Rozdział 1 - Świadczenia udzielane przez ubezpieczalnie społeczne. Świadczenia dla ubezpieczonych. - Ubezpieczenie społeczne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.51.396

Akt utracił moc
Wersja od: 21 listopada 1991 r.

Rozdział  pierwszy.

Świadczenia udzielane przez ubezpieczalnie społeczne.

Świadczenia dla ubezpieczonych.
(1)
Ubezpieczeni w razie choroby mają prawo do świadczeń następujących:
1) 33
pomocy leczniczej nie dłużej niż przez 26 tygodni w poszczególnym wypadku choroby; pomoc lecznicza obejmuje:
a)
opiekę lekarską,
b) 34
zaopatrzenie w leki bezpłatne, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością na zasadach i w zakresie określonych w odrębnej ustawie oraz środki lecznicze i pomocnicze,
c)
środki pomocnicze przeciwko zniekształceniu i kalectwu.

Statut ubezpieczalni społecznej określi zakres pomocy leczniczej, zabiegów dentystycznych, środków leczniczych i pomocniczych, udzielanych ubezpieczonym.

2) 35
zasiłku chorobowego za każdy dzień stwierdzonej niezdolności do pracy wskutek choroby, nie wyłączając niedziel i świąt, nie dłużej niż dwadzieścia sześć tygodni.
(2)
Jeżeli w pewnych okresach korzystania z pomocy leczniczej ubezpieczalni ubezpieczony nie pobierał zasiłku chorobowego, pomoc ta przedłuża się aż do wyczerpania okresu zasiłkowego.
(3)
Okres zasiłkowy należy liczyć od pierwszego dnia wypłacania zasiłku.
(4)
Robotnicy nie mają prawa do zasiłku chorobowego w okresie czasu, w którym w myśl przepisów służbowych lub umowy zbiorowej otrzymują od pracodawcy całkowite wynagrodzenie.
(5)
Pracownicy umysłowi w rozumieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 323), nie wyłączając kategoryj pracowników, objętych art. 4 tego rozporządzenia, nie mają prawa do zasiłku chorobowego w okresie czasu, w którym w myśl przepisów prawnych przysługuje im prawo do całkowitego wynagrodzenia od pracodawcy.

(skreślony).

(uchylony).

Jeśli ubezpieczony sianie się powtórnie niezdolnym do pracy z powodu nawrotu tej samej choroby, drugie zachorowanie uważa się przy obliczaniu zasiłku za nową chorobę tylko wtedy, gdy przerwa w niezdolności do pracy, stwierdzona przez lekarza ubezpieczalni społeczniej, wynosiła więcej niż 8 tygodni.

(uchylony).

Zasiłku chorobowego nie otrzymują:

1)
ubezpieczeni, wymienieni w art. 6 ust. (2),
2)
uczniowie, terminatorzy i praktykanci, wolontariusze, tudzież krewni i powinowaci pracodawców, nie otrzymujący wynagrodzenia.
(1)
Jeżeli wskutek masowych zwolnień z pracy w okręgu działalności ubezpieczalni społecznej liczba osób, pobierających zasiłki, przekracza przeciętną normalną liczbę tych osób w stopniu, zagrażającym równowadze finansowej ubezpieczalni, ubezpieczalnia może ograniczyć do trzynastu tygodni okres pobierania zasiłków w stosunku do osób, które utraciły pracę z innych powodów, niż choroba. Ograniczenia powyższe może ubezpieczalnia wprowadzić na okres nie dłuższy niż pół roku. Odnośna uchwała ubezpieczalni wymaga zatwierdzenia Ministra Opieki Społecznej.
(2)
Minister Opieki Społecznej może również wprowadzić powyższe ograniczenia w drodze zmiany statutu ubezpieczalni.
(1)
Jeżeli choroba jest chorobą zawodową (art. 138), albo spowodowaną wypadkiem w zatrudnieniu (art. 137), a jest połączona z niezdolnością do pracy i trwa dłużej niż cztery tygodnie, Zakład Ubezpieczenia od Wypadków zwraca ubezpieczalni od pierwszego dnia zachorowania:
a)
całkowitą sumę wypłaconych świadczeń gotówkowych,
b)
całkowite koszty pomocy leczniczej, środków leczniczych i pomocniczych,
c)
całkowity koszt ewentualnej specjalnej kuracji, udzielonej przez ubezpieczalnię na żądanie zakładu.
(2)
W razie stwierdzenia przez lekarza ubezpieczalni okoliczności, wymienionych w ustępie pierwszym, mogących powodować regres do zakładu, powinna ubezpieczalnia w ciągu 2 tygodni zawiadomić zakład o podjęciu leczenia.
(3)
Należności ubezpieczalni za świadczenia, udzielone w myśl niniejszego artykułu na rachunek zakładu, mogą być zryczałtowane na mocy porozumienia ubezpieczalni z zakładem lub na podstawie decyzji, wydanej przez Ministra Opieki Społecznej.
(4)
Spory pomiędzy ubezpieczalniami a Zakładem Ubezpieczenia od Wypadków z tytułu rozrachunku rozstrzygają organa orzekające ubezpieczeń społecznych.
(1)
Zamiast świadczeń na wypadek choroby, wskazanych w art. 95 punkt 1 lit. a) i b) oraz punkt 2, może ubezpieczalnia za zgodą chorego udzielać bezpłatnego leczenia i utrzymania szpitalnego na najniższej klasie.
(2)
Na zlecenie lekarza może ubezpieczalnia zarządzić umieszczenie chorego w szpitalu bez względu na jego zgodę, gdy:
a)
rodzaj choroby wymaga leczenia i pielęgnowania, które w domu jest niemożliwe,
b)
choroba jest zakaźna,
c)
stan chorego lub jego zachowanie się wymaga stałego nadzoru,
d)
gdy chory niejednokrotnie przekroczył regulamin dla chorych lub postępował wbrew poleceniom lekarza.
(3)
Jeżeli ubezpieczalnia zarządziła umieszczenie chorego w szpitalu, a chory do tego zarządzenia nic zastosował się pomimo, że zwrócono mu uwagę na skutek jego postępowania, to ubezpieczalnia może go pozbawić zasiłku chorobowego w całości lub w części.

(uchylony).

(1)
Świadczenia dla ubezpieczonych w razie połogu obejmują:
1)
bezpłatną pomoc leczniczą i położniczą przed, w czasie i po porodzie,
2) 41
zasiłek połogowy przez czas wstrzymania się położnicy od pracy, nie wyłączając niedziel i świąt, nie dłużej jednak niż w ciągu dwunastu tygodni, z których co najmniej osiem przypadać powinno po porodzie; w stosunku do tego zasiłku ma odpowiednie zastosowanie art. 95 ust. 4 i 5,
3) 42
zasiłek dla karmiących matek w naturze, w ilości litra mleka dziennie lub ekwiwalent w gotówce przez czas karmienia od dnia ukończenia zasiłku połogowego, nie dłużej jednak niż dwanaście tygodni.
(2)
Postanowienia art. 96 nie mają zastosowania do świadczeń dla położnic.
(3)
Prawo do świadczeń, przewidzianych w punktach drugim i trzecim, mają obowiązkowo ubezpieczone, które w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy przed porodem pozostawały przynajmniej przez cztery miesiące w zajęciu, uzasadniającem obowiązek ubezpieczenia.
(4)
Osoby dobrowolnie ubezpieczone mają prawo do świadczeń, wymienionych w punktach drugim i trzecim, jeżeli były ubezpieczone co najmniej w ciągu dziesięciu miesięcy przed porodem.
(5)
Gdy niezdolność do pracy przekracza czas, wskazany w punkcie drugim, ubezpieczalnia udziela świadczeń na zasadach ogólnych, zarówno przed, jak i po porodzie.

(uchylony).

(uchylony).

(1)
W razie śmierci ubezpieczonego ubezpieczalnia udziela jednorazowego zasiłku pogrzebowego. Zasiłek pogrzebowy równa się trzytygodniowemu zarobkowi ubezpieczonego (art. 13).
(2)
Z zasiłku pogrzebowego pokrywa się przedewszystkiem koszty pogrzebu. Jeżeli pozostaje nadwyżka, to uprawnionymi do jej otrzymania są zkolei małżonek, dzieci i wnuki, albo też osoby, wymienione w art. 112 ust. 3, jeżeli do chwili śmierci ubezpieczonego żyli z nim we wspólnem gospodarstwie domowem lub byli przez niego utrzymywani.

(1)
Statut ubezpieczalni społecznej może ustanowić następujące świadczenia dodatkowe, jeżeli zachodzą warunki, przewidziane w art. 240 ust. (1):
1)
podwyższenie zasiłku połogowego (art. 106),
2)
podwyższenie zasiłku chorobowego (art. 99 ust. (1)),
3)
przedłużenie okresu udzielania pomocy leczniczej (art. 95 ust. (1) i 110 ust. (1) pkt 1),
4)
przedłużenie okresu pobierania zasiłku chorobowego (art. 95 ust. (1) pkt 2),
5) 46
przedłużenie okresu pobierania zasiłku połogowego i zasiłku dla karmiących matek.
(2).
Statut może uzależnić przyznawanie dodatkowych świadczeń od czasu trwania ubezpieczenia, a nadto co do świadczeń leczniczych - od rodzaju choroby, co do zasiłku połogowego - od liczby dzieci.

Świadczenia dla członków rodzin.

(1)
Członkom rodziny obowiązkowo ubezpieczonego lub kontynuującego ubezpieczenie ubezpieczalnia udziela:
1) 48
pomocy leczniczej w pełnym zakresie art. 95 punkt 1, z uwzględnieniem postanowień art. 96, w ciągu najwyżej 13 tygodni w poszczególnym wypadku choroby w roku kalendarzowym,
2)
bezpłatnej pomocy leczniczej i położniczej w zakresie art. 105 pkt. 1,
3) 49
zasiłku dla karmiących w wysokości połowy zasiłku, określonego w art. 105 pkt. 3, przez czas karmienia, nie dłużej jednak, niż przez 12 tygodni od dnia porodu,
4)
zasiłku pieniężnego na koszty pogrzebu w wysokości połowy zasiłku pogrzebowego, przewidzianego w art. 108.
(2)
W przypadkach, przewidzianych w art. 103 ust. 2 lit. a), b) i c) oraz w punkcie 2 niniejszego artykułu, ubezpieczalnia może przez czas nie dłuższy, niż 13 tygodni udzielić członkom rodziny leczenia i utrzymania szpitalnego na najniższej klasie szpitala na zlecenie lekarze ubezpieczalni.
(3)
Po wyczerpaniu okresu świadczeń ubezpieczalnia społeczna udziela pomocy leczniczej przez okres nie dłuższy, niż 13 tygodni tylko w wypadkach ostrych chorób, których wykaz ustala Zakład Ubezpieczenia na Wypadek Choroby i zatwierdza Minister Opieki Społecznej.
(4)
Świadczenia dla członków rodziny nie mogą przekraczać norm, powyżej określonych, nawet, jeżeli oboje małżonkowie są ubezpieczeni.

Świadczenia, wymienione w art. 110, udzielane są następującym członkom rodziny ubezpieczonego:

1)
żonie lub niezdolnemu do zarobkowania mężowi,
2)
dzieciom ślubnym, uprawnionym (legitymowanym), przysposobionym (przybranym) i nieślubnym, wnukom w wieku do lat 16 lub ponad 16, jeżeli są niezdolni do zarobkowania, jeśli zaś kształcą się w zakładach naukowych publicznych lub mających prawo publiczności, najdłużej do ukończenia dwudziestego pierwszego roku życia lub - w razie odbywania studjów w wyższych zakładach naukowych - do ukończenia dwudziestego czwartego roku życia.
(1)
Osoby, wymienione w artykule poprzednim, mogą korzystać ze świadczeń, przewidzianych w art. 110, tylko, jeżeli:
1)
zamieszkują we wspólnem gospodarstwie domowem z obowiązkowo ubezpieczonym lub kontynuującym ubezpieczenie,
2)
są wyłącznie i całkowicie przez niego utrzymywane,
3)
nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia i nie są dobrowolnie ubezpieczone.
(2)
Żonie i dzieciom ubezpieczonego, względnie kontynuującego ubezpieczenie, nie odpowiadającym warunkowi, określonemu w punkcie 1 poprzedniego ustępu, ubezpieczalnia udziela świadczeń, jeżeli posiadają warunki, określone w punktach 2 i 3, oraz mieszkają na obszarze Rzeczypospolitej.
(3)
Narówni z członkami rodziny w rozumieniu art. 111 mają prawo do świadczeń (art. 110) najwyżej dwie osoby z pośród pozostałej rodziny obowiązkowo ubezpieczonego lub kontynuującego ubezpieczenie, odpowiadające warunkom, wymienionym w pkt. 1, 2 i 3 ustępu pierwszego, jeżeli zostaną przyjęte do wykazu ubezpieczalni na podstawie zgłoszenia do ubezpieczenia (art. 21) lub zgłoszenia osobnego, podanego nie później niż na 13 tygodni przed zachorowaniem. W razie, gdy ubezpieczony nie zgłosi jednej lub obu tych osób z pozostałej rodziny, ma prawo zgłosić jedną osobę nie należącą do rodziny, lecz posiadającą co najmniej od sześciu miesięcy warunki, wymienione w pkt. 1, 2 i 3.

Przerwa w zamieszkiwaniu z ubezpieczonym, nie przekraczająca czterech tygodni, lub dłuższa za zgodą ubezpieczalni, nie powoduje dla osób, wymienionych w art. 111, utraty prawa do świadczeń.

Świadczenia nadzwyczajne.

(1)
Jeżeli przy udzielaniu świadczeń dodatkowych (art. 109) zachodzą nadal warunki, przewidziane w art. 240, ubezpieczalnia społeczna może wprowadzić świadczenia nadzwyczajne.
(2)
Normy świadczeń nadzwyczajnych oraz warunki ich udzielania określi statut.

Przyznawanie, pozbawianie, wstrzymywanie i ograniczanie świadczeń.

(1)
Jeżeli zachodzą warunki, przewidziane w art. 95 - 114, ubezpieczalnia społeczna obowiązana jest do udzielania:
1)
zasiłku chorobowego (art. 95 p. 2) po upływie 4 tygodni podlegania obowiązkowi ubezpieczenia lub kontynuowania ubezpieczenia, względnie jeżeli osoby, ubiegające się o zasiłek chorobowy, były ubezpieczone w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy nie mniej, niż przez dwadzieścia sześć tygodni - od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, względnie rozpoczęcia kontynuowania ubezpieczenia,
2)
pozostałych świadczeń, wymienionych w art. 95 - 114, od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, względnie rozpoczęcia kontynuowania ubezpieczenia.
(2)
Ograniczenie, wymienione w ustępie pierwszym punkt 1, nie stosuje się do osób, ubiegających się o świadczenia z powodu wypadku w zatrudnieniu lub zapadnięcia na chorobę ostrą lub ostrą chorobę zakaźną. Wykaz tych chorób ustala Zakład Ubezpieczenia na Wypadek Choroby, a zatwierdza Minister Opieki Społecznej.
(3)
Świadczenia, wymienione w ustępie pierwszym, przyznaje ubezpieczalnia chałupnikom po upływie 4 tygodni ubezpieczenia lub kontynuowania ubezpieczenia,
(1)
Roszczenia o świadczenia ubezpieczalni społecznej przedawniają się po upływie pół roku od chwili zajścia okoliczności, uprawniających do tych świadczeń.
(2)
W szczególności prawo do zgłoszenia roszczeń powstaje:
1)
co do okresowych świadczeń pieniężnych z każdym dniem, za który świadczenie to należy się,
2)
co do zwrotu za pomoc leczniczą z każdym dniem udzielania tej pomocy.
(3)
Poszczególne kwoty przyznanych świadczeń przedawniają się po upływie pół roku od dnia płatności danej kwoty.
(1)
Obowiązek przyznawania świadczeń ze strony ubezpieczalni społecznej ustaje, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, z dniem ustania obowiązku ubezpieczenia lub kontynuowania ubezpieczenia.
(2)
Jednakże osobom, które przed ustaniem stosunku pracy, uzasadniającego obowiązek ubezpieczenia, były obowiązkowo ubezpieczone co najmniej przez dziesięć ostatnich tygodni lub w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy przynajmniej przez trzydzieści tygodni, ubezpieczalnia obowiązana jest udzielać świadczeń, wymienionych w art. 95 pkt. 1, lit. a) i b), przez czas nie dłuższy niż trzynaście tygodni, jeżeli wypadek choroby zajdzie w ciągu trzech tygodni od dnia ustania obowiązku ubezpieczenia.
(3) 50
W wypadkach chorób o dłuższym okresie wylęgania, których wykaz ustalają rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej, ubezpieczalnia udziela świadczeń, jeżeli wypadek choroby zajdzie w ciągu czterech tygodni od dnia usiania obowiązku ubezpieczenia.
(4)
Osoby obowiązkowo ubezpieczone, które przed dniem ustania obowiązku ubezpieczenia pozostawały przynajmniej przez cztery miesiące w zajęciu, uzasadniającem obowiązek ubezpieczenia, mają prawo do świadczeń z art. 105 punkt 1, jeżeli poród nastąpi w ciągu czterech tygodni od dnia ustania obowiązku ubezpieczenia.
(5)
Osoby, określone w ustępie 2, 3 i 4, mają prawo do leczenia szpitalnego na najniższej klasie na zlecenie ubezpieczalni tylko w tych wypadkach, gdyby odmowa leczenia szpitalnego równała się odmowie leczenia; ubezpieczalnia może nadto zarządzić umieszczenie tych osób w szpitalu, gdy uzna to za konieczne w interesie osoby leczonej, lub gdy nie może zapewnić jej należytej opieki lekarskiej.
(6) 51
Postanowienia powyższe nie naruszają w niczem obowiązku dalszego udzielania świadczeń, przysługujących na skutek okoliczności, powstałych przed dniem ustania obowiązku ubezpieczenia lub kontynuowania ubezpieczenia. Członkowie rodziny mają w tych przypadkach prawo do świadczeń aż do wyczerpania przez ubezpieczonego okresu zasiłkowego.
(1)
Poza granicami Rzeczypospolitej ubezpieczalnia społeczna, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, udziela świadczeń w naturze tylko w przypadkach, gdy:
a)
uprawniony ma zagranicą stałe miejsce zamieszkania w pasie pogranicznym,
b)
pobyt uprawnionego zagranicą wywołany został koniecznością leczenia się, stwierdzoną w trybie, określonym w statucie ubezpieczalni, i nastąpił za zezwoleniem komisji administracyjnej.
(2)
Innym osobom uprawnionym, a nie objętym punktami a) i b), wypłaca ubezpieczalnia zamiast świadczeń w naturze ustalony przez radę ryczałt dzienny do wysokości 4% od najwyższej normy tygodniowego zarobku (art. 13 ust. 2 pkt. 1).
(3)
Statut ubezpieczalni ustali szczegółowe warunki uzyskiwania świadczeń przez ubezpieczonych, przebywających zagranicą, oraz kontroli nad tymi ubezpieczonymi.

W przypadkach stwierdzonego nałogu pijaństwa ubezpieczalnia ma prawo bez upoważnienia ubezpieczonego wypłacać świadczenia pieniężne na ręce osób, przez niego utrzymywanych.

Ubezpieczony może być pozbawiony świadczeń, jeżeli odbywa karę pozbawienia wolności, na czas odbywania kary, nie dotyczy to jednak świadczeń, przewidzianych w art. 108 i 110.

(uchylony).

Organizacja udzielania pomocy leczniczej przez ubezpieczalnie społeczne.

(uchylony).

(1)
Ubezpieczalnia obowiązana jest do zwrotu ubezpieczonemu kosztów, spowodowanych wezwaniem lekarza, nie mającego umowy z ubezpieczalnią, tylko w wypadkach nagłych, gdy zwrócenie się do ubezpieczalni jest niemożliwe, a zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem i jeżeli ubezpieczalnia została zawiadomiona o wezwaniu lekarza najpóźniej w ciągu pięciu dni od tego wezwania.
(2)
Na żądanie ubezpieczalni chory powinien w takim przypadku poddać się ponownemu badaniu przez lekarza, wyznaczonego przez ubezpieczalnię.

Ubezpieczalnia zwraca koszty przejazdu do lekarza, szpitala, zakładu leczniczego itp. dokonanego na zlecenie ubezpieczalni, a bez tego zlecenia - w przypadkach, określonych w regulaminie dla chorych. Normy należności za przejazdy furmankami ustala dla gmin wiejskich właściwa powiatowa władza administracji ogólnej, dla gmin miejskich - zarząd miejski.

Pracodawcy rolni obowiązani są dostarczyć środków lokomocji dla przewozu chorych pracowników rolnych i członków ich rodzin do lekarza, szpitala, zakładu leczniczego itp., a w przypadkach niedostarczenia środków lokomocji zwrócić pracownikom rolnym poniesione z tego powodu koszty.

(skreślony).

(1)
W razie pobytu ubezpieczonego poza okręgiem właściwej ubezpieczalni społecznej ubezpieczalnia ta udzielać powinna świadczeń za pośrednictwem ubezpieczalni miejsca pobytu ubezpieczonego. W wyjątkowych przypadkach w razie niemożności udzielania świadczeń w naturze ani pośrednio, ani bezpośrednio, ubezpieczalnia może je zastąpić ryczałtem, którego wysokość określi statut.
(2)
Przepisy ustępu pierwszego stosują się również do członków rodziny ubezpieczonego.
33 Z dniem 1 stycznia 1949 r. znosi się określone w art. 95 ust. 1 pkt 1 ograniczenie okresu uprawnienia do pomocy leczniczej, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. o zmianie niektórych przepisów o ubezpieczeniach społecznych (Dz.U.49.18.109). Po ustaniu stosunku pracy pomocy leczniczej udziela się nadal przez okres 26 tygodni.
34 Art. 95 ust. 1 pkt 1 lit. b) zmieniona przez art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz.U.91.94.422) z dniem 21 listopada 1991 r.
35 Art. 95 ust. 1 pkt 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 13 grudnia 1946 r. (Dz.U.47.2.4) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 października 1946 r.

- zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 6 maja 1954 r. (Dz.U.54.22.78) zmieniającego nin. ustawę z dniem 12 maja 1954 r.

36 Art. 96 skreślony przez art. 15 pkt 2 ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz.U.91.94.422) z dniem 21 listopada 1991 r.
37 Art. 97 uchylony przez art. 5 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o włączeniu organizacji lecznictwa pracowniczego do państwowej administracji służby zdrowia (Dz.U.51.67.466) z dniem 1 stycznia 1952 r.
38 Art. 99 uchylony przez art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o podwyższeniu zasiłków przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby pracownika (Dz.U.72.27.191) z dniem 1 lipca 1972 r.
39 Art. 100 zmieniony przez art. 1 pkt 16 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. (Dz.U.46.4.28) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 sierpnia 1944 r.
40 Art. 104 uchylony przez art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o podwyższeniu zasiłków przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby pracownika (Dz.U.72.27.191) z dniem 1 lipca 1972 r.
41 Art. 105 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 1948 r. (Dz.U.48.27.183) zmieniającej nin. ustawę z dniem 21 maja 1948 r. i ma zastosowanie do położnic, które w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej nie wyczerpały jeszcze okresu uprawnień do zasiłku połogowego.
42 Z dniem 1 stycznia 1976 r. traci moc art. 105 ust. 1 pkt 3 w sprawach unormowanych ustawą z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U.74.47.280), zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 59 ust. 2 przywołanej ustawy.
43 Art. 106 uchylony przez art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o podwyższeniu zasiłków przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby pracownika (Dz.U.72.27.191) z dniem 1 lipca 1972 r.
44 Art. 107 uchylony przez art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o podwyższeniu zasiłków przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby pracownika (Dz.U.72.27.191) z dniem 1 lipca 1972 r.
45 Art. 109 zmieniony przez art. 1 pkt 18 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. (Dz.U.46.4.28) zmieniającego nin. ustawę z dniem 13 lutego 1946 r.
46 Art. 109 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 kwietnia 1948 r. (Dz.U.48.27.183) zmieniającej nin. ustawę z dniem 21 maja 1948 r.
47 Z dniem 26 sierpnia 1950 r. uprawnienia wynikające z art. 110 przysługujące Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej przechodzą na Ministra Zdrowia, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o Zakładzie Lecznictwa Pracowniczego (Dz.U.50.36.334).
48 Art. 110 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 19 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. (Dz.U.46.4.28) zmieniającego nin. ustawę z dniem 13 lutego 1946 r.

Z dniem 1 stycznia 1949 r. znosi się określone w art. 110 ust. 1 pkt 1 ograniczenie okresu uprawnienia do pomocy leczniczej, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 1949 r. o zmianie niektórych przepisów o ubezpieczeniach społecznych (Dz.U.49.18.109). Po ustaniu stosunku pracy pomocy leczniczej udziela się nadal przez okres 26 tygodni.

49 Z dniem 1 stycznia 1976 r. traci moc art. 110 ust. 1 pkt 3 w sprawach unormowanych ustawą z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U.74.47.280), zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 59 ust. 2 przywołanej ustawy.
50 Z dniem 26 sierpnia 1950 r. uprawnienia wynikające z art. 117 ust. 3 przysługujące Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej przechodzą na Ministra Zdrowia, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o Zakładzie Lecznictwa Pracowniczego (Dz.U.50.36.334).
51 Art. 117 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 20 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. (Dz.U.46.4.28) zmieniającego nin. ustawę z dniem 13 lutego 1946 r.
52 Art. 121 uchylony przez art. 4 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o zmianie i uzupełnieniu przepisów w sprawie nieuzasadnionej absencji w pracy (Dz.U.68.3.12) z dniem 27 stycznia 1968 r.
53 Art. 122 uchylony przez art. 5 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o włączeniu organizacji lecznictwa pracowniczego do państwowej administracji służby zdrowia (Dz.U.51.67.466) z dniem 1 stycznia 1952 r.
54 Art. 123a dodany przez art. 1 pkt 21 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. (Dz.U.46.4.28) zmieniającego nin. ustawę z dniem 13 lutego 1946 r.
55 Art. 123b dodany przez art. 1 pkt 22 dekretu z dnia 8 stycznia 1946 r. (Dz.U.46.4.28) zmieniającego nin. ustawę z dniem 13 lutego 1946 r.
56 Art. 124 skreślony przez art. 15 pkt 2 ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz.U.91.94.422) z dniem 21 listopada 1991 r.
57 Art. 126-128 uchylone przez art. 5 ustawy z dnia 15 grudnia 1951 r. o włączeniu organizacji lecznictwa pracowniczego do państwowej administracji służby zdrowia (Dz.U.51.67.466) z dniem 1 stycznia 1952 r.
58 Art. 129-133 uchylone przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.50.36.333) z dniem 26 sierpnia 1950 r.