Rozdział 5 - Zasady orzekania - Udzielanie wyróżnień oraz postępowanie dyscyplinarne w stosunku do funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.54.232

Akt utracił moc

Wersja od: 21 czerwca 1991 r.

Rozdział  5

Zasady orzekania

§  30.

1. Na podstawie całokształtu okoliczności oraz zebranego w sprawie materiału dowodowego przełożony podejmuje decyzję:

1) o uniewinnieniu, jeżeli przeprowadzone postępowanie nie potwierdziło zarzutów stawianych obwinionemu lub przeprowadzone postępowanie karne zostało zakończone orzeczeniem o uniewinnieniu, a czyn nie stanowił naruszenia dyscypliny służbowej,

2) o uznaniu funkcjonariusza winnym popełnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej i wymierzeniu kary dyscyplinarnej

2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, należy wydać nie później niż w ciągu 14 dni od daty zamknięcia postępowania dyscyplinarnego.

§  31.

1. Decyzja powinna zawierać:

1) oznaczenie właściwego przełożonego, który wydaje decyzję,

2) datę wydania,

3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego,

4) określenie czynu przypisanego obwinionemu,

5) rozstrzygnięcie w sprawie,

6) uzasadnienie decyzji,

7) pouczenie o prawie wniesienia odwołania,

8) podpis przełożonego i pieczęć jednostki.

2. Rozstrzygnięcie w sprawie powinno zawierać:

1) stwierdzenie winy i rodzaj wymierzonej kary dyscyplinarnej albo

2) uniewinnienie obwinionego.

§  32.

1. Wymierzona kara dyscyplinarna powinna być współmierna do czynu popełnionego przez obwinionego.

2. Wymierzając karę dyscyplinarną należy uwzględnić charakter przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej, ich skutki, pobudki działania, okoliczności popełnienia czynu, stopień nasilenia złej woli, następstwa ujemne dla służby, dotychczasowe wyniki w służbie oraz zachowanie się obwinionego poza służbą. Należy również brać pod uwagę inne okoliczności, zarówno łagodzące, jak i obciążające, istotne w sprawie.

3. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności:

1) popełnienie przewinienia lub naruszenie dyscypliny służbowej przez funkcjonariusza w czasie prowadzonego przeciwko niemu postępowania dyscyplinarnego lub w czasie wykonywania uprzednio wymierzonej kary dyscyplinarnej, jak również w czasie próby określonej w orzeczeniu o warunkowym zawieszeniu wykonywania kary lub warunkowym umorzeniu postępowania karnego,

2) poważne skutki popełnienia z niskich pobudek przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej,

3) popełnienie przewinienia lub naruszenie dyscypliny służbowej wobec podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę.

§  33.

1. Za popełniony czyn karze się jeden raz i z uwzględnieniem art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymierza się jedną karę.

2. W razie ukarania za kilka czynów, wymierza się karę dyscyplinarną odpowiednio surowszą.