Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Ubezpieczenie społeczne rzemieślników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.23.165

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1976 r.

Rozdział 1.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

Obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym rzemieślników, zwanym dalej "ubezpieczeniem", objęci są rzemieślnicy oraz osoby współpracujące z rzemieślnikami.

Art.  2.

1. Rzemieślnikiem jest osoba fizyczna wykonująca we własnym imieniu na podstawie wymaganego uprawnienia rzemiosło, to jest działalność gospodarczą, określoną w ustawie z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła (Dz. U. Nr 23, poz. 164).

2. Za osoby współpracujące z rzemieślnikiem uważa się następujące osoby w wieku powyżej 16 lat stale pracujące w zakładzie rzemieślnika w wymiarze co najmniej połowy czasu pracy, jaki obowiązuje pracowników gospodarki uspołecznionej: współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, pasierbów, dzieci obce wzięte na wychowanie, rodziców, ojczyma i macochę, osoby przysposabiające, wnuki, dziadków, rodzeństwo, teściów, synowe, zięciów oraz szwagierki i szwagrów.

Art.  3.

Świadczenia przewidziane w ustawie obejmują:

1) świadczenia lecznicze i protezowanie,

2) emeryturę,

3) rentę inwalidzką,

4) rentę rodzinną,

5) dodatki do emerytury i rent,

6) zasiłek pogrzebowy,

7) świadczenia w naturze dla osób pobierających emeryturę lub rentę.

Art.  4.

1. Koszty ubezpieczenia pokrywa się z funduszu tworzonego ze składek opłacanych przez rzemieślników.

2. Dysponentem funduszu jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

3. Nadwyżki funduszu są lokowane w banku w formie oprocentowanych lokat zwrotnych.

Art.  5. ¹

1. Ubezpieczenie nie obejmuje rzemieślników i osób z nimi współpracujących, jeżeli:

1) wykonują rzemiosło na podstawie uprawnienia wydanego na okres krótszy niż 6 miesięcy,

2) są równocześnie pracownikami zatrudnionymi w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa wymiaru obowiązującego w danym zawodzie albo są objęci odrębnymi przepisami w zakresie zaopatrzenia emerytalnego lub ubezpieczenia społecznego,

3) są równocześnie właścicielami, samoistnymi posiadaczami, użytkownikami, lub dzierżawcami gospodarstwa rolnego o przychodzie szacunkowym, ustalonym dla wymiaru podatku gruntowego, powodującym zawieszenie w całości prawa do emerytury lub renty,

4) mają ustalone prawo do emerytury lub renty określonej niniejszą ustawą lub innymi przepisami o zaopatrzeniu emerytalnym.

2. Ubezpieczenie obejmuje jednak osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4 - na ich wniosek.

3. W razie równoczesnego wykonywania dwóch lub więcej rzemiosł albo wykonywania rzemiosła w dwóch lub więcej zakładach rzemieślniczych - rzemieślnik podlega ubezpieczeniu tylko z tytułu wykonywania jednego rzemiosła albo wykonywania rzemiosła w jednym zakładzie rzemieślniczym - według własnego wyboru.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby współpracującej z rzemieślnikiem, pracującej w dwóch lub więcej rzemiosłach lub zakładach rzemieślniczych.

Art.  6.

1. Obowiązek ubezpieczenia powstaje od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym rzemieślnik rozpoczął wykonywać rzemiosło lub w którym osoba współpracująca z rzemieślnikiem rozpoczęła pracę w zakładzie rzemieślniczym.

2. Obowiązek ubezpieczenia ustaje z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiło zaprzestanie wykonywania rzemiosła lub pracy w rzemiośle.

. 2 Rzemieślnik może kontynuować ubezpieczenie po ustaniu obowiązku ubezpieczenia przez okres nie przekraczający 6 miesięcy.

. 3 Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby współpracującej z rzemieślnikiem kontynuującym ubezpieczenie.

Art.  7. ⁴

Za okres ubezpieczenia uważa się miesiące kalendarzowe, w którym rzemieślnik lub osoba współpracująca z rzemieślnikiem objęci byli ubezpieczeniem, jeżeli za te miesiące zostały opłacone składki na ubezpieczenie, oraz okresy przerw w wykonywaniu rzemiosła lub pracy w rzemiośle, spowodowanych niezdolnością do pracy po dniu wejścia w życie ustawy, nie więcej jednak niż 3 miesiące w roku kalendarzowym.

Art.  8.

Do okresów ubezpieczenia wymaganych do uzyskania emerytury lub renty zalicza się okresy:

1) wykonywania we własnym imieniu rzemiosła i odbywania nauki rzemiosła na obszarze Państwa Polskiego przed dniem wejścia w życie ustawy,

2) zatrudnienia, okresy równorzędne z okresami zatrudnienia i okresy zaliczane do okresów zatrudnienia w rozumienia przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin,

3) ubezpieczenia społecznego na podstawie szczególnych przepisów.

Art.  9.

Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Minister Handlu Wewnętrznego i Usług, po zasięgnięciu opinii Centralnego Związku Rzemiosła, ustalą w drodze rozporządzenia podstawę wymiaru emerytur, rent i składek oraz wysokość składek na ubezpieczenie.

Art.  10.

1. Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia kwoty najniższych emerytur i rent.

2. Rada Ministrów może podwyższać w drodze rozporządzenia inne emerytury i renty nie wymienione w ust. 1 oraz dodatki do emerytur i rent.

Art.  11.

1. Ubezpieczenia wykonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który ustala obowiązek ubezpieczenia, prawo do świadczeń, wymierza i pobiera składki na ubezpieczenie oraz wypłaca świadczenia pieniężne z tytułu ubezpieczenia.

2. Od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przysługują środki prawne przewidziane w odrębnych przepisach.

Art.  12.

1. Obowiązek dokonania zgłoszenia do ubezpieczenia rzemieślnika oraz osoby z nim współpracującej ciąży na rzemieślniku. Zgłoszenie może być dokonane również z urzędu przez oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

2. Zgłoszenie do ubezpieczenia stanowi podstawę do wydania legitymacji ubezpieczeniowej. Legitymacja jest dowodem objęcia ubezpieczeniem.

3. Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określi w drodze rozporządzenia postępowanie w sprawach zgłoszeń do ubezpieczenia, legitymacji ubezpieczeniowych, składek, ustalania prawa do świadczeń i wypłaty świadczeń.

4. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustala wzory zgłoszeń do ubezpieczenia, wzory legitymacji ubezpieczeniowych, tryb wydawania legitymacji oraz sposób dokonywania w nich wpisów.

¹ Art. 5 zmieniony przez art. 42 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U.75.45.232) z dniem 1 stycznia 1976 r.

² Art. 6 ust. 3 dodany przez art. 42 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U.75.45.232) z dniem 1 stycznia 1976 r.

³ Art. 6 ust. 4 dodany przez art. 42 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U.75.45.232) z dniem 1 stycznia 1976 r.

⁴ Art. 7 zmieniony przez art. 42 pkt 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U.75.45.232) z dniem 1 stycznia 1976 r.