Rozdział 3 - Postępowanie dyscyplinarne - Udzielanie wyróżnień i przeprowadzanie postępowań dyscyplinarnych wobec funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.60 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 13 stycznia 2014 r.

Rozdział  3

Postępowanie dyscyplinarne

§  7.
Przełożony wymierza funkcjonariuszowi kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 146 ust. 1 ustawy, przy czym właściwym do wymierzenia kar dyscyplinarnych, określonych w art. 146 ust. 1:
1)
pkt 7 i 8 ustawy - jest przełożony właściwy do mianowania na stopień;
2)
pkt 6, 9 i 10 ustawy - jest Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 75 ustawy.
§  8.
1.
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się niezwłocznie, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia dyscypliny służbowej przez funkcjonariusza, w szczególności w przypadku:
1)
odmowy wykonania albo niewykonania rozkazu lub polecenia służbowego, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 79 ust. 2 ustawy, oraz przypadku gdy odmowa dotyczy wykonania polecenia, które nie pozostaje w związku z pełnieniem służby;
2)
zaniechania wykonania czynności służbowej albo wykonania jej w sposób niedbały lub niezgodny z rozkazem lub poleceniem służbowym;
3)
świadomego wprowadzenia w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę dla służby, szkodę funkcjonariuszowi albo innej osobie;
4)
umyślnego naruszenia dóbr osobistych innego funkcjonariusza albo innej osoby, w czasie lub w związku z pełnieniem służby;
5)
wprowadzenia się w stan ograniczający zdolność wykonywania obowiązków służbowych albo uniemożliwiający wykonywanie obowiązków służbowych;
6)
zawinionej utraty broni służbowej lub amunicji, legitymacji służbowej, a także dokumentu zawierającego informacje stanowiące tajemnicę państwową albo służbową;
7)
nadużycia zajmowanego stanowiska lub służby dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;
8)
samowolnego oddalenia się funkcjonariusza z rejonu zakwaterowania, jeżeli pełni służbę w systemie skoszarowanym, a także nieusprawiedliwionego opuszczenia lub niestawienia się w miejscu pełnienia służby;
9)
porzucenia służby.
2.
Celem postępowania dyscyplinarnego jest w szczególności:
1)
ustalenie, czy czyn, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, zwany dalej "czynem", został popełniony i czy obwiniony jest jego sprawcą;
2)
wszechstronne wyjaśnienie okoliczności i przyczyn popełnienia czynu;
3)
zebranie i utrwalenie dowodów w sprawie;
4)
wymierzenie funkcjonariuszowi współmiernej do popełnionego przez niego czynu kary dyscyplinarnej.
§  9.
Postępowanie dyscyplinarne jest postępowaniem dwuinstancyjnym.
§  10.
1.
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna przełożony:
1)
z urzędu;
2)
na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza lub na polecenie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
3)
na wniosek sądu lub prokuratora albo na wniosek innego organu, instytucji lub osoby prawnej lub fizycznej, w tym pokrzywdzonej wskutek czynu funkcjonariusza.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przełożony zawiadamia składającego wniosek o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania. Materiały sprawy przekazane przez sąd, prokuratora, instytucję albo pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
§  11.
1.
Przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego przełożony może polecić podjęcie w niezbędnym zakresie czynności wyjaśniających, jeżeli wiadomość o popełnieniu czynu budzi wątpliwości, w szczególności co do faktu jego popełnienia, charakteru naruszenia dyscypliny służbowej lub osoby sprawcy.
2.
Czynności wyjaśniające, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia ich podjęcia, przy czym w każdym przypadku powinny zostać zakończone najpóźniej w dniu upływu terminu, o którym mowa w art. 147 ust. 1 ustawy.
3.
Z przeprowadzonych czynności wyjaśniających sporządza się sprawozdanie.
§  12.
1.
Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza, gdy:
1)
czynu nie popełniono albo czyn nie zawiera znamion czynu, za który funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną;
2)
sprawca czynu nie ponosi odpowiedzialności dyscyplinarnej;
3)
sprawca czynu zmarł;
4)
nastąpiło przedawnienie, o którym mowa w art. 147 ustawy;
5)
postępowanie co do tego samego czynu tego samego funkcjonariusza zostało prawomocnie ukończone lub toczy się.
2.
Postępowania dyscyplinarnego można nie wszczynać, a wszczęte należy umorzyć, gdy:
1)
okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, a naruszenie dyscypliny służbowej przez funkcjonariusza jest znikome;
2)
naruszenie dyscypliny służbowej przez funkcjonariusza oraz okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, a nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary surowszej niż nagana z ostrzeżeniem i funkcjonariusz wyraził pisemną zgodę na dobrowolne poddanie się takiej karze dyscyplinarnej.
3.
Postanowienie o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego wydaje przełożony. Na postanowienie to stronom przysługuje zażalenie. Przepisy § 31, 33 i 35 stosuje się odpowiednio.
§  12a.
Przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego przełożony zwraca się do kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego właściwej w sprawach kadrowych o wyznaczenie przez niego rzecznika dyscyplinarnego do prowadzenia czynności wyjaśniających, o których mowa w § 11 ust. 1, oraz postępowania dyscyplinarnego.
§  13.
1.
Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego.
2.
Odpis postanowienia, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie funkcjonariuszowi, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne, zwanemu dalej "obwinionym", oraz kierownikowi jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego właściwej w sprawach kadrowych.
3.
Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego wydającego postanowienie;
2)
datę i miejsce wydania;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
wskazanie podstawy prawnej;
5)
określenie czynu zarzucanego obwinionemu ze wskazaniem, jakie przepisy naruszył;
6)
kwalifikację prawną czynu, jeżeli czyn stanowi wykroczenie lub przestępstwo;
7)
stopień, imię i nazwisko rzecznika dyscyplinarnego wyznaczonego do przeprowadzenia postępowania;
8)
uzasadnienie;
9)
informację o pouczeniu obwinionego o uprawnieniach przysługujących mu w toku postępowania dyscyplinarnego;
10)
imienną pieczęć i podpis przełożonego oraz pieczęć jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
4.
Jeżeli w toku postępowania dyscyplinarnego okaże się, że obwinionemu należy zarzucić czyn nieobjęty postanowieniem o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego albo czyn w zmienionej w istotny sposób postaci, przełożony wydaje postanowienie o zmianie postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
§  14.
1.
W Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego działa zespół rzeczników dyscyplinarnych, zwany dalej "zespołem", podległy kierownikowi jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego właściwej w sprawach kadrowych.
2.
Czynności wyjaśniające, o których mowa w § 11 ust. 1, oraz postępowanie dyscyplinarne prowadzi rzecznik dyscyplinarny powołany do zespołu.
§  15.
1.
Rzecznika dyscyplinarnego powołuje do zespołu Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
2.
Rzecznika dyscyplinarnego powołuje się za jego pisemną zgodą. Decyzję o powołaniu doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu oraz włącza do jego akt osobowych.
3.
Rzecznikiem dyscyplinarnym może być funkcjonariusz w służbie stałej, posiadający w dniu powołania co najmniej pięcioletni staż służby, który:
1)
posiada stopień oficerski;
2)
nie był karany sądownie i dyscyplinarnie;
3)
posiada co najmniej pozytywną opinię służbową;
4)
nie zajmuje stanowiska służbowego: zastępcy lub doradcy Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, kierownika lub zastępcy kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
§  16.
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego odwołuje rzecznika dyscyplinarnego z zespołu w przypadku:
1)
zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę jego zwolnienia ze służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
2)
utraty jednej z przesłanek, o których mowa w § 15 ust. 3;
3)
złożenia pisemnego wniosku przez rzecznika dyscyplinarnego;
4)
oddelegowania do pełnienia służby poza Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
5)
zaistnienia innych okoliczności uniemożliwiających wykonywanie funkcji rzecznika dyscyplinarnego.
§  17.
1.
Rzecznik dyscyplinarny wyłącza się od prowadzenia czynności wyjaśniających lub postępowania dyscyplinarnego, jeżeli:
1)
sprawa dotyczy go bezpośrednio;
2)
jest małżonkiem obwinionego, jego obrońcy lub osoby pokrzywdzonej albo pozostaje we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób;
3)
jest krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby pokrzywdzonej w linii prostej, a w linii bocznej aż do stopnia między dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2, albo jest związany z jedną z tych osób węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli;
4)
był świadkiem zdarzenia lub w tej sprawie został przesłuchany w charakterze świadka;
5)
między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do bezstronności;
6)
jest podwładnym obwinionego, jego obrońcy lub osoby pokrzywdzonej.
2.
Rzecznik dyscyplinarny bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności uzasadniające jego wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.
3.
Rzecznik dyscyplinarny o zaistnieniu okoliczności wymienionych w ust. 1 niezwłocznie zawiadamia pisemnie przełożonego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne.
4.
Obwiniony lub osoba pokrzywdzona może złożyć przełożonemu, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, uzasadniony wniosek o wyłączenie rzecznika dyscyplinarnego. Przełożony wydaje postanowienie o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego.
4a.
Odpis postanowienia o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego doręcza się niezwłocznie obwinionemu, osobie pokrzywdzonej oraz kierownikowi jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego właściwej w sprawach kadrowych.
5.
Do czasu wydania przez przełożonego postanowienia, o którym mowa w ust. 4, rzecznik dyscyplinarny podejmuje wyłącznie czynności niecierpiące zwłoki.
6.
Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia czynności wyjaśniających, o których mowa w § 11 ust. 1.
§  18.
1.
Rzecznik dyscyplinarny zbiera dowody i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy, w szczególności przesłuchuje osobę pokrzywdzoną, obwinionego i świadków, występuje do przełożonego z wnioskiem o zlecenie przeprowadzenia odpowiednich badań i ekspertyz oraz zasięga niezbędnych opinii.
2.
Z przesłuchania osoby pokrzywdzonej, obwinionego, świadków i biegłych sporządza się protokół.
3.
Rzecznik dyscyplinarny przed przesłuchaniem osoby pokrzywdzonej, świadka i biegłego uprzedza ją o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Fakt uprzedzenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań odnotowuje się w protokole przesłuchania.
§  19.
1.
W toku postępowania dyscyplinarnego postanowienia wydaje rzecznik dyscyplinarny, o ile ich wydanie nie jest zastrzeżone dla przełożonego. Przepis § 13 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
2.
Na postanowienia wydane w toku postępowania dyscyplinarnego, z wyłączeniem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego oraz postanowienia o zmianie postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, obwinionemu i jego obrońcy przysługuje zażalenie. Zażalenie wnosi się do przełożonego za pośrednictwem wydającego postanowienie, w terminie 3 dni od dnia doręczenia postanowienia, a jeżeli postanowienie wydał przełożony - do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
3.
Jeżeli postanowienie wydał Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zażalenie nie przysługuje, a obwiniony może złożyć Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
4.
Przełożony po rozpatrzeniu zażalenia wydaje, w terminie 7 dni od dnia jego wniesienia, postanowienie o:
1)
utrzymaniu zaskarżonego postanowienia w mocy albo
2)
uchyleniu zaskarżonego postanowienia i jego zmianie lub zwrocie do ponownego rozpatrzenia - w całości lub w części.
5.
Postanowienia wydane w toku postępowania dyscyplinarnego niezwłocznie doręcza się na piśmie obwinionemu i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony w sprawie.
§  20.
Obwiniony ma prawo do:
1)
odmowy składania wyjaśnień;
2)
zgłaszania wniosków dowodowych, w tym o przesłuchanie świadków;
3)
ustanowienia obrońcy, którym może być funkcjonariusz, adwokat lub radca prawny;
4)
przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich notatek.
§  21.
1.
Wnioski dowodowe zgłasza się na piśmie rzecznikowi dyscyplinarnemu, ze wskazaniem okoliczności, które mają być udowodnione.
2.
Rzecznik dyscyplinarny nie może odmówić przeprowadzenia dowodów mających istotne znaczenie dla wyjaśnienia sprawy.
3.
Rzecznik dyscyplinarny odmawia uwzględnienia wniosku dowodowego, jeżeli:
1)
przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem;
2)
okoliczność, która ma zostać udowodniona, jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy;
3)
okoliczność, która ma zostać udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy lub dowodu nie da się przeprowadzić;
4)
wniosek dowodowy w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania dyscyplinarnego.
4.
Oddalenie wniosku dowodowego następuje w drodze postanowienia.
§  22.
1.
Obwiniony może ustanowić obrońcę na piśmie na każdym etapie postępowania dyscyplinarnego. Do obrońcy stosuje się odpowiednio przepis § 17 ust. 1.
2.
Obrońcy przysługują uprawnienia obwinionego i prawo do uczestniczenia w czynnościach przeprowadzanych z udziałem obwinionego.
§  23.
1.
Postępowanie dyscyplinarne powinno być ukończone w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia jego wszczęcia.
2.
W uzasadnionych przypadkach przełożony może, w drodze postanowienia, przedłużyć postępowanie dyscyplinarne na dalszy czas oznaczony, niezbędny do jego zakończenia, nieprzekraczający 3 miesięcy.
§  24.
1.
Postępowanie dyscyplinarne zawiesza się, gdy:
1)
zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca jego prowadzenie - na czas trwania przeszkody;
2)
czyn stanowi jednocześnie przestępstwo - do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego, zwłaszcza gdy wymierzenie funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej zależy od wyników postępowania karnego i czyn nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy popełnienie przestępstwa przez funkcjonariusza jest oczywiste, a pozostawienie funkcjonariusza w służbie godzi w jej interes.
3.
Postępowanie dyscyplinarne zawiesza przełożony w drodze postanowienia.
4.
Przełożony wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania niezwłocznie po ustaniu przyczyn uzasadniających zawieszenie postępowania dyscyplinarnego.
§  25.
1.
Jeżeli rzecznik dyscyplinarny uzna, że cele postępowania dyscyplinarnego, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 1-3, zostały osiągnięte, zaznajamia obwinionego z materiałami postępowania dyscyplinarnego.
2.
Obwiniony ma prawo, w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z materiałami postępowania dyscyplinarnego, złożyć pisemny wniosek o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego, o czym poucza się obwinionego, a wzmiankę o pouczeniu zamieszcza się w protokole.
3.
Wniosek o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego rozpatruje rzecznik dyscyplinarny. W przypadku nieuwzględnienia wniosku rzecznik dyscyplinarny wydaje postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego.
4.
Z czynności zaznajomienia obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza się protokół.
§  26.
1.
Rzecznik dyscyplinarny, po zapoznaniu obwinionego z materiałami postępowania dyscyplinarnego, jeżeli nie zachodzi potrzeba ich uzupełnienia, wydaje postanowienie o zamknięciu postępowania dyscyplinarnego i sporządza, w terminie 3 dni od dnia zamknięcia postępowania dyscyplinarnego, sprawozdanie z jego przebiegu, które niezwłocznie przekazuje przełożonemu.
2.
Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe rzecznika dyscyplinarnego;
2)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
dokładne określenie zarzucanego obwinionemu czynu, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności oraz skutków jego popełnienia, wraz ze wskazaniem przepisów, które obwiniony naruszył, oraz podanie kwalifikacji prawnej w przypadku gdy czyn stanowi jednocześnie wykroczenie lub przestępstwo;
5)
opis, ustalonego na podstawie zebranych dowodów, stanu faktycznego;
6)
wnioski dotyczące orzeczenia dyscyplinarnego co do umorzenia postępowania dyscyplinarnego lub wymiaru kary dla obwinionego, z uzasadnieniem i wskazaniem okoliczności łagodzących i obciążających.