Rozdział 5 - Ułatwienia celne i handlowe - Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony. Bruksela.2014.03.21 oraz 2014.06.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.1781

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 września 2017 r.

ROZDZIAŁ  5

Ułatwienia celne i handlowe

Artykuł  75

Cele

Strony uznają znaczenie ułatwień celnych i handlowych w zmieniających się warunkach dwustronnej wymiany handlowej. Strony zgodnie postanawiają, że wzmocnią współpracę w tym obszarze z myślą o zapewnieniu, aby odpowiednie przepisy i procedury oraz zdolności administracyjne stosownych organów administracyjnych zasadniczo spełniały cele skutecznej kontroli i wspierały ułatwienia w legalnym handlu.

Strony uznają, że szczególną uwagę należy zwrócić na uzasadnione cele polityki publicznej, w tym na ułatwienia w handlu, bezpieczeństwo i zapobieganie nadużyciom oraz zrównoważone podejście do nich.

Artykuł  76

Prawodawstwo i procedury

1. Strony uzgadniają, że ich odpowiednie prawodawstwo handlowe i celne jest zasadniczo stabilne i kompleksowe, a ich przepisy i procedury są proporcjonalne, przejrzyste, przewidywalne, niedyskryminujące, bezstronne oraz stosowane jednolicie i skutecznie oraz służą między innymi:

a) ochronie i ułatwianiu legalnego handlu poprzez skuteczne egzekwowanie i przestrzeganie wymogów prawnych;

b) unikaniu zbędnych lub dyskryminujących obciążeń przedsiębiorców, zapobieganiu nadużyciom, a także dalszemu ułatwianiu przedsiębiorcom osiągania wysokiego poziomu zgodności;

c) stosowaniu jednolitego dokumentu administracyjnego do celów zgłoszeń celnych;

d) doprowadzeniu do zwiększenia skuteczności, przejrzystości i uproszczenia procedur celnych i praktyk na granicy;

e) stosowaniu nowoczesnych technik celnych, wraz z oceną ryzyka, kontroli po odprawie celnej i metod kontroli przedsiębiorstw w celu uproszczenia i ułatwienia wprowadzania i zwalniania towarów;

f) obniżeniu kosztów i zwiększeniu przewidywalności dla przedsiębiorców, w tym małych i średnich przedsiębiorstw;

g) bez uszczerbku dla stosowania obiektywnych kryteriów oceny ryzyka, zapewnieniu niedyskryminacyjnego stosowania wymogów i procedur mających zastosowanie do przywozu, wywozu i towarów w tranzycie;

h) stosowaniu międzynarodowych instrumentów w dziedzinie ceł i handlu, w tym instrumentów opracowanych przez Światową Organizację Celną (zwaną dalej "WCO") (Ramy standardów dla zabezpieczenia i uproszczenia handlu globalnego z 2005 r., Konwencja stambulska dotycząca odprawy czasowej z 1990 r., Międzynarodowa konwencja w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów z 1983 r., WTO (np. w sprawie ustalania wartości), ONZ (Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR z 1975 r., Międzynarodowa konwencja w sprawie harmonizacji kontroli towarów na granicach z 1982 r.), a także wytyczne WE, takie jak strategie celne;

i) podjęciu niezbędnych środków w celu odzwierciedlenia i wdrożenia postanowień zmienionej konwencji z Kioto dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego z 1973 r.;

j) wprowadzeniu wcześniejszych wiążących interpretacji dotyczących klasyfikacji taryfowej i reguł pochodzenia. Strony zapewniają, aby interpretacja mogła być uchylona lub unieważniona wyłącznie po powiadomieniu przedsiębiorcy, którego to dotyczy, i bez skutku retroaktywnego, chyba, że interpretacja taka została sporządzona na podstawie nieprawidłowych lub niekompletnych informacji;

k) wprowadzeniu i stosowaniu uproszczonych procedur dla upoważnionych przedsiębiorstw handlowych zgodnie z obiektywnymi i niedyskryminacyjnymi kryteriami;

l) określeniu zasad zapewniających, aby wszelkie sankcje nałożone w przypadku naruszeń przepisów celnych lub wymogów proceduralnych były proporcjonalne i niedyskryminujące oraz aby ich stosowanie nie było przyczyną nieuzasadnionych opóźnień;

m) stosowaniu przejrzystych, niedyskryminujących i proporcjonalnych zasad w odniesieniu do licencjonowania pośredników celnych.

2. W celu usprawnienia metod pracy oraz zapewnienia niedyskryminacji, przejrzystości, skuteczności, wiarygodności i rozliczalności działań Strony:

a) podejmują dalsze działania na rzecz ograniczenia, uproszczenia i standaryzacji danych i dokumentacji wymaganych przez organy celne i inne agencje;

b) w miarę możliwości upraszczają wymogi i formalności dotyczące szybkiego zwolnienia i odprawy towarów;

c) wprowadzają skuteczne, szybkie i niedyskryminujące procedury gwarantujące prawo do odwołania się od działań, interpretacji i decyzji administracyjnych organów celnych i innych agencji mających wpływ na towary dostarczone do organów celnych. Procedury odwoławcze muszą być łatwo dostępne, również dla małych i średnich przedsiębiorstw, a wszelkie koszty z nimi związane muszą być rozsądne i współmierne do kosztów procedur odwoławczych. Strony podejmują również działania w celu zapewnienia, aby - w przypadku odwołania się od zakwestionowanej decyzji - towary były zwykle zwalniane, a płatności z tytułu cła mogły być odroczone, z zastrzeżeniem podjęcia wszelkich środków zabezpieczających uznanych za konieczne. W razie potrzeby powinno to być uzależnione od przedstawienia gwarancji w formie poręczenia lub depozytu;

d) zapewniają zachowanie najwyższych standardów etycznych, zwłaszcza na granicy, poprzez wykorzystanie środków odzwierciedlających zasady stosownych konwencji i instrumentów międzynarodowych w tym zakresie, w szczególności zmienionej deklaracji WCO z Aruszy (2003 r.) oraz strategii WE w sprawie etyki zawodowej w służbie celnej (2007 r.).

3. Strony uzgadniają, że zlikwidują:

a) wszelkie wymogi dotyczące obowiązkowego korzystania z usług pośredników celnych;

b) wszelkie wymogi dotyczące obowiązkowego korzystania z inspekcji przedwysyłkowych lub inspekcji przeznaczenia.

4. Postanowienia dotyczące tranzytu

a) Do celów niniejszego Układu mają zastosowanie zasady i definicje dotyczące tranzytu określone w postanowieniach WTO (art. V GATT z 1994 r. i postanowienia z nim związane, w tym wszelkie wyjaśnienia i ulepszenia wynikające z dauhańskiej rundy negocjacji w sprawie ułatwień w wymianie handlowej). Postanowienia te stosuje się także, gdy tranzyt towarów zaczyna się lub kończy na terytorium Strony (tranzyt wewnętrzny).

b) Strony podejmują działania zmierzające do stopniowego wzajemnego połączenia ich celnych systemów tranzytowych, z myślą o przyszłym udziale Ukrainy we wspólnym systemie tranzytowym określonym w Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. w sprawie wspólnej procedury tranzytowej.

c) Strony zapewniają współpracę i koordynację pomiędzy wszystkimi stosownymi organami i agencjami na ich terytorium, aby ułatwić ruch tranzytowy i promować współpracę transgraniczną. Strony wspierają również współpracę między organami a sektorem prywatnym w zakresie tranzytu.

Artykuł  77

Relacje ze środowiskiem gospodarczym

Strony postanawiają:

a) zapewnić przejrzystość oraz publiczne udostępnianie swoich przepisów i procedur, w miarę możliwości w formie elektronicznej, wraz z odpowiednim uzasadnieniem. Powinien istnieć mechanizm konsultacji oraz rozsądny okres czasu pomiędzy publikacją nowych lub zmienionych przepisów a ich wejściem w życie;

b) w razie potrzeby przeprowadzać terminowo i systematycznie konsultacje z przedstawicielami handlu na temat wniosków ustawodawczych oraz procedur dotyczących kwestii celnych handlowych. W tym celu każda ze Stron wprowadza odpowiednie mechanizmy regularnych konsultacji pomiędzy administracjami i podmiotami gospodarczymi;

c) udostępniać publicznie stosowne komunikaty administracyjne, zawierające informacje o wymogach agencji i procedurach wjazdowych, godzinach pracy i procedurach roboczych biur celnych w portach i na przejściach granicznych oraz o punktach kontaktowych udzielających informacji;

d) wspierać współpracę pomiędzy podmiotami gospodarczymi i właściwymi administracjami poprzez stosowanie niearbitralnych i publicznie dostępnych procedur, takich jak protokoły ustaleń, przede wszystkim w oparciu o te publikowane przez WCO;

e) zapewniać, aby ich odpowiednie wymogi oraz procedury celne pozostawały zgodne z uzasadnionymi potrzebami podmiotów handlowych i z najlepszymi praktykami oraz aby nie ograniczały wymiany handlowej w stopniu większym, niż jest to konieczne.

Artykuł  78

Opłaty i należności

Strony zakazują opłat administracyjnych o skutku równoważnym do należności celnych i opłat przywozowych lub wywozowych.

W odniesieniu do wszystkich opłat i należności jakiegokolwiek rodzaju nakładanych przez organy celne każdej ze Stron, w tym opłat i należności za zadania wykonane przez inną instancję w imieniu wspomnianych organów, w ramach przywozu lub wywozu lub w związku z przywozem lub wywozem oraz bez uszczerbku dla stosownych artykułów w rozdziale 1 (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) tytułu IV niniejszego Układu, Strony zgodnie postanawiają, że:

a) opłaty i należności można nałożyć jedynie na usługi świadczone poza wyznaczonymi godzinami i w miejscach innych niż te, o których mowa w przepisach celnych, na wniosek zgłaszającego w związku z odnośnym przywozem lub wywozem lub za dokonanie wszelkich formalności wymaganych do dokonania takiego przywozu lub wywozu;

b) opłaty i należności nie mogą przekraczać kosztu świadczonej usługi;

c) opłaty i należności nie są obliczane ad valorem;

d) informacja o opłatach i należnościach jest publikowana. Informacje te muszą podawać przyczyny nałożenia opłat lub należności na świadczone usługi, nazwę odpowiedzialnego organu, opłaty i należności, jakie zostaną zastosowane, oraz kiedy i jak ma zostać dokonana zapłata.

Informacje dotyczące opłat i należności są publikowane poprzez urzędowo określony środek przekazu, a jeśli jest to możliwe, na oficjalnej stronie internetowej;

e) nie nakłada się nowych lub zmienionych opłat i należności aż do czasu opublikowania i udostępnienia informacji o nich.

Artykuł  79

Ustalanie wartości celnej

1. Porozumienie w sprawie stosowania art. VII GATT z 1994 r. zawarte w załączniku 1A do Porozumienia WTO wraz ze wszelkimi późniejszymi zmianami reguluje zasady ustalania wartości celnej towarów w wymianie handlowej między Stronami. Jego postanowienia są włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część. Nie stosuje się minimalnych wartości celnych.

2. Strony współpracują w celu wypracowania wspólnego podejścia do kwestii dotyczących ustalania wartości celnej.

Artykuł  80

Współpraca celna

Strony zacieśniają współpracę, aby zapewnić realizację celów niniejszego rozdziału, zachowując właściwą równowagę pomiędzy uproszczeniem i ułatwieniem a skuteczną kontrolą i bezpieczeństwem. W tym celu, w stosownych przypadkach Strony posługują się strategią celną Komisji Europejskiej jako narzędziem referencyjnym.

Aby zapewnić zgodność z postanowieniami niniejszego rozdziału Strony między innymi:

a) wymieniają informacje na temat przepisów i procedur celnych;

b) opracowują wspólne inicjatywy dotyczące procedur przywozowych, wywozowych i tranzytowych, a także działają na rzecz zapewnienia sprawnego świadczenia usług na rzecz przedsiębiorców;

c) współpracują w zakresie automatyzacji procedur celnych i innych procedur handlowych;

d) wymieniają, w stosownych przypadkach, odpowiednie informacje i dane z zastrzeżeniem przestrzegania poufności danych szczególnie chronionych i ochrony danych osobowych;

e) wymieniają informacje lub rozpoczynają konsultacje w celu wypracowania, w miarę możliwości, wspólnych stanowisk w odniesieniu do zagadnień celnych w organizacjach międzynarodowych, takich jak WTO, WCO, ONZ, Konferencja Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju oraz Europejska Komisja Gospodarcza ONZ;

f) współpracują w zakresie planowania i świadczenia pomocy technicznej, w szczególności w celu reformy ułatwień celnych i handlowych zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszego Układu;

g) wymieniają najlepsze praktyki dotyczące operacji celnych skupiających się zwłaszcza na kwestii przestrzegania praw własności intelektualnej, w szczególności w zakresie podrabianych produktów;

h) promują koordynację pomiędzy wszystkimi organami granicznymi, zarówno na poziomie krajowym, jak i ponadgranicznym, w celu ułatwienia procedury przekraczania granicy i zwiększenia kontroli, biorąc pod uwagę, jeśli jest to możliwe i właściwe, wspólne kontrole graniczne;

i) wzajemnie uznają, w stosownych przypadkach, upoważnione przedsiębiorstwa handlowe i kontrole celne. O zakresie tej współpracy, jej realizacji i ustaleniach praktycznych decyduje Podkomitet ds. Ceł ustanowiony w art. 83 niniejszego Układu.

Artykuł  81

Wzajemna pomoc administracyjna w sprawach celnych

Niezależnie od art. 80 niniejszego Układu administracje Stron udzielają sobie wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych zgodnie z postanowieniami protokołu II do niniejszego Układu dotyczącego wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych.

Artykuł  82

Pomoc techniczna i budowanie potencjału

Strony współpracują w zakresie świadczenia pomocy technicznej i budowania potencjału w celu realizacji reformy ułatwień handlowych i celnych.

Artykuł  83

Podkomitet ds. Ceł

Niniejszym ustanawia się Podkomitet ds. Ceł. Przedstawia on sprawozdanie ze swojej działalności Komitetowi Stowarzyszenia w składzie, o którym mowa w art. 465 ust. 4 niniejszego Układu. Zadania Podkomitetu ds. Ceł obejmują systematyczne konsultacje i monitorowanie wykonywania niniejszego rozdziału i zarządzania nim, w tym kwestie dotyczące współpracy celnej, transgranicznej współpracy celnej i zarządzania, pomocy technicznej, reguł pochodzenia, ułatwień w wymianie handlowej, a także wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych.

Podkomitet ds. Ceł między innymi:

a) nadzoruje prawidłowe funkcjonowanie niniejszego rozdziału oraz protokołu 1 i 2 do niniejszego Układu;

b) decyduje o środkach i ustaleniach praktycznych w celu wykonywania niniejszego rozdziału oraz protokołu 1 i 2 do niniejszego Układu, w tym w zakresie wymiany informacji i danych, wzajemnego uznawania kontroli celnych i programów partnerstwa handlowego oraz wzajemnie uzgodnionych korzyści;

c) wymienia poglądy na tematy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym przyszłe środki i zasoby na ich realizację;

d) przedstawia zalecenia w stosownych przypadkach; oraz

e) przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  84

Zbliżenie przepisów celnych

Dokonuje się stopniowego zbliżenia do przepisów celnych UE określonych w standardach UE i międzynarodowych, jak przewidziano w załączniku XV do niniejszego Układu.