Rozdział 1 - Przedmiot i zakres zezwoleń. - Udzielanie zezwoleń na publiczny transport drogowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.64.442

Akt utracił moc
Wersja od: 28 lipca 1961 r.

Rozdział  1.

Przedmiot i zakres zezwoleń.

§  2.
Zezwolenia na wykonywanie publicznego transportu drogowego na podstawie art. 6, zwanego w dalszym ciągu "transportem", można udzielić w zakresie potrzeb transportowych ustalonych przez komisję koordynacji transportu (art. 9).
§  3.
1.
Zezwolenia mogą być udzielane na wykonywanie:
1)
regularnego transportu osób autobusami na określonej linii lub określonych liniach, zwanego dalej "komunikacją autobusową":
a)
między osiedlami,
b)
w mieście stanowiącym powiat lub w osiedlu będącym uzdrowiskiem;
2)
nieregularnego transportu osób w granicach określonego obszaru:
a)
autobusami,
b)
samochodami osobowymi zaopatrzonymi w urządzenia rejestrujące samoczynnie opłatę za użycie pojazdu (taksomierze), zwanymi dalej "taksówkami samochodowymi",
c)
samochodami osobowymi bez taksomierzy, zwanymi dalej "dorożkami samochodowymi",
d) 1
samochodami osobowymi wynajmowanymi,
e) 2
osobowymi pojazdami konnymi zaopatrzonymi w taksomierze, zwanymi dalej "taksówkami konnymi",
f) 3
osobowymi pojazdami konnymi bez taksomierzy, zwanymi dalej "dorożkami konnymi";
3)
nieregularnego transportu rzeczy w granicach określonego obszaru:
a)
samochodami ciężarowymi (z przyczepami) i ciągnikami drogowymi z przyczepami jak również ciągnikami siodłowymi z naczepami, zwanymi dalej "ciężarowymi pojazdami samochodowymi",
b) 4
samochodami z nadwoziem ciężarowym o ładowności do do 1.500 kg ciężaru lub motocyklami z przyczepami bagażowymi, zaopatrzonymi w taksomierze, zwanymi dalej "taksówkami bagażowymi",
c)
samochodami lub motocyklami określonymi pod lit. b) bez taksomierzy, zwanymi dalej "dorożkami bagażowymi",
d)
ciężarowymi pojazdami konnymi.
2.
Zezwolenie na wykonywanie komunikacji autobusowej między osiedlami (ust. 1 pkt 1 lit. a) może obejmować również użycie przyczep autobusowych lub bagażowych.
3.
Wykonywanie nieregularnego transportu rzeczy określonego rodzaju, dla którego przepisy przewozowe, sanitarne, administracyjne lub inne przewidują użycie pojazdu ze specjalnym urządzeniem, wymaga osobnego zezwolenia. Urządzeń załadunkowych i rozładunkowych znajdujących się na pojeździe nie uważa się za urządzenie specjalne w rozumieniu niniejszego przepisu.
§  4.
Zezwolenia na wykonywanie komunikacji autobusowej w mieście stanowiącym powiat lub w osiedlu będącym uzdrowiskiem można udzielić na linię autobusową wybiegającą poza granice administracyjne miasta lub osiedla na obszar przyległych osiedli mieszkaniowych, ustalony przez komisję koordynacji transportu.
§  5.
1.
Obszar wykonywania nieregularnego transportu, na który, w ramach określonych przez komisję koordynacji transportu, wydano zezwolenie, nie może przekraczać granic administracyjnych obszaru podległego władzy, która zezwolenia udzieliła, z następującymi odchyleniami:
1)
na podstawie zezwolenia obejmującego obszar powiatu transport może być wykonywany również na obszarze lub z obszaru miasta leżącego wewnątrz tego powiatu, a stanowiącego osobny powiat, w razie potrzeby wjazdu do tego miasta lub przejazdu przez nie; to samo stosuje się do obszaru m. st. Warszawy i m. Łodzi w odniesieniu do transportu wykonywanego na podstawie zezwolenia obejmującego obszar powiatu lub województwa warszawskiego albo łódzkiego;
2)
na podstawie zezwolenia obejmującego obszar miasta stanowiącego powiat lub osiedla będącego uzdrowiskiem transport może być wykonywany również na obszar lub z obszaru graniczącego z nim innego miasta lub uzdrowiska jako też na obszary podmiejskie danych miast lub obszary przyuzdrowiskowe, określone przez właściwą komisję koordynacji transportu, albo też z tych obszarów; to samo stosuje się do zezwolenia udzielonego na obszar m. st. Warszawy lub m. Łodzi w odniesieniu do obszarów podmiejskich tych miast ustalonych przez właściwe komisje koordynacji transportu.
3) 5
na podstawie zezwolenia udzielonego przez właściwy do spraw komunikacji organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) spółdzielni pracy transportowo-warsztatowej lub spółdzielczej organizacji turystycznej w ramach ich statutowej działalności przewozy turystyczno-wycieczkowe autobusami i samochodami wynajmowanymi mogą być wykonywane z obszaru określonego zezwoleniem na obszar całego kraju.
2.
Obszar objęty zezwoleniem określa się nazwami miast, osiedli, powiatów lub województw według podziału administracyjnego Państwa.
§  6.
1.
Zezwolenia na wykonywanie nieregularnego transportu osób autobusami, taksówkami samochodowymi lub dorożkami samochodowymi oraz rzeczy ciężarowymi pojazdami samochodowymi, udzielane przez prezydia wojewódzkich rad narodowych, mogą w przypadkach uzasadnionych obejmować oprócz obszaru lub części obszaru danego województwa również obszar poszczególnych sąsiadujących z nim powiatów sąsiednich województw, który wykazuje szczególnie silne powiązania gospodarze, administracyjne lub turystyczne z powiatami tego województwa.
2.
Zezwolenia, udzielane przez Prezydia Rad Narodowych m. st. Warszawy lub m. Łodzi na wykonywanie transportu określonego w ust. 1, mogą obejmować także obszary województwa warszawskiego lub łódzkiego w całości lub w części.
3.
Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wydawane są w porozumieniu z prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej.
§  7. 6
1.
Na obszarze miasta wyłączonego z województwa oraz miasta stanowiącego powiat miejski zezwolenie na wykonywanie nieregularnego transportu osób samochodami osobowymi i rzeczy samochodami z nadwoziem ciężarowym o ładowności do 1.500 kg ciężaru lub motocyklami z przyczepami bagażowymi może być udzielone tylko wówczas, jeżeli pojazdy te są zaopatrzone w taksomierze (taksówki osobowe i bagażowe).
2.
Przepis ust. 1 może być rozciągnięty na obszar innych miejscowości niż wymienione w tym ustępie - zarządzeniem prezydium wojewódzkiej rady narodowej, ogłoszonym w dzienniku urzędowym wojewódzkiej rady narodowej. Termin wejścia w życie zarządzenia nie może być wcześniejszy niż 3 miesiące od dnia ogłoszenia.
§  8.
Zezwolenie dotyczy tylko pojazdów w nim wymienionych i dopuszczonych do ruchu na drogach publicznych (zarejestrowanych). Zezwolenie nie wymieniające pojazdów, którymi transport ma być wykonywany, jest nieważne.
§  9.
Zezwolenie jest imienne. Odstąpienie w jakiejkolwiek formie uprawnień płynących z zezwolenia powoduje jego nieważność.
§  10.
Zezwolenie na wykonywanie nieregularnego transportu nie może być udzielone osobie, która posiada zezwolenie tego samego rodzaju na inny obszar.
§  11.
1.
Przepisy rozporządzenia nie dotyczą zarobkowego transportu, wykonywanego ubocznie i dorywczo przez rolników ciężarowymi pojazdami konnymi (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. d).
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do tych przypadków, gdy rolnik wykonuje zawodowo transport w granicach administracyjnych miast stanowiących powiaty. W tych przypadkach rolnik trudniący się transportem może uzyskać zezwolenie na okres czasu wolny od pracy na roli.
1 § 3 ust. 1 pkt 2 lit. d) dodana przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 7 lipca 1961 r. (Dz.U.61.34.175) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lipca 1961 r.
2 § 3 ust. 1 pkt 2 lit. e) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 7 lipca 1961 r. (Dz.U.61.34.175) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lipca 1961 r.
3 § 3 ust. 1 pkt 2 lit. f) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 7 lipca 1961 r. (Dz.U.61.34.175) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lipca 1961 r.
4 § 3 ust. 1 pkt 3 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 18 lutego 1960 r. (Dz.U.60.14.83) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 1960 r.
5 § 5 ust. 1 pkt 3 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 7 lipca 1961 r. (Dz.U.61.34.175) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 lipca 1961 r.
6 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 18 lutego 1960 r. (Dz.U.60.14.83) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 grudnia 1960 r.