Uchylenie odrębności stanowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.92.824

Akt jednorazowy
Wersja od: 1 stycznia 1947 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 14 października 1927 r.
o uchyleniu odrębności stanowych.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Uchyla się, o ile już poprzednio częściowo nie zostały uchylone lub nie miały zastosowania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, przepisy tomu IX Zwodu praw ros., dotyczące organizacji i odrębności różnych stanów, a w szczególności art. art. 1 - 3921, 502-858, 956-984 wraz z załącznikami do tych artykułów tomu IX Zw. pr. ros., art. art. 1-23, 24-239 i 341-370 księgi I, art. art. 1-130 księgi II, art. 1-251 ks. III, art. 88-180 ks. IV i art. 75-92 ks. V załącznika specjalnego do tomu IX Zwodu praw ros. z załącznikami, oraz art. 98 rozporządzenia Komisarza Generalnego Ziem Wschodnich z dnia 26 września 1919 r. o samorządzie gminnym (Dz. Urz. Zarz. Cyw. Z. W. № 21, poz. 215).

Sprawy sądowe, będące obecnie w toku, w których stanowe włościańskie gromady wiejskie (lub ich części, o ile posiadają oddzielny akt nadawczy) występują, jako strony pozywające, lub pozwane, mogą być dalej prowadzone w imieniu tych gromad wiejskich (lub ich części) przez ich pełnomocników, wybranych na zebraniach pod przewodnictwem sołtysa.

W nowych zaś sprawach sądowych stanowe włościańskie gromady wiejskie (lub ich części) mogą występować w charakterze stron tylko w tych wypadkach, w których przedmiotem spraw bada grunty i prawa wspólne, dotychczas niepodzielone, jak wygony, wspólne pastwiska, służebności i t. p.

(uchylony).

Należące do dawnych stanowych gmin i włościańskich gromad wiejskich mienie użyteczności publicznej, tak ruchome, jak nieruchome (budynki szkolne, łaźnie, magazyny zbożowe, grunty tym celom służące, cmentarze i t. p.) przechodzi na własność obecnych gmin wszechstanowych wiejskich, lub też na własność gmin miejskich, jeżeli mienie to znajduje się na gruntach, przyłączonych obecnie do osiedli miejskich.

W majątkach, w których w czasie uwłaszczenia włościan na gruntach, leżących w szachownicy, istniało tak zwane prawo tłoki (tołoki), t. j. prawo wspólnego ze strony włościan i dziedzica pasania bydła na ugorach, o ile prawo to zachowało się dotychczas, zachowuje się ono nadal do czasu scalenia tych gruntów, lub zlikwidowania tego prawa na zasadzie obowiązujących przepisów o zniesieniu służebności.

(uchylony).

Wykonanie rozporządzenia niniejszego powierza się Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Reform Rolnych.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na obszarze województw: wileńskiego, nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego, oraz powiatów: grodzieńskiego, wołkowyskiego, białostockiego, bielskiego i sokólskiego województwa białostockiego i wchodzi w życie czternastego dnia po jego ogłoszeniu.

1 Art. 3 uchylony przez art. 73 pkt 7 ustawy z dnia 4 maja 1938 r. o uporządkowaniu wspólnot gruntowych (Dz.U.38.33.290) z dniem 12 czerwca 1938 r.
2 Art. 6:

- uchylony przez art. 75 dekretu z dnia 22 lutego 1946 r. Prawo o sądach obywatelskich (Dz.U.46.8.64) z dniem 22 marca 1946 r.

- zmieniony przez art. XVI pkt 2 dekretu z dnia 8 października 1946 r. Przepisy wprowadzające prawo spadkowe (Dz.U.46.60.329) z dniem 1 stycznia 1947 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na bezprzedmiotowość.