Rozdział 5 - Postępowanie dyscyplinarne - Udzielanie wyróżnień oraz postępowanie dyscyplinarne w stosunku do policjantów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.48.212

Akt utracił moc
Wersja od: 6 czerwca 1991 r.

Rozdział  5

Postępowanie dyscyplinarne

§  16.
1.
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przez policjanta przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej.
2.
Postępowanie dyscyplinarne ma na celu:
1)
ustalenie, czy przewinienie lub naruszenie dyscypliny służbowej faktycznie zaistniało oraz w jakim czasie i przez kogo zostało popełnione,
2)
wszechstronne wyjaśnienie przyczyn i okoliczności popełnienia przewinienia lub naruszenia, o których mowa w pkt 1.
3.
O wszczęciu postępowania dyscyplinarnego wydaje się postanowienie. Postanowienie niezwłocznie doręcza się obwinionemu.
§  17.
1.
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna, z zastrzeżeniem § 18 i 19, przełożony właściwy w sprawach osobowych:
1)
z własnej inicjatywy,
2)
na wniosek bezpośredniego przełożonego policjanta,
3)
na polecenie wyższego przełożonego,
4)
na wniosek sądu honorowego, sądu lub prokuratora albo organu uprawnionego do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego lub organu uprawnionego do nakładania kar porządkowych.
2.
Przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego podejmuje się czynności wyjaśniające, jeżeli wiadomość o przewinieniu lub naruszeniu dyscypliny służbowej budzi wątpliwości, w szczególności co do popełnienia tego czynu lub co do osoby sprawcy.
3.
Czynności, o których mowa w ust. 2, należy ukończyć w terminie dwóch tygodni od daty ich podjęcia.
§  18.
1.
Jeżeli wina policjanta nie budzi wątpliwości lub nie zachodzi potrzeba wymierzenia surowszej kary niż upomnienie, nagana, surowa nagana, nagana z ostrzeżeniem, ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku i zakaz opuszczania miejsca zakwaterowania do 6 dni - postępowanie dyscyplinarne może wszcząć bezpośredni przełożony policjanta.
2.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1, po wysłuchaniu obwinionego i złożeniu przez niego wyjaśnienia na piśmie sporządza się notatkę służbową, na której podstawie wydaje się orzeczenie o wymierzeniu kary.
§  19.
1.
Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się:
1)
jeżeli czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny,
2)
po upływie terminu określonego w art. 135 ust. 1 ustawy.
2.
Postępowania dyscyplinarnego można nie wszczynać, jeżeli:
1)
policjant złożył raport z prośbą o niezwłoczne zwolnienie ze służby,
2)
wina policjanta nie budzi wątpliwości i nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary surowszej niż upomnienie; przepis § 18 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  20.
1.
Postępowanie dyscyplinarne przeprowadza przełożony, który wydał postanowienie o jego wszczęciu, lub wyznaczony przez niego policjant.
2.
Do prowadzenia postępowania wyznacza się policjanta posiadającego stopień nie niższy od stopnia posiadanego przez obwinionego albo zajmującego co najmniej równorzędne z nim stanowisko służbowe.
3.
Prowadzący postępowanie dyscyplinarne jest obowiązany wyłączyć się z udziału w tym postępowaniu, jeżeli:
1)
sprawa dotyczy go bezpośrednio,
2)
jest małżonkiem obwinionego lub osoby przez niego pokrzywdzonej,
3)
jest krewnym lub powinowatym obwinionego w myśl przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących wyłączenia sędziego z mocy prawa od udziału w sprawie,
4)
był świadkiem zdarzenia,
5)
pomiędzy nim a obwinionym zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do bezstronności prowadzącego postępowanie.
4.
Prowadzący postępowanie bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności uzasadniające jego wyłączenie się od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.
5.
O zaistnieniu okoliczności wymienionych w ust. 3 prowadzący postępowanie powiadamia przełożonego, który go wyznaczył. Do czasu wyznaczenia innego policjanta do prowadzenia postępowania podejmuje on jednak czynności nie cierpiące zwłoki.
6.
Przepisy ust. 1-5 mają odpowiednie zastosowanie przy czynnościach wyjaśniających.
7.
Obwiniony ma prawo złożyć do przełożonego właściwego w sprawach osobowych wniosek o wyłączenie prowadzącego postępowanie z przyczyn, o których mowa w ust. 3. Do czasu rozpatrzenia wniosku przez przełożonego podejmuje się czynności nie cierpiące zwłoki.
8.
Jeżeli postępowanie dyscyplinarne prowadzi przełożony właściwy w sprawach osobowych, wniosek, o którym mowa w ust. 7, obwiniony kieruje do wyższego przełożonego.
§  21.
1.
Prowadzący postępowanie dyscyplinarne zbiera materiały i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy, w szczególności przesłuchuje świadków, pokrzywdzonych, przyjmuje wyjaśnienia od obwinionego oraz zleca przeprowadzenie odpowiednich badań. Z czynności tych sporządza protokoły. Obwiniony może złożyć wyjaśnienia na piśmie.
2.
W razie konieczności przeprowadzenia czynności poza miejscowością, w której toczy się postępowanie, o jej przeprowadzenie można zwrócić się do kierownika jednostki organizacyjnej Policji właściwego według miejsca, w którym czynność ma być dokonana.
3.
Materiały przekazane przez prokuratora, organ uprawniony do stosowania grzywny w celu przymuszenia lub nałożenia kary porządkowej albo przez sąd honorowy włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
§  22.
W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:
1)
zgłaszania wniosków dowodowych,
2)
wnoszenia w terminie 3 dni od doręczenia mu postanowienia lub orzeczenia:
a)
zażalenia na postanowienie, z wyjątkiem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego,
b)
odwołania od orzeczenia o ukaraniu,
3)
ustanowienia spośród policjantów wskazanego przez siebie obrońcy, który jest uprawniony do:
a)
zapoznawania się z materiałami postępowania dyscyplinarnego,
b)
składania wniosków dowodowych i przedstawiania opinii,
c)
obecności przy ogłaszaniu obwinionemu postanowień podejmowanych w toku postępowania dyscyplinarnego.
§  23.
1.
Wnioski o przeprowadzenie postępowania dowodowego obwiniony zgłasza na piśmie prowadzącemu postępowanie dyscyplinarne.
2.
Oddalenie wniosku wymaga uzasadnienia na piśmie i akceptacji przełożonego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania.
§  24.
Postanowienia wydane w toku postępowania dyscyplinarnego i orzeczenia o ukaraniu doręcza się niezwłocznie obwinionemu (ukaranemu).
§  25.
1.
Postępowanie dyscyplinarne powinno być zakończone w ciągu 1 miesiąca od daty jego wszczęcia.
2.
Komendant wojewódzki Policji może przedłużyć termin prowadzenia postępowania do 2 miesięcy.
3.
W szczególnie uzasadnionych okolicznościach Komendant Główny Policji może przedłużyć termin prowadzenia postępowania na czas oznaczony powyżej 2 miesięcy.
§  26.
1.
Jeżeli wiadomość o przewinieniu lub naruszeniu dyscypliny służbowej wskazuje, że czyn zawiera znamiona przestępstwa ściganego z urzędu albo taki charakter czynu ustalono w toku postępowania dyscyplinarnego, zawiadamia się o tym bezzwłocznie prokuratora.
2.
W sprawach prowadzonych przeciwko policjantom podejrzanym o popełnienie przestępstwa postępowanie dyscyplinarne prowadzi się niezależnie od postępowania przygotowawczego. W sprawach tych należy wyznaczyć policjanta do współdziałania z prokuratorem. W postępowaniu dyscyplinarnym można, za zgodą prokuratora, wykorzystywać dowody zebrane w postępowaniu przygotowawczym.
§  27.
1.
Przełożony właściwy w sprawach osobowych zawiesza postępowanie dyscyplinarne do czasu zakończenia postępowania karnego, jeżeli czyn zarzucony policjantowi jest przedmiotem tego postępowania i nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy przestępstwo popełnione przez policjanta jest oczywiste i uniemożliwia dalsze pozostawanie policjanta w służbie.
3.
Przełożony właściwy w sprawach osobowych może zawiesić postępowanie dyscyplinarne, gdy zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania; okres zawieszenia nie może przekroczyć 9 miesięcy.
§  28.
1.
Jeżeli prowadzący postępowanie dyscyplinarne uzna, że zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy dotyczące obwinionego, jest obowiązany zapoznać go z aktami postępowania i pouczyć, że może on w terminie 3 dni zgłosić wniosek o ich uzupełnienie. Przepisy § 22 i 23 stosuje się odpowiednio.
2.
Obwiniony po zapoznaniu się z aktami postępowania podpisuje protokół sporządzony z tej czynności.
3.
Odmowa obwinionego zapoznania się z aktami postępowania lub złożenia podpisu stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje dalszych czynności.
4.
W przypadku korzystania w postępowaniu dyscyplinarnym z materiałów prowadzonego równocześnie postępowania przygotowawczego, zapoznanie obwinionego z tymi materiałami następuje po uzyskaniu zgody prokuratora nadzorującego lub prowadzącego postępowanie przygotowawcze. Z odmowną decyzją prokuratora w tej sprawie należy zapoznać obwinionego.
5.
Po zebraniu materiałów i zapoznaniu z nimi obwinionego prowadzący postępowanie wydaje postanowienie o zamknięciu postępowania dyscyplinarnego i sporządza sprawozdanie, które powinno zawierać:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe policjanta, który prowadził postępowanie,
2)
stanowisko służbowe przełożonego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego,
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego,
4)
określenie czynu zarzucanego obwinionemu,
5)
opis ustalonego stanu faktycznego na podstawie zebranych dowodów,
6)
wnioski dotyczące wymiaru kary, umorzenia postępowania dyscyplinarnego lub skierowania sprawy do właściwego sądu honorowego, z uzasadnieniem i wskazaniem okoliczności łagodzących lub obciążających.
§  29.
1.
Postanowienie o umorzeniu postępowania wydaje się, jeżeli:
1)
nastąpiło przedawnienie wszczęcia postępowania lub wymierzenia kary dyscyplinarnej,
2)
zaistniały inne okoliczności wyłączające postępowanie dyscyplinarne.
2.
Postępowanie dyscyplinarne można umorzyć w razie długotrwałej choroby obwinionego lub złożenia przez niego raportu o niezwłoczne zwolnienie go ze służby, jeżeli postępowanie dotyczy czynu, za który policjant ponosi wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną.
3.
Postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego wydaje przełożony, który wszczął to postępowanie.