Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Udzielanie przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.1240 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 13 czerwca 2022 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1. 
Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, zwaną dalej "Agencją", pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020.
§  2. 
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć odpowiednio mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem Komisji (UE) nr 651/2014";
1a)
dużym przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 2 pkt 24 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014;
2)
pracowniku przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć osobę, o której mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, wykonującą pracę na rzecz mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy lub dużego przedsiębiorcy;
3)
sektorowej radzie do spraw kompetencji - należy przez to rozumieć radę, o której mowa w art. 4c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości;
4)
grupie mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców - należy przez to rozumieć dwóch lub więcej mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców współpracujących ze sobą w obrocie gospodarczym;
5)
firmie rodzinnej - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo prowadzone w oparciu o osobistą pracę co najmniej dwóch członków rodziny, gdzie co najmniej jeden z nich ma istotny wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwem, oraz członkowie rodziny łącznie posiadają większościowy udział w strukturze własnościowej;
6)
członkach rodziny - należy przez to rozumieć zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, dzieci rodzeństwa, małżonków, partnerów, powinowatych, krewnych, osoby przysposabiające lub przysposobione;
7)
technologiach kompensacyjnych i asystujących - należy przez to rozumieć technologie, których uruchomienie lub zastosowanie umożliwia lub ułatwia osobom ze szczególnymi potrzebami w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1062 oraz z 2022 r. poz. 975 i 1079) korzystanie z produktów lub usług;
8)
uniwersalnym projektowaniu - należy przez to rozumieć uniwersalne projektowanie w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami;
9)
uczestnikach szkolenia - należy przez to rozumieć osoby fizyczne będące przedsiębiorcami biorące udział w szkoleniu lub pracowników, których przedsiębiorcy skierowali na szkolenie;
10)
wkładzie prywatnym przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć środki, które nie zostały uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z otrzymanymi wcześniej innymi środkami publicznymi, w szczególności w formie kredytów preferencyjnych, dopłat do oprocentowania kredytów, gwarancji lub poręczeń udzielonych na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku, a także środkami z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej i Funduszu Spójności.
§  3. 
1. 
Pomoc finansowa, o której mowa w § 1, jest udzielana w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej "wsparciem", lub w formie finansowania kosztów usług świadczonych przez usługodawców bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej.
2. 
Pomoc de minimis jest udzielana na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanym dalej "rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013".
3. 
Pomoc publiczna, o której mowa w § 5 ust. 1, jest udzielana na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651/2014.
4. 
Pomoc de minimis oraz pomoc publiczna, o której mowa w § 5 ust. 1, mogą być udzielone, jeżeli spełniają warunki kumulacji pomocy, o których mowa odpowiednio w art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 oraz w art. 8 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
5. 
Pomoc de minimis jest udzielana do końca sześciomiesięcznego okresu następującego po upływie okresu stosowania rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.
6. 
Pomoc publiczna na szkolenia i pomoc publiczna na usługi doradcze jest udzielana do końca okresu dostosowawczego, o którym mowa w art. 58 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014.
§  4. 
1. 
Pomoc finansowa uzyskana przez przedsiębiorców:
1)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 6 ust. 1 i 3,
2)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 8 ust. 1,
3)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 10,
4)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 12a ust. 1,
5)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 12c ust. 1,
6)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 12e ust. 1,
7)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 12g ust. 1,
8)
w ramach finansowania kosztów usług, o którym mowa w § 12i ust. 1,
9)
w ramach finansowania kosztów usług, o którym mowa w § 12j ust. 1,
10)
w ramach wsparcia, o którym mowa w § 12k ust. 1

- stanowi pomoc de minimis.

2. 
Pomoc de minimis może być udzielona przedsiębiorcy prowadzącemu działalność we wszystkich sektorach, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.
3. 
Wielkość dopuszczalnej pomocy de minimis udzielonej jednemu przedsiębiorcy, w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013, określa się na podstawie art. 3 ust. 2-9 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013.
§  5. 
1. 
Pomoc finansowa, o której mowa w § 6 ust. 1 i 3, § 8 ust. 1, § 10 ust. 1, § 12a ust. 1, § 12c ust. 1, § 12e ust. 1, § 12g ust. 1, § 12j ust. 1 oraz § 12k ust. 1, przeznaczona na usługi świadczone dla przedsiębiorców, może stanowić pomoc publiczną na szkolenia lub na usługi doradcze dla tych przedsiębiorców, w przypadku gdy jej udzielenie spowodowałoby przekroczenie dopuszczalnej wielkości pomocy de minimis.
2. 
Pomoc publiczna nie może być udzielona ani wypłacona przedsiębiorcy, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy publicznej, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc przyznaną przez Rzeczpospolitą Polską za niezgodną z prawem oraz rynkiem wewnętrznym.
3. 
Pomoc publiczna wywołuje efekt zachęty, co oznacza, że jest udzielana przedsiębiorcy pod warunkiem złożenia pisemnego wniosku o udzielenie pomocy przed podjęciem prawnie wiążącego zobowiązania do udziału w szkoleniu lub usłudze doradczej przedsiębiorcy lub pracowników przedsiębiorstwa.
4. 
Pomoc publiczna, o której mowa w art. 4 ust. 1 lit. d oraz lit. n rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014, stanowi pomoc indywidualną podlegającą notyfikacji Komisji Europejskiej i może być udzielona po zatwierdzeniu jej przez Komisję Europejską.
5. 
Pomoc finansowa, o której mowa w § 6 ust. 1 i 3, § 12a ust. 1, § 12c ust. 1, § 12e ust. 1, § 12g ust. 1, § 12j ust. 1 oraz § 12k ust. 1, nie może być udzielona na szkolenia, których obowiązek przeprowadzenia wynika z przepisów prawa.