Udzielanie funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu niezbędnej pomocy przez instytucje państwowe, organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego, przedsiębiorców, jednostki organizacyjne, organizacje społeczne oraz obywateli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.183.1788

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 października 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 8 października 2003 r.
w sprawie udzielania funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu niezbędnej pomocy przez instytucje państwowe, organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego, przedsiębiorców, jednostki organizacyjne, organizacje społeczne oraz obywateli

Na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm. 1 ) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa szczegółowy sposób przeprowadzania przez funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, zwanego dalej "funkcjonariuszem", czynności, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 7 i 8 oraz art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, zwanej dalej "ustawą".
Warunkiem skorzystania przez funkcjonariusza z pomocy podmiotów i osób, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 8 i art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest wyrażenie przez nie zgody.
1. 
Z żądaniem lub prośbą o udzielenie pomocy funkcjonariusz zwraca się do kierowników podmiotów, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 7 i 8 oraz art. 24 ust. 1 ustawy, a w przypadku ich nieobecności - do osób aktualnie dysponujących możliwościami udzielenia takiej pomocy.
2. 
Żądanie udzielenia pomocy nie może prowadzić do zakłócenia funkcjonowania pogotowia ratunkowego lub technicznego, straży pożarnej lub innej specjalistycznej służby ratowniczej.
1. 
Występując z żądaniem lub prośbą o udzielenie pomocy, funkcjonariusz okazuje legitymację służbową oraz podaje podstawę prawną żądania lub prośby, a także rodzaj i zakres pomocy.
2. 
Żądanie lub prośba o udzielenie pomocy może nastąpić w formie ustnej lub pisemnej.
O skorzystaniu z pomocy, jej rodzaju i zakresie oraz podmiocie lub osobie udzielającej pomocy funkcjonariusz informuje swojego bezpośredniego przełożonego.
1. 
Funkcjonariusz, na żądanie podmiotu lub osoby udzielającej pomocy, wydaje pokwitowanie na udostępnione w ramach pomocy rzeczy lub dokumenty.
2. 
Pokwitowanie zawiera:
1)
stopień, imię i nazwisko oraz numer legitymacji służbowej funkcjonariusza;
2)
miejsce, datę i godzinę udostępnienia rzeczy lub dokumentu;
3)
imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela rzeczy lub dokumentu;
4)
określenie rzeczy lub dokumentu, a w odniesieniu do pojazdu - także markę, typ, numer rejestracyjny, szacunkową ilość paliwa oraz przebieg według wskazań licznika zainstalowanego w pojeździe;
5)
opis stanu rzeczy lub dokumentu, w tym ewentualnych braków i uszkodzeń;
6)
pouczenie o prawie do odszkodowania;
7)
określenie miejsca i, w miarę możliwości, terminu zwrotu rzeczy lub dokumentu;
8)
podpis funkcjonariusza oraz właściciela rzeczy lub dokumentu, a w przypadku nieobecności właściciela - osoby, która udostępniła rzecz lub dokument.
3. 
Właściciel albo osoba, która udostępniła rzecz lub dokument, może zamieścić w pokwitowaniu zastrzeżenie dotyczące danych, o których mowa w ust. 2 pkt 5.
4. 
W przypadkach uzasadnionych koniecznością niezwłocznego działania funkcjonariusz może odstąpić od wydania pokwitowania i ustnie poinformować osobę udzielającą pomocy o danych, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 6 i 7.
5. 
Jeżeli w pokwitowaniu nie określono terminu zwrotu rzeczy lub dokumentu oraz w przypadku zaistnienia sytuacji, o której mowa w ust. 4, funkcjonariusz zwraca rzecz lub dokument niezwłocznie po zakończeniu prowadzonych czynności służbowych.
6. 
Pokwitowanie podlega zwrotowi przy zwrocie rzeczy lub dokumentu.
1. 
Zwrot rzeczy lub dokumentu odbywa się w terminie i miejscu oraz w sposób uzgodniony z właścicielem rzeczy lub dokumentu.
2. 
W przypadku zakończenia czynności służbowych przed terminem, o którym mowa w § 6 ust. 2 pkt 7, albo ustania potrzeby korzystania z rzeczy lub dokumentu przed upływem tego terminu, zwraca się je niezwłocznie właścicielowi.
W przypadku zgłoszenia, przez osobę odbierającą zwracaną rzecz lub dokument, pisemnych zastrzeżeń dotyczących uszkodzenia lub stopnia zużycia udostępnionej rzeczy lub dokumentu, kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Agencji Wywiadu, w której funkcjonariusz dokonujący zwrotu pełni służbę, powołuje rzeczoznawcę w celu rozpatrzenia zgłoszonych zastrzeżeń.
Rzeczy lub dokumenty nieodebrane przez właściciela przechowuje się w depozycie właściwej jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Agencji Wywiadu.
Przepisy § 6-9 dotyczące właściciela rzeczy lub dokumentu stosuje się odpowiednio wobec ich posiadacza.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 2
1 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i Nr 166, poz. 1609.
2 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 lipca 1990 r. w sprawie określenia trybu korzystania przez funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa z niezbędnej pomocy instytucji państwowych, jednostek gospodarczych, organizacji społecznych i obywateli (Dz. U. Nr 56, poz. 326), zachowanym w mocy na podstawie art. 232 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i Nr 166, poz. 1609).