Rozdział 6 - Środowisko - Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony. Bruksela.2014.03.21 oraz 2014.06.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.1781

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 września 2017 r.

ROZDZIAŁ  6

Środowisko

Artykuł  360

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w kwestiach dotyczących środowiska, przyczyniając się w ten sposób do realizacji długoterminowego celu zrównoważonego rozwoju i zielonej gospodarki. Lepsza ochrona środowiska powinna przynieść korzyści obywatelom i przedsiębiorstwom na Ukrainie i w UE, w tym dzięki poprawie zdrowia publicznego, ochronie zasobów naturalnych, zwiększonej efektywności gospodarczej i środowiskowej, włączeniu ochrony środowiska do innych obszarów polityki oraz zwiększeniu produkcji dzięki stosowaniu nowoczesnych technologii. Współpraca ma przebiegać w najlepszym interesie Stron na zasadach równości i obopólnej korzyści, z uwzględnieniem wzajemnych zależności między Stronami w dziedzinie ochrony środowiska oraz umów wielostronnych w tym obszarze.

Artykuł  361

Współpraca zmierza do zachowania, ochrony, poprawy i przywracania jakości środowiska, ochrony zdrowia ludzi, rozważnego i racjonalnego korzystania z zasobów naturalnych oraz promowania środków na szczeblu międzynarodowym w zakresie rozwiązywania regionalnych lub globalnych problemów środowiska, między innymi w następujących dziedzinach:

a) zmiana klimatu;

b) zarządzanie w zakresie środowiska i kwestie horyzontalne, w tym kształcenie i szkolenie, a także dostęp do informacji o środowisku i procesów decyzyjnych;

c) jakość powietrza;

d) jakość wód i gospodarka zasobami wodnymi, w tym środowisko morskie;

e) gospodarka odpadami i zasobami;

f) ochrona przyrody, w tym zachowanie i ochrona bioróżnorodności i różnorodności krajobrazu (sieci ekologiczne);

g) zanieczyszczenia przemysłowe i zagrożenia przemysłowe;

h) chemikalia;

i) organizmy modyfikowane genetycznie, w tym w rolnictwie;

j) zagrożenie hałasem;

k) ochrona cywilna, w tym zagrożenia naturalne i spowodowane przez człowieka;

l) środowisko miejskie;

m) opłaty środowiskowe.

Artykuł  362

1. Strony między innymi:

a) wymieniają się informacjami i wiedzą specjalistyczną;

b) prowadzą wspólne działania badawcze oraz wymianę informacji dotyczących czystszych technologii;

c) planują działania na wypadek klęsk i innych sytuacji nagłych;

d) prowadzą wspólne działania na poziomie regionalnym i międzynarodowym, w tym w stosownych przypadkach w odniesieniu do umów wielostronnych w dziedzinie środowiska ratyfikowanych przez Strony oraz wspólnych działań w ramach właściwych agencji.

2. Strony poświęcają szczególną uwagę kwestiom transgranicznym.

Artykuł  363

Stopniowe zbliżenie prawodawstwa ukraińskiego do prawa i polityki UE w dziedzinie środowiska odbywa się zgodnie z załącznikiem XXX do niniejszego Układu.

Artykuł  364

Współpraca w sektorze ochrony ludności odbywa się poprzez wdrażanie szczególnych umów w tej dziedzinie, zawartych przez Strony zgodnie z odpowiednimi uprawnieniami i kompetencjami UE i jej państw członkowskich oraz zgodnie z procedurami prawnymi poszczególnych Stron. Współpraca ta ma na celu między innymi:

a) ułatwienie wzajemnej pomocy w sytuacjach nagłych;

b) całodobowa wymiana wczesnych ostrzeżeń i aktualnych informacji o transgranicznych sytuacjach nagłych, w tym wniosków o pomoc i ofert pomocy;

c) ocenę wpływu klęsk na środowisko;

d) zapraszanie ekspertów na specjalistyczne warsztaty techniczne i sympozja poświęcone kwestiom ochrony ludności;

e) doraźne zapraszanie obserwatorów na poszczególne ćwiczenia i szkolenia organizowane przez UE lub Ukrainę;

f) zacieśnianie obecnej współpracy w zakresie najbardziej skutecznego wykorzystania dostępnych możliwości ochrony ludności.

Artykuł  365

Współpraca obejmuje między innymi następujące cele:

a) opracowanie ogólnej strategii w dziedzinie środowiska, obejmującej zaplanowane reformy instytucjonalne (wraz z harmonogramami) służące zapewnieniu wdrożenia i egzekwowania prawodawstwa w dziedzinie środowiska; podział kompetencji organów w dziedzinie środowiska na poziomie krajowym, regionalnym i gminnym; stworzenie procedur podejmowania i wdrażania decyzji; opracowanie procedur służących promowaniu uwzględniania kwestii środowiska w innych obszarach polityki; określenie niezbędnych zasobów kadrowych i finansowych oraz mechanizmu przeglądu;

b) opracowanie strategii sektorowych w dziedzinie jakości powietrza, jakości wód i zarządzania zasobami wodnymi, w tym środowiskiem morskim, gospodarki odpadami i zasobami, ochrony przyrody, zanieczyszczenia przemysłowego, zagrożeń przemysłowych i chemikaliów, w tym wyraźne określenie harmonogramów i etapów wdrożenia, zakresów odpowiedzialności administracyjnej oraz strategii finansowych w zakresie inwestycji w infrastrukturę i technologie;

c) opracowanie i realizacja polityki w zakresie zmiany klimatu, w szczególności zgodnie z wykazem w załączniku XXXI do niniejszego Układu.

Artykuł  366

W kwestiach objętych rozdziałem 6 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.