§ 4. - Udzielanie zezwoleń na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zagranicznymi pojazdami samochodowymi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.31.153

Akt utracił moc

Wersja od: 14 lipca 1961 r.

§  4.

1. Nie wymaga się zezwolenia na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego podróżnych:

1) autobusem (przyczepą lub naczepą autobusową), o ile podróżni są członkami zespołów osobowych uczestniczących w międzynarodowych targach, wystawach i imprezach, oraz pod warunkiem, że przy powrotnym przekroczeniu granicy państwowej pojazd ten przewiezie te same osoby;

2) autobusem (przyczepą lub naczepą autobusową), o ile podróżni są uczestnikami wycieczek zagranicznych, oraz pod warunkiem, że przy powrotnym przekroczeniu granicy państwowej pojazd ten przewiezie te same osoby;

3) dorożką lub taksówką samochodową.

2. Przy przewozach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 w pojeździe powinna się znajdować ostemplowana przez wjazdowy urząd celny imienna lista podróżnych, w której obok imienia i nazwiska każdego z członków zespołu lub uczestników wycieczek powinien być wpisany numer jego paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy; poza tym uczestnicy międzynarodowych imprez (ust. 1 pkt 1) powinni być zaopatrzeni w odpowiednie karty uczestnictwa. Lista powinna być okazana w wyjazdowym urzędzie celnym na dowód dopełnienia warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.