Rozdział 3 - Postępowanie dyscyplinarne - Udzielanie wyróżnień i przeprowadzanie postępowań dyscyplinarnych wobec funkcjonariuszy Agencji Wywiadu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.1230

Akt obowiązujący
Wersja od: 10 lipca 2020 r.

Rozdział  3

Postępowanie dyscyplinarne

§  8. 
Naruszeniem dyscypliny służbowej, za które funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, jest:
1)
niedopełnienie obowiązków służbowych;
2)
odmowa wykonania albo niewykonanie rozkazu lub polecenia służbowego, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 79 ust. 2 ustawy, oraz gdy odmowa dotyczy wykonania polecenia służbowego, które nie pozostaje w związku z pełnieniem służby;
3)
zaniechanie wykonania czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób niedbały lub niezgodny z rozkazem lub poleceniem służbowym;
4)
świadome wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę dla służby, funkcjonariusza bądź innej osoby;
5)
umyślne naruszenie dóbr osobistych innego funkcjonariusza w czasie pełnienia służby;
6)
nadużycie zajmowanego stanowiska do osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;
7)
wprowadzenie się w stan ograniczający zdolność wykonywania zadania służbowego lub uniemożliwiający jego wykonanie;
8)
utrata służbowej broni palnej lub amunicji albo legitymacji służbowej;
9)
utrata materiału zawierającego informacje niejawne;
10)
samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania bądź nieusprawiedliwione opuszczenie lub niestawienie się do miejsca pełnienia służby;
11)
porzucenie służby.
§  9. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez funkcjonariusza czynu, za który ponosi on odpowiedzialność dyscyplinarną, zwanego dalej "czynem".
2. 
Postępowanie dyscyplinarne zmierza do ustalenia, czy czyn faktycznie został popełniony oraz do wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności i przyczyn popełnienia tego czynu.
§  10. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna z urzędu przełożony.
2. 
Postępowanie dyscyplinarne można wszcząć także na wniosek sądu lub prokuratora albo na wniosek innego organu, instytucji lub osoby, pokrzywdzonych w wyniku czynu funkcjonariusza.
3. 
W przypadku wniosku, o którym mowa w ust. 2, przełożony zawiadamia odpowiednio sąd, prokuratora albo pokrzywdzonego o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania, natomiast materiały przekazane przez sąd, prokuratora albo pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
§  11. 
1. 
Przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego należy podjąć niezbędne czynności wyjaśniające, jeżeli wiadomość o popełnieniu czynu budzi wątpliwości, w szczególności co do faktu jego popełnienia, jego kwalifikacji prawnej lub osoby sprawcy.
2. 
Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być ukończone w terminie 14 dni od dnia ich podjęcia.
§  12. 
1. 
Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się albo wszczęte umarza, gdy:
1)
czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia czynu;
2)
czynu nie popełniono albo czyn nie zawiera znamion czynu, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną;
3)
sprawca czynu nie podlega orzecznictwu dyscyplinarnemu;
4)
sprawca czynu zmarł;
5)
nastąpiło przedawnienie, o którym mowa w art. 147 ustawy;
6)
postępowanie co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie ukończone lub toczy się.
2. 
Postępowania dyscyplinarnego można nie wszczynać, a wszczęte można umorzyć, gdy okoliczności popełnionego czynu nie budzą wątpliwości, a naruszenie dyscypliny służbowej jest znikome.
3. 
Postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego wydaje przełożony. Na postanowienie przysługuje zażalenie. Przepisy § 32, § 34 i § 36 stosuje się odpowiednio.
4. 
W przypadku gdy wina funkcjonariusza oraz okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości i nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary surowszej niż nagana z ostrzeżeniem, funkcjonariusz może wyrazić pisemną zgodę na dobrowolne poddanie się takiej karze dyscyplinarnej.
§  13. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego.
2. 
Odpis postanowienia, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie doręcza się:
1)
funkcjonariuszowi, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne, zwanemu dalej "obwinionym";
2)
kierownikowi jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu właściwej w sprawach kadr.
3. 
Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego wydającego postanowienie;
2)
datę i miejsce wydania;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
powołanie podstawy prawnej;
5)
określenie czynu zarzucanego obwinionemu;
6)
podanie kwalifikacji prawnej czynu;
7)
stopień, imię i nazwisko rzecznika dyscyplinarnego wyznaczonego do przeprowadzenia postępowania;
8)
uzasadnienie;
9)
podpis przełożonego i pieczęć jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu lub Szefa Agencji Wywiadu.
4. 
Jeżeli w toku postępowania dyscyplinarnego okaże się, że obwinionemu należy zarzucić ponadto czyn nieobjęty postanowieniem o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego albo czyn w zmienionej w istotny sposób postaci, przełożony wydaje nowe postanowienie. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
§  14. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o których mowa w § 11 ust. 1, prowadzi rzecznik dyscyplinarny wyznaczony przez kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu.
2. 
Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o których mowa w § 11 ust. 1:
1)
wobec zastępcy Szefa Agencji Wywiadu, kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu, zastępcy kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu oraz rzecznika dyscyplinarnego w okresie sprawowania przez niego tej funkcji,
2)
w przypadku wszczęcia tego postępowania lub polecenia podjęcia tych czynności przez Szefa Agencji Wywiadu - prowadzi rzecznik dyscyplinarny wyznaczony przez Szefa Agencji Wywiadu.
3. 
Władzę dyscyplinarną przełożonego w postępowaniu dyscyplinarnym prowadzonym wobec osób, o których mowa w ust. 2, posiada Szef Agencji Wywiadu.
§  15. 
1. 
Szef Agencji Wywiadu, na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu, powołuje rzecznika dyscyplinarnego w jednostce organizacyjnej Agencji Wywiadu spośród funkcjonariuszy tej jednostki.
2. 
W jednostce organizacyjnej Agencji Wywiadu powołuje się co najmniej jednego i nie więcej niż trzech rzeczników dyscyplinarnych.
3. 
Powołanie rzecznika dyscyplinarnego następuje za jego pisemną zgodą na okres 2 lat.
§  16. 
1. 
Szef Agencji Wywiadu odwołuje rzecznika dyscyplinarnego w przypadku:
1)
zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę jego zwolnienia ze służby w Agencji Wywiadu;
2)
prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną;
3)
przeniesienia do innej jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu.
2. 
Szef Agencji Wywiadu, w uzasadnionych przypadkach, może odwołać rzecznika dyscyplinarnego, na jego własny wniosek lub na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu, przed upływem okresu, o którym mowa w § 15 ust. 3.
§  17. 
Kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu, na 30 dni przed upływem okresu, o którym mowa w § 15 ust. 3, występuje z wnioskiem do Szefa Agencji Wywiadu o powołanie następnego rzecznika dyscyplinarnego.
§  18. 
1. 
Rzecznika dyscyplinarnego wyłącza się od prowadzenia postępowania dyscyplinarnego, jeżeli:
1)
sprawa dotyczy go bezpośrednio;
2)
jest małżonkiem obwinionego albo pozostaje we wspólnym pożyciu z tą osobą;
3)
jest krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby przez niego pokrzywdzonej w linii prostej albo w linii bocznej aż do stopnia między dziećmi rodzeństwa osoby wymienionej w pkt 2, albo jest związany z tą osobą węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli;
4)
został w sprawie będącej przedmiotem tego postępowania dyscyplinarnego przesłuchany w charakterze świadka;
5)
między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do bezstronności prowadzącego postępowanie.
2. 
Rzecznik dyscyplinarny bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności uzasadniające jego wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.
3. 
Rzecznik dyscyplinarny zawiadamia pisemnie o zaistnieniu okoliczności wymienionych w ust. 1 przełożonego, który wszczął postępowanie.
4. 
Obwiniony może złożyć do przełożonego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, wniosek o wyłączenie rzecznika dyscyplinarnego.
5. 
Przełożony wydaje postanowienie o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego.
6. 
Do czasu wydania przez przełożonego postanowienia o wyłączeniu, rzecznik dyscyplinarny podejmuje wyłącznie czynności niecierpiące zwłoki.
7. 
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia czynności wyjaśniających, o których mowa w § 11 ust. 1.
§  19. 
1. 
Rzecznik dyscyplinarny zbiera dowody i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy, w szczególności:
1)
przesłuchuje obwinionego i świadków;
2)
zleca przeprowadzenie odpowiednich badań i ekspertyz lub występuje do przełożonego z wnioskiem o zlecenie ich przeprowadzenia;
3)
zasięga niezbędnych opinii.
2. 
Z przesłuchania obwinionego, świadków i biegłych w sprawie sporządza się protokoły.
3. 
Przed przesłuchaniem rzecznik dyscyplinarny uprzedza świadka i biegłego o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
4. 
Materiały przekazane przez organy, instytucje lub osoby określone w § 10 ust. 2 włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
§  20. 
1. 
W toku postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny wydaje postanowienia, jeżeli ich wydanie nie jest zastrzeżone do kompetencji przełożonego. Przepis § 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. 
Zażalenie na postanowienie wnosi się za pośrednictwem wydającego postanowienie, w terminie 3 dni od dnia doręczenia postanowienia, do przełożonego, a jeżeli postanowienie wydał ten przełożony - do Szefa Agencji Wywiadu.
3. 
Jeżeli postanowienie wydał Szef Agencji Wywiadu, zażalenie nie przysługuje, a obwiniony może w terminie określonym w ust. 2 złożyć do Szefa Agencji Wywiadu wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
4. 
Przełożony po rozpatrzeniu zażalenia wydaje postanowienie o:
1)
utrzymaniu zaskarżonego postanowienia w mocy albo
2)
uchyleniu zaskarżonego postanowienia i jego zmianie lub zwrocie do ponownego rozpatrzenia - w całości lub w części.
5. 
Postanowienia wydane w toku postępowania dyscyplinarnego doręcza się obwinionemu i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony w sprawie.
§  21. 
W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:
1)
odmowy składania wyjaśnień;
2)
zgłaszania wniosków dowodowych;
3)
ustanowienia obrońcy, którym może być funkcjonariusz, adwokat lub radca prawny;
4)
przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego;
5)
wnoszenia zażaleń na postanowienia, jeżeli rozporządzenie tak stanowi.
§  22. 
1. 
Wnioski dowodowe zgłasza się na piśmie rzecznikowi dyscyplinarnemu, ze wskazaniem okoliczności, które mają być udowodnione.
2. 
Rzecznik dyscyplinarny nie może odmówić przeprowadzenia dowodów mających istotne znaczenie dla wyjaśnienia sprawy.
3. 
Rzecznik dyscyplinarny odmawia uwzględnienia wniosku dowodowego, jeżeli:
1)
przeprowadzenie dowodu jest niedopuszczalne;
2)
okoliczność, która ma zostać udowodniona, jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
3)
okoliczność, która ma zostać udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy lub dowodu nie da się przeprowadzić.
4. 
Oddalenie wniosku dowodowego wymaga wydania postanowienia.
5. 
Na postanowienie o oddaleniu wniosku dowodowego przysługuje zażalenie.
§  23. 
1. 
Obwiniony ustanawia obrońcę na piśmie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego.
2. 
Obrońcy przysługują uprawnienia obwinionego, chyba że ten ograniczy je na piśmie.
3. 
Obrońca ma prawo uczestniczyć w czynnościach, w których udział obwinionego jest obowiązkowy.
§  24. 
1. 
Postępowanie dyscyplinarne powinno być ukończone w terminie 30 dni od dnia jego wszczęcia.
2. 
W uzasadnionych przypadkach przełożony może przedłużyć, w drodze postanowienia, postępowanie dyscyplinarne do trzech miesięcy.
§  25. 
1. 
Przełożony zawiesza postępowanie dyscyplinarne do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego, zwłaszcza gdy ukaranie dyscyplinarne zależy od wyników postępowania karnego i czyn nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy popełnienie przestępstwa przez funkcjonariusza jest oczywiste i pozostawienie go w służbie godzi w jej interes.
3. 
Przełożony może zawiesić postępowanie dyscyplinarne, gdy zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania.
4. 
Na postanowienie o zawieszeniu postępowania dyscyplinarnego przysługuje zażalenie.
5. 
Po ustaniu przyczyn uzasadniających zawieszenie postępowania dyscyplinarnego przełożony wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania.
§  26. 
1. 
Jeżeli rzecznik dyscyplinarny uzna, że zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy, zaznajamia obwinionego z materiałami postępowania dyscyplinarnego.
2. 
Obwiniony ma prawo, w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z materiałami postępowania dyscyplinarnego, złożyć wniosek o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego, o czym poucza się obwinionego.
3. 
Wniosek o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego rozpatruje rzecznik dyscyplinarny. Na postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego przysługuje zażalenie.
4. 
Z czynności zaznajomienia obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza się protokół.
§  27. 
1. 
Rzecznik dyscyplinarny po zapoznaniu obwinionego z materiałami postępowania dyscyplinarnego, jeżeli nie zachodzi potrzeba ich uzupełnienia, wydaje postanowienie o zamknięciu postępowania i sporządza, w terminie 3 dni, sprawozdanie kończące postępowanie dyscyplinarne.
2. 
Sprawozdanie kończące postępowanie dyscyplinarne zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe rzecznika dyscyplinarnego;
2)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
dokładne określenie zarzucanego obwinionemu czynu, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności oraz skutków jego popełnienia, wraz z podaniem kwalifikacji prawnej;
5)
opis ustalonego stanu faktycznego na podstawie zebranych dowodów;
6)
wnioski dotyczące orzeczenia dyscyplinarnego lub umorzenia postępowania dyscyplinarnego z uzasadnieniem i wskazaniem okoliczności łagodzących i obciążających.