Udzielanie gwarancji Skarbu Państwa do sumy 200.000.000 mk. za ulgowe pożyczki dla drobnych przemysłowców, rzemieślników oraz ich organizacji wytwórczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.4.16

Akt indywidualny

Wersja od: 28 lipca 1923 r.

USTAWA

z dnia 17 grudnia 1920 r.

w przedmiocie udzielania gwarancji i kredytów z P. K.K. P. Skarbu Państwa do sumy 4.000.000.000 mk. za ulgowe pożyczki dla drobnych przemysłowców, rzemieślników oraz ich organizacji wytwórczych. ¹

Art.  1. ²

Sejm upoważnia Rząd do przyjęcia gwarancji Skarbu Państwa do sumy mk. 4.000.000.000 (dwieście miljonów) za pożyczki ulgowe dla drobnych przemysłowców, rzemieślników, ich organizacji wytwórczych, oraz przemysłu ludowo-domowego, udzielane na podstawach następujących:

1. Kredyty ulgowe będą przyznawane przez utworzone przy Ministerstwie Przemysłu i Handlu i lokalnych organach tegoż Ministerstwa specjalne komisje, przy szczególnem uwzględnieniu zrzeszeń przemysłowo-wytwórczych: rzemieślniczych, robotniczych i włościańskich.

2. Kredyt będzie przyznawany po uprzedniem zbadaniu warunków technicznych, finansowych i gospodarczych danego przedsiębiorstwa.

3. Po zbadaniu warunków (punkt 2) decyzje o przyznaniu kredytu powezmą:

a) Komisja Główna z siedzibą w Warszawie, składająca się z przedstawiciela Ministerstwa Przemysłu i Handlu jako przewodniczącego, przedstawiciela Ministerstwa Skarbu, Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej, oraz pięciu przedstawicieli organizacji rzemieślniczych i wspóldzielczo-wytwórczych, a na wypadek ich nieobecności - z tyluż zastępców i dwuch przedstawicieli instytucji kredytowych, które będą wypłaty przyznanych pożyczek uskuteczniały, w tem przedstawiciela Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej.

b) Komisje miejscowe, przy urzędach przemysłowych lub instytucjach, w tym celu przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu wyznaczonych, składające się z delegata Ministerstwa Przemysłu i Handlu jako przewodniczącego, przedstawiciela Ministerstwa Skarbu, pięciu przedstawicieli miejscowych organizacji rzemieślniczych i współdzielczo-wytwórczych, a na wypadek ich nieobecności-z tyluż zastępców i dwóch przedstawicieli miejscowych instytucji kredytowych, w tem przedstawiciela miejscowego oddziału Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej.

4. Wszelkie podania o pożyczkę mają być wnoszone do komisji miejscowej. Komisje miejscowe mają prawo przyznawania kredytu do wysokości mk. 50.000, zaś dla kooperatyw wytwórczych do wysokości mk. 100.000. Zgłoszenia o kredyt wyższy ponad sumę mk. 500.000 lub 1.000.000 przesyłają komisje miejscowe wraz ze swoją opinją do decyzji Komisji Głównej w Warszawie.

Komisja Główna może być też równocześnie komisją miejscową w Warszawie i może według swego uznania udzielić dodatkowego kredytu przed spłatą pierwotnie udzielonej pożyczki.

Przewodniczący oraz przedstawiciel Ministerstwa Skarbu zarówno w Komisji Głównej, jak i w miejscowych, ma prawo sprzeciwu na decyzję komisji; w takim razie decyzja będzie wstrzymana aż do rozstrzygnięcia sprzeciwu przez Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Pracy i Opieki Społecznej.

5. Przyznawane na warunkach spłaty w terminie do 10 lat pożyczki będą wypłacane przez instytucje kredytowe lub Polską Krajową Kasę Pożyczkową i jej oddziały, przyczem listę instytucji kredytowych zatwierdza Minister Przemysłu i Handlu oraz Minister Skarbu. Powołane instytucje kredytowe będą miały prawo wypłaty pożyczek z tytułu kredytu ulgowego ponad normę, przewidzianą w ich ustawach, w stosunku ich zobowiązań do ich kapitałów własnych.

6) Oprócz sposobów zabezpieczenia kredytu, przewidzianych w dotychczasowem prawie obowiązującem i w ustawach instytucji kredytowych, ulgowy kredyt może być również udzielany pod zastaw towarów, maszyn i narzędzi wytwórczych, pozostających w posiadaniu i użytkowaniu korzystającego z kredytu, pod jego opieką i odpowiedzialnością, bez obowiązku sporządzania aktu urzędowego. Wierzyciel nabywa, mimo odmiennych postanowień ustaw ogólnych, prawo zastawu (przywilej) na danych przedmiotach. Za wyzbycie się maszyn, narzędzi i urządzeń, pozostających pod zastawem, jak również za brak określonej ilości zastawionych przedmiotów, pożyczający podlega odpowiedzialności karnej.

7. Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa dyskontuje instytucjom kredytowym zobowiązania, powstałe z tytułu przyznanego kredytu ulgowego, ponad normą kredytu zwykłego, przyznawanego im przez tę Kasę, oraz wypłaca bezpośrednio petentom przyznane przez komisję pożyczki.

8. Warunki udzielenia kredytu i wysokość oprocentowania ustali Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemyślu i Handlu, a w wypadkach udzielenia kredytów z P. K. K. P. Minister Skarbu ustali również dodatkowe warunki pożyczki, zabezpieczające P. K. K. P. przed skutkami dewaluacji marki, o ile pożyczka jest długoterminowa.

9. Skarb Państwa przyjmuje wobec instytucji kredytowych, udzielających pożyczek na mocy niniejszej ustawy z tytułu kredytu ulgowego, gwarancję do wysokości całego kapitału, procentów i kosztów. Gwarancja ta może być jednak zrealizowana po wyczerpaniu wszelkich środków prawnych przez instytucje kredytowe w celu ściągnięcia należności od dłużników, poręczycieli i żyrantów włącznie z przeprowadzeniem egzekucji sądowej, o ile w poszczególnym wypadku niewypłacalności dłużnika Minister Przemysłu i Handlu nie zwolni Instytucji kredytowej od zastosowania niektórych środków prawnych, lub też nie spowoduje wcześniejszego zrealizowania gwarancji. Zobowiązania, zapłacone na podstawie gwarancji przez Skarb Państwa, będą scedowane na rzecz tegoż Skarbu.

Art.  2.

Podania i załączniki do nich w sprawie kredytu, udzielanego na zasadzie niniejszej ustawy, są wolne od wszelkich opłat skarbowych i stemplowych.

Art.  3.

Wykonanie tej ustawy poleca się Ministrowi Przemysłu i Handlu, który w porozumieniu z Ministrem Skarbu wyda do niej przepisy wykonawcze.

Ustawa wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia, równocześnie traci moc obowiązującą ustawa z dnia 30 Maja 1919 roku w przedmiocie udzielania gwarancji Skarbu Państwa do wysokości 50.000.000 mk. za ulgowe pożyczki dla drobnych przemysłowców, rzemieślników oraz ich organizacji wytwórczych (Dz. Pr. № 44, poz. 314).

¹ Tytuł zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 1923 r. (Dz.U.23.74.581) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 1923 r.

² Art. 1 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 4 lipca 1923 r. (Dz.U.23.74.581) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 lipca 1923 r.