Art. 29. - Ubezpieczenie społeczne rzemieślników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.23.165

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1976 r.
Art.  29.
1.
Małżonek ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełnia jeden z następujących warunków:
1)
wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa w wieku do lat 16, uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym małżonku,
2)
stał się inwalidą przed śmiercią małżonka lub w ciągu 5 lat po jego śmierci albo przed ustaniem prawa do renty rodzinnej z tytułu wychowywania dzieci, wnuków lub rodzeństwa,
3)
osiągnął wiek: mężczyzna 65 lat, kobieta 50 lat przed śmiercią małżonka lub w ciągu 5 lat po jego śmierci albo przed ustaniem prawa do renty rodzinnej z tytułu:
a)
wychowywania dzieci, wnuków lub rodzeństwa albo
b)
inwalidztwa.
2.
Mąż osoby wykonującej rzemiosło lub pracę w rzemiośle ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli poza spełnieniem warunków określonych w ust. 1 pozostawał w chwili śmierci żony na jej utrzymaniu.
3.
Osoba owdowiała lub rozwiedziona nie pozostająca we wspólności małżeńskiej ze zmarłym rzemieślnikiem, osobą współpracującą lub rencistą ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 i 2 miała w chwili śmierci współmałżonka prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.
4.
Osoba, która zawarła związek małżeński z rencistą, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełnia warunki określone w ust. 1, a ponadto:
1)
małżeństwo trwało co najmniej 3 lata lub
2)
śmierć rencisty nastąpiła wskutek wypadku albo
3)
z małżeństwa tego lub ze związku istniejącego przed zawarciem tego małżeństwa urodziło się dziecko.