień władz Państwa przyjmującego, wyjaśniać wszelkie zdarzenia, które miały miejsce na statku Państwa wysyłającego podczas rejsu i w czasie postojów, przesłuchiwać kapitana i któregokolwiek z członków załogi statku, kontrolować dokumenty statku, przyjmować oświadczenia dotyczące rejsu statku i miejsca docelowego, a także ułatwiać wejście i wyjście oraz przebywanie statku w porcie;2)
bez uszczerbku dla uprawnień władz Państwa przyjmującego, rozstrzygać wszelkie spory między kapitanem i członkami załogi statku, łącznie ze sporami o płace i z umowy o pracę w przypadkach, gdy dopuszcza to ustawodawstwo Państwa wysyłającego;3)
podejmować stosownie kroki w sprawach leczenia i repatriacji kapitana lub któregokolwiek z członków załogi statku;4)
sporządzać, przyjmować, rejestrować lub poświadczać deklaracje lub inne dokumenty dotyczące statku, przewidziane ustawodawstwem Państwa wysyłającego.1.
W przypadku gdy sądy lub inne właściwe organy Państwa przyjmującego zamierzają podjąć środki przymusu lub prowadzić jakiekolwiek śledztwo na pokładzie statku Państwa wysyłającego, to właściwe władze Państwa przyjmującego powinny powiadomić uprzednio właściwego urzędnika konsularnego. Takie zawiadomienie powinno nastąpić na początku podejmowania takich czynności, tak aby umożliwić urzędnikowi konsularnemu lub jego przedstawicielowi obecność w trakcie przeprowadzania takich czynności. Jeśli uprzednie zawiadomienie urzędnika konsularnego jest niemożliwe, właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią go możliwie jak najszybciej, nie później jednak niż w chwili, gdy wspomniane czynności mają zostać rozpoczęte. Właściwe organy Państwa przyjmującego ułatwią urzędnikowi konsularnemu widzenie się z osobą zatrzymaną lub aresztowaną i porozumiewanie się z nią, a także podejmowanie właściwych kroków w celu ochrony interesów zainteresowanej osoby lub statku.2.
Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się także w przypadku, gdy kapitan lub członkowie załogi statku mają być poddani przesłuchaniu na lądzie przez władze miejscowe portu.3.
Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się jednak w przypadku zwyczajnej kontroli celnej, paszportowej i sanitarnej, a także do jakiejkolwiek czynności wykonywanej na prośbę lub za zgodą kapitana statku.1.
Jeżeli statek Państwa wysyłającego uległ rozbiciu, uszkodzeniu, osiadł na mieliźnie, został wyrzucony na brzeg lub doznał innej awarii w Państwie przyjmującym albo gdy jakikolwiek składnik ładunku będący własnością Państwa wysyłającego poniósł szkodę na skutek awarii statku państwa trzeciego, został znaleziony na brzegu lub blisko brzegu Państwa przyjmującego albo dostarczony do portu tego Państwa, to właściwe władze Państwa przyjmującego jak najszybciej przekażą to do wiadomości urzędnika konsularnego. Powiadomią także urzędnika konsularnego o czynnościach podjętych do czasu zawiadomienia w celu ratowania ludzi, statku, ładunku i innego mienia znajdującego się na pokładzie statku oraz przedmiotów należących do statku lub składających się na część ładunku, który oddzielił się od statku.2.
Urzędnik konsularny może udzielać wszelkiej pomocy takiemu statkowi, jego pasażerom i członkom załogi; w tym celu może zabiegać o pomoc u właściwych władz Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny może zwracać się o wszczęcie czynności wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, a także zabiegać o podjęcie lub kontynuowanie remontu statku, lub może zwrócić się do właściwych władz Państwa przyjmującego z prośbą o podjęcie takich środków.3.
Jeśli statek Państwa wysyłającego, który doznał awarii, lub jakikolwiek przedmiot należący do tego statku zostaną znalezione na brzegu lub w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego bądź zostaną dostarczone do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania takim statkiem lub przedmiotem, to uznaje się, że urzędnik konsularny jest upoważniony do podjęcia takich środków, jakie mógłby podjąć w takich celach sam właściciel. Postanowienia tego ustępu stosuje się także do jakiegokolwiek przedmiotu wchodzącego w skład ładunku statku, będącego własnością obywatela albo osoby prawnej Państwa wysyłającego.4.
Jeśli jakikolwiek przedmiot stanowiący część ładunku statku państwa trzeciego, który doznał awarii, stanowi własność obywatela lub osoby prawnej Państwa wysyłającego, został znaleziony na brzegu lub w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego i został dostarczony do portu tego Państwa, i ani kapitan statku, ani właściciel przedmiotu, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania taki przedmiotem, to uznaje się, że urzędnik konsularny jest upoważniony do podjęcia takich środków, które mógłby podjąć w takich celach sam właściciel.