Uiszczanie gotówką opłat sądowych w b. dzielnicy austrjackiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.82.578

Akt utracił moc

Wersja od: 14 października 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW SPRAWIEDLIWOŚCI I SKARBU

z dnia 28 września 1921 r.

o uiszczaniu gotówką opłat sądowych w b. dzielnicy austrjackiej.

Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 1 marca 1921 r. (Dz. Ust. № 26 poz. 143) o podwyższeniu opłat sądowych w b. dzielnicy austrjackiej zarządza się co następuje:

§ 1. Należytości sądowe przepisane austr. ces. rozporządzeniem z 15 września 1915 (Dz. p. p. № 279) i ustawą z 1 marca 1921 (Dz. Ust. № 26 poz. 143), o ile w myśl art. 9 tej ustawy opłacane będą w gotówce, należy składać u urzędnika sądowego prowadzącego księgę pieniężną.

Urzędnik ten wpisuje wpłaconą należytość do prowadzonego w 2 egzemplarzach "Dziennika należytości stemplowych" a na odnośnym akcie potwierdza w miejscu przeznaczonem na przytwierdzenie stempla: "należytość stemplową w kwocie ...... uiszczono gotówką do poz. .... Dz. N. St. №. ...... z r. ...........".

Powyższy dziennik będzie pisany na luźnych arkuszach tygodniowych i ma zawierać w nagłówku kolejną numerację rozpoczynającą się z początkiem każdego roku kalendarzowego, oznaczenie odnośnego sądu i przeciąg czasu, (tydzień), który obejmuje; w treści zaś swej ma podawać: pozycję bieżącą dziennika, liczbę czynności i rodzaj aktu wraz z danemi służącemi do obliczenia należytości wreszcie kwotę pobranej należytości.

§ 2. Strona wnosząca podanie bezpośrednio do sądu winna przed oddaniem go do biura podawczego złożyć gotówkę przypadającą tytułem należytości stemplowej, do rąk prowadzącego księgę pieniężną, który potwierdzi złożenie należytości w sposób wskazany w § 1.

§ 3. Gdy pismo nadejdzie pocztą, a równocześnie należytość zostanie przesiana w gotówce, urzędnik biura podawczego skieruje odnośne pismo, przed oddaniem go do oddziału kancelaryjnego, do prowadzącego księgę pieniężną w celu umieszczenia na nim potwierdzenia uiszczenia należytości (§ 1).

§ 4. Należytości sądowe złożone w gotówce winien sąd odsyłać miejscowemu urzędowi podatkowemu co 8 dni, dołączając podsumowane i podpisane oba egzemplarze dziennika, z których jeden zatrzymuje urząd podatkowy u siebie a drugi zwraca z potwierdzeniem przyjęcia wymieniając artykuł i daty zarachowania.

§ 5. Artykuł 9 ustawy z 1 marca 1921 r. (Dz. Ust. № 26 poz. 143) nie zmienia przepisów o bezpośrednim wymiarze należytości przez władze skarbowe i o obowiązku sądów donoszenia władzom skarbowym o wypadkach podlegających bezpośredniemu wymiarowi.

§ 6. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.