Rozdział 18 - Polityka rybołówstwa i polityka morska - Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony. Bruksela.2014.03.21 oraz 2014.06.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.1781

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 września 2017 r.

ROZDZIAŁ  18

Polityka rybołówstwa i polityka morska

Polityka rybołówstwa

1. 
Strony współpracują w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie rybołówstwa, przynoszących korzyści obu Stronom, w tym w obszarze ochrony żywych zasobów wodnych i gospodarowania nimi, inspekcji i kontroli, gromadzenia danych oraz zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.
2. 
Współpraca ta będzie odbywać się z poszanowaniem międzynarodowych zobowiązań Stron dotyczących gospodarowania żywymi zasobami wodnymi i ich ochrony.

Strony podejmują wspólne działania, wymieniają informacje oraz wspierają się nawzajem w celu promowania:

a)
dobrego zarządzania i najlepszych praktyk w gospodarowaniu rybołówstwem z myślą o zapewnieniu ochrony zasobów rybnych i gospodarowania nimi w sposób zrównoważony, zgodnie z podejściem ekosystemowym;
b)
odpowiedzialnych połowów i zarządzania rybołówstwem zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju w celu zachowania zasobów rybnych i ekosystemów w zdrowym stanie;
c)
współpracy w ramach regionalnych organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem (RFMO).

W odniesieniu do art. 408 niniejszego Układu, oraz uwzględniając najlepsze doradztwo naukowe, Strony intensyfikują współpracę i koordynację działań w obszarze gospodarowania żywymi zasobami wodnymi Morza Czarnego i ich ochrony. Strony będą promować szerszą współpracę międzynarodową w obszarze Morza Czarnego w celu rozwoju stosunków w ramach odpowiedniej RFMO.

Strony wspierają inicjatywy takie jak wzajemna wymiana doświadczeń i wsparcie, zmierzające do zapewnienia realizacji zrównoważonej polityki rybołówstwa, opartej na priorytetowych obszarach dorobku prawnego UE w tej dziedzinie, w tym w zakresie:

a)
gospodarki żywymi zasobami wodnymi, nakładów połowowych i środków technicznych;
b)
inspekcji i kontroli działalności połowowej z wykorzystaniem niezbędnego sprzętu służącego do nadzoru, w tym systemu monitorowania statków, a także rozwoju odpowiednich struktur administracyjnych i sądowych zdolnych do stosowania odpowiednich środków;
c)
zharmonizowanego gromadzenia danych o połowach, wyładunkach i flotach oraz danych biologicznych i gospodarczych;
d)
zarządzania zdolnościami połowowymi, w tym działającego rejestru statków rybackich;
e)
poprawy efektywności rynków, w szczególności poprzez promowanie organizacji producentów, dostarczanie informacji konsumentom oraz normy rynkowe i identyfikowalność;
f)
opracowanie polityki strukturalnej rybołówstwa, ze szczególnym uwzględnieniem zrównoważonego rozwoju społeczności zamieszkujących wybrzeża.

Polityka morska

Uwzględniając współpracę w dziedzinie rybołówstwa, transportu, środowiska oraz innych dziedzin polityki związanych z morzem, Strony rozwijają również współpracę w zakresie zintegrowanej polityki morskiej, w szczególności w zakresie:

a)
promowania zintegrowanego podejścia do spraw morza, dobrego zarządzania i wymiany najlepszych praktyk dotyczących wykorzystywania przestrzeni morskiej;
b)
ustanowienia ram służących godzeniu rywalizujących ze sobą działań człowieka oraz zarządzaniu ich wpływem na środowisko morskie poprzez promowanie morskiego planowania przestrzennego jako narzędzia umożliwiającego doskonalenie procesu decyzyjnego;
c)
promowania zrównoważonego rozwoju regionów przybrzeżnych i różnych gałęzi przemysłu morskiego jako czynnika przyczyniającego się do wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w tym poprzez wymianę najlepszych praktyk;
d)
promowania strategicznych sojuszy pomiędzy przemysłem morskim, usługami oraz instytucjami naukowymi specjalizującymi się w badaniach morskich, w tym budowania międzysektorowych klastrów morskich;
e)
starań w kierunku poprawy środków służących bezpieczeństwu morskiemu i ochronie na morzu oraz udoskonalenia transgranicznego i międzysektorowego nadzoru morskiego w celu przeciwdziałania rosnącym zagrożeniom związanym z intensywnym ruchem morskim, zrzutami zanieczyszczeń ze statków, wypadkami na morzu i nielegalnymi działaniami na morzu, w oparciu o doświadczenia zgromadzone przez Ośrodek Koordynacyjno-Informacyjny w Burgas;
f)
ustanowienia regularnego dialogu i promowania różnego rodzaju sieci między podmiotami zainteresowanymi kwestiami morskimi.

Współpraca ta obejmuje:

a)
wymianę informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz transfer wiedzy fachowej w dziedzinie morza, w tym dotyczącej innowacyjnych technologii w sektorach morskich;
b)
wymianę informacji i najlepszych praktyk w zakresie opcji finansowania projektów, w tym partnerstw publiczno-prywatnych;
c)
wzmocnienie współpracy między Stronami na odpowiednich międzynarodowych forach morskich.

Regularny dialog w sprawach polityki rybołówstwa i polityki morskiej

W kwestiach objętych sekcją 1 i sekcją 2 rozdziału 18 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu Strony prowadzić będą regularny dialog.