Uchylenie przepisów o zabezpieczeniu socjalistycznej dyscypliny pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.41.187

Akt utracił moc

Wersja od: 27 stycznia 1968 r.

USTAWA

z dnia 10 września 1956 r.

w sprawie uchylenia przepisów o zabezpieczeniu socjalistycznej dyscypliny pracy.

Art.  1.

Uchyla się ustawę z dnia 19 kwietnia 1950 r. o zabezpieczeniu socjalistycznej dyscypliny pracy (Dz. U. z 1950 r. Nr 20, poz. 168 i z 1955 r. Nr 21, poz. 135).

Art.  2.

Nie pociąga się pracowników do odpowiedzialności za naruszenia socjalistycznej dyscypliny pracy dokonane przed wejściem w życie niniejszej ustawy. Postępowanie wszczęte w związku z naruszeniem socjalistycznej dyscypliny pracy umarza się, kary zaś w całości lub w części nie wykonane nie podlegają wykonaniu. Adnotacje w aktach pracownika o karach porządkowych ulegają wykreśleniu, skazania zaś na kary sądowe ulegają zatarciu.

Art.  3. ¹

1. Uspołecznione zakłady pracy określają dla ogółu pracowników w nich zatrudnionych, w regulaminach pracy, środki stosowane wobec pracowników opuszczających pracę lub spóźniających się do pracy bez usprawiedliwienia, znajdujących się przy pracy w stanie nietrzeźwym oraz nie zachowujących obowiązujących terminów i zasad zawiadamiania o przyczynie nieobecności w pracy - w granicach przewidzianych w przepisach dotyczących regulaminów pracy dla robotników - według wytycznych wydanych przez Radę Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych.

2. W granicach i według zasad, o których mowa w ust. 1, środki te stosuje się również wobec kierowników odpowiedzialnych za stosowanie środków regulaminowych, w razie zaniedbania wystąpienia z wnioskiem o zastosowanie regulaminowej kary pieniężnej wobec pracownika lub zaniedbania zastosowania tej kary, gdy jej zastosowanie jest obowiązkowe.

3. Przewidziane w regulaminie pracy środki nie mogą być stosowane wobec pracowników po upływie tygodnia od stwierdzenia przekroczenia, a po upływie dwóch tygodni - jeżeli pracownik jest zatrudniony poza siedzibą zakładu pracy. Terminy te nie dotyczą przeniesienia do pracy niżej zaszeregowanej oraz zwolnienia z pracy za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia z winy pracownika, a także środków przewidzianych w regulaminie pracy wobec kierowników zakładów pracy.

Art.  4.

Traci moc art. 23 dekretu z dnia 21 kwietnia 1954 r. o niektórych prawach i obowiązkach pracowników kolejowych (Dz. U. Nr 16, poz. 59).

Art.  5.

W dekrecie z dnia 18 stycznia 1956 r. o ograniczeniu dopuszczalności rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia oraz o zabezpieczeniu ciągłości pracy (Dz. U. Nr 2, poz. 11) art. 3 ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) w razie niemożności wykonywania pracy z innych przyczyn, aniżeli wymienione w pkt 1 i pkt 2, przez czas przekraczający 1 miesiąc".

Art.  6.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Art. 3 zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o zmianie i uzupełnieniu przepisów w sprawie nieuzasadnionej absencji w pracy (Dz.U.68.3.12) z dniem 27 stycznia 1968 r.